Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Λαϊκή Συσπείρωση Ν. Αιγαίου: "Συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς η προώθηση των ΚΟΙΝΣΕΠ"

Συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς η προώθηση των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ), επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Νοτίου Αιγαίου. Όπως υπογραμμίζει: «Μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας για τη δημιουργία Περιφερειακών Μηχανισμών Υποστήριξής τους, σειρά πήρε η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου. Χρηματοδοτεί πρόγραμμα εκπαίδευσης που αφορά το λογιστικό περιβάλλον και τα νομικά, φορολογικά και διοικητικά ζητήματα διαχείρισης των ΚΟΙΝΣΕΠ, αποδεικνύοντας πως η Τοπική Διοίκηση αποτελεί το δεξί χέρι της κυβέρνησης, εφαρμόζοντας την ίδια αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική.

Πιο συγκεκριμένα δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα πρόσκληση ενδιαφέροντος για υποψήφιους εκπαιδευτές που θα συμμετάσχουν σε σεμινάρια, στο πλαίσιο του έργου "Προγράμματα Επαγγελματικής Κατάρτισης Ανέργων, Εργαζομένων και Αυτοαπασχολούμενων στο Νομό Κυκλάδων", με προϋπολογισμό 196.000 ευρώ. Το πρόγραμμα υλοποιείται από την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου σε συνεργασία με το ΚΕΚ Γ. Γεννηματάς και την Ελίχρυσος ΚΟΙΝΣΕΠ. Δηλαδή πληρώνουμε -μέσω της Περιφέρειας- ώστε να γίνουν μαθήματα για τις …ΚΟΙΝΣΕΠ, οι οποίες ενισχύουν την αυταπάτη ότι μπορεί να λύσουν οι άνεργοι τα εργασιακά τους προβλήματα με τη μετατροπή τους σε επιχειρηματίες και αποπροσανατολίζουν τους ανέργους ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνικό όφελος από μια επιχείρηση, μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που τους σπρώχνει σε αυτή τη διαδικασία είναι η ανάγκη για μεροκάματο.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται οι ΚΟΙΝΣΕΠ εμφανίζει ραγδαία άνοδο και φτάνει το 60%, τους τελευταίους εννέα μήνες (στις αρχές του χρόνου ήταν περίπου 400, ενώ τώρα φτάνουν σχεδόν τις 650 σε όλη τη χώρα).
Οι ΚΟΙΝΣΕΠ νομοθετήθηκαν με τη λεγόμενη κοινωνική οικονομία επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με το ν. 4019/2011 ("Νόμος Κατσέλη"). Οι θιασώτες της "κοινωνικής οικονομίας" ή του "τρίτου τομέα της οικονομίας" τις προπαγανδίζουν ως μια "νησίδα" ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Η κατεύθυνση, που δόθηκε, ήταν να δημιουργηθεί "το κράτος, το οποίο ρυθμίζει το κοινωνικό περιβάλλον, αντί του κράτους που χορηγεί κοινωνικές παροχές", ενώ υπογραμμίστηκε και η συμβολή της στην "κοινωνική συνοχή". Την "κοινωνική οικονομία" υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ("αλληλέγγυα οικονομία") ως βασική μορφή στην "παραγωγική ανασυγκρότηση" που προτείνει, για την (καπιταλιστική) ανάπτυξη και την ανακύκλωση της ανεργίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι ΚΟΙΝΣΕΠ όχι μόνο δεν είναι μέσο αντιμετώπισης της ανεργίας και στήριξης των κοινωνικών ομάδων που έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους -όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση και η ΕΕ - αλλά ένα ακόμα αντιδραστικό υποκατάστατο στην ανάγκη για πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, που ο καπιταλισμός ούτε μπορεί, ούτε επιθυμεί να εξασφαλίσει. Οι ΚΟΙΝΣΕΠ θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς και άρα θα προσπαθούν να είναι ανταγωνιστικές. Θα είναι κατ’ ουσία δουλεμπορικές καθώς θα απασχολούν εργαζόμενους με μισθούς της τάξεως των 350 ευρώ, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, για την παροχή των υπηρεσιών που πραγματοποιούν σήμερα εργαζόμενοι του δήμου με διάφορες σχέσεις εργασίας (μόνιμοι υπάλληλοι αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου κ.ά.).
Τρανταχτό παράδειγμα του χαρακτήρα τους αποτελεί η αποκάλυψη mail που προωθούσε πρόεδρος μιας ΚΟΙΝΣΕΠ σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, ισχυριζόμενος ότι μπορεί να τους προσφέρει νόμιμα ανασφάλιστο προσωπικό, για να ρίξει το κόστος εργασίας. Με ποιον τρόπο; Πρότεινε στους ξενοδόχους, τους υπάλληλους που θέλουν να προσλάβουν να τους δεχθεί ως επαγγελματικά - συνεταιριστικά μέλη της ΚΟΙΝΣΕΠ του, προκειμένου να τους "εξυπηρετούν" (αντί εργάζονται) εφεξής νόμιμα με αυτή την ιδιότητά τους και όχι με εκείνη του μισθωτού - ασφαλισμένου.
Στην πράξη δηλαδή μπορούν οι ΚΟΙΝΣΕΠ που κάνουν χρήση της ισχύουσας νομοθεσίας, να λειτουργούν σαν εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων, με το ..."ανταγωνιστικό πλεονέκτημα" να παρέχουν "νόμιμα" ανασφάλιστη εργασία!
Πιο συγκεκριμένα ο Ν. 4019/2011:
- θεωρεί ότι τα μέλη της ΚΟΙΝΣΕΠ μπορεί να είναι και εργαζόμενοί της (παρ. 6, άρθρο 4).
- ανοίγει το δρόμο για την ανασφάλιστη εργασία (παρ. 4, άρθρο 3), αφού μόνη η συμμετοχή ενός φυσικού προσώπου με την ιδιότητα του μέλους-εταίρου, σε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, δεν του προσδίδει εμπορική ιδιότητα και δεν δημιουργεί ασφαλιστικές ή φορολογικές υποχρεώσεις.
- ξεχωρίζει μια κατηγορία μελών που μπορούν να προσφέρουν εργασία χωρίς όμως να θεωρούνται ότι εργάζονται και άρα δεν απαιτείται να αμείβονται (παρ. 7, άρθρο 4). Η παροχή υπηρεσιών από αυτά τα μέλη θα γίνεται κατ' εφαρμογή των άρθρων 713 (και επομένων) του Αστικού Κώδικα. Με άλλα λόγια, το ένα μέλος της ΚΟΙΝΣΕΠ μπορεί να αναθέτει σε ένα άλλο μέλος να παρέχει μια οποιαδήποτε υπηρεσία, χωρίς να προβλέπεται αμοιβή.
Η ρύθμιση αυτή είναι συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης και όχι αβλεψία αφού λίγους μήνες πριν την ψήφιση του Ν.4019/2011 είχε ψηφιστεί ο Ν.3996/2011 όπου προβλεπόταν η υποχρεωτική ασφάλιση στον ΟΑΕΕ για όλα τα μέλη των ΚΟΙΝΣΕΠ μειούμενη κατά 50%. Ο ΟΑΕΕ τότε εξέδωσε την εγκύκλιο 20/2011, ζητώντας την ασφάλιση των μελών των ΚΟΙΝΣΕΠ. Έρχεται όμως ο Ν.4019/2011 οπότε αναγκάζει τον ΟΑΕΕ να εκδώσει νέα εγκύκλιο (49/2011), όπου σημειώνει: "…τα μέλη-εταίροι της Κοιν.Σ.Επ. με μόνη την ιδιότητα του μέλους, απαλλάσσονται από κάθε ασφαλιστική υποχρέωση...".
Αν μια ΚΟΙΝΣΕΠ δεν αντέξει στους νόμους της αγοράς, ή θα κλείσει, εγκαταλείποντας το αντικείμενο της εργασίας της, δημιουργώντας ξανά ανέργους τους ανέργους που τη συνέστησαν, ή θα πουλά υποβαθμισμένες και περιορισμένες υπηρεσίες που δεν θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες. Στρώνουν έτσι το δρόμο στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να διεισδύσουν και να επενδύσουν σε αυτούς τους τομείς.
Σαν "Λαϊκή Συσπείρωση" είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή "κοινωνικής οικονομίας", γιατί δεν υπάρχει τέτοια μέσα στον καπιταλισμό. Παλεύουμε για μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή επιχειρηματικής δράσης στην Τοπική Διοίκηση, καταδικάζουμε τις διαθεσιμότητες και απολύσεις και παλεύουμε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, λειτουργία όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, της υγειονομικής περίθαλψης, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους».