Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Ποια η σχέση του χρέους με την απαξίωση κεφαλαίου;

Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο ζήτημα της απαξίωσης του κεφαλαίου. Τι σχέση έχει το χρέος με την απαξίωση κεφαλαίου;
Τα «δανεικά», σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά κεφάλαιο που έχει δανειστεί στο δανειολήπτη και ο οποίος το χρησιμοποιεί στην παραγωγή με σκοπό το κέρδος, ενώ έχει συμφωνήσει να το επιστρέψει στον πιστωτή του, σε
ορισμένο χρόνο και προσαυξημένο. Για τον πιστωτή το χρέος είναι κεφάλαιο, χρήμα που αυτοαυξάνεται, αφού θα το πάρει πίσω με τόκο. Για το δανειολήπτη, το χρέος είναι κεφάλαιο που ρίχνει στην επιχείρησή του και αυξάνει τα κέρδη του, ενώ επιστρέφει πίσω στον πιστωτή του ένα μόνο μέρος απ' τα κέρδη αυτά.
Έτσι, σε φάση ανάπτυξης, το χρέος όχι απλά δεν είναι αδρανές κεφάλαιο, κεφάλαιο δηλαδή που δεν αξιοποιείται, αλλά συμφέρει τόσο τον πιστωτή (αφού κερδίζει τον τόκο) όσο και το δανειολήπτη (που κάτι του μένει απ' την αξιοποίηση του κεφαλαίου). Το πρόβλημα προκύπτει όταν εκδηλωθεί η κρίση και οι επενδύσεις στις οποίες έχουν προβεί οι δανειολήπτες «πέσουν έξω» μαζικά. Τότε, το χρέος δεν μπορεί να αποπληρωθεί, αφού δεν βρίσκεται πλέον ως χρήμα στα χέρια του δανειολήπτη, αλλά ο τελευταίος το έχει ρίξει σε μια επιχείρηση που δεν έχει κερδοφορία.
Η απαξίωση, η μείωση της αξίας του κεφαλαίου της επιχείρησης πρέπει να εκφραστεί και στο κεφάλαιο που της έχει δανείσει ο πιστωτής (π.χ. μια τράπεζα), πολύ απλά γιατί λόγω της απαξίωσης, ακόμα και αν πουληθεί η επιχείρηση, το τίμημα δεν επαρκεί για να αποπληρωθεί ο πιστωτής. Η απαξίωση μεταφράζεται σε «ζημιά», τμήμα της οποίας πρέπει να αναλάβει και ο πιστωτής. Το τι ποσοστό της ζημιάς θα αναλάβει ο πιστωτής είναι θέμα διαπάλης, διαπάλη που εντείνεται όταν υπάρχουν πολλοί πιστωτές, ή όταν ο δανειολήπτης, ο πιστωτής (ή και οι δύο) είναι καπιταλιστικά κράτη. Έτσι, τα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν, τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια, αντανακλούν την απαξίωση κεφαλαίου στην παραγωγική του μορφή, που έχουν επενδύσει οι δανειολήπτες, και η διόγκωση των «κόκκινων» δανείων εκφράζει τη μεγάλη απαξίωση κεφαλαίου, εκφράζει δηλαδή την εκδήλωση της κρίσης υπερσυσσώρευσης και το μέγεθός της.
Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Ερώτηση - Απάντηση - 20ό Συνέδριο ΚΚΕ» του «Ριζοσπάστη» της 10ης Γενάρη 2017.