Χρειάζεται μεγάλο θράσος να λες προεκλογικά ότι θα
καταργήσεις το μνημόνιο με ένα νόμο και τέσσερις σχεδόν μήνες μετά τις
εκλογές να λες, χωρίς περιστροφές, ότι οι προεκλογικές σου εξαγγελίες
ήταν «σχήμα λόγου».
Δηλαδή, ό,τι υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, μεταξύ
αυτών και η κατάργηση του μνημονίου, ήταν «φούσκες» για να κλέψει την
ψήφο του λαού, όπως και έγινε.
Αυτό είναι το «ζουμί» όσων είπε σε τηλεοπτική εκπομπή
η
πρόεδρος της Βουλής, χλευάζοντας τους λαϊκούς ανθρώπους που στήριξαν
τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ ότι αφού σας κοροϊδέψαμε, καλά να πάθετε.
Είπε κι άλλα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκφράζοντας την
κυβέρνηση. Μεταξύ άλλων, ισχυρίστηκε ότι «χιλιάδες διατάξεις δεν
καταργούνται με ένα νόμο».
Αφήνουμε κατά μέρος το γεγονός ότι αν η κυβέρνηση
ήθελε να καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο, θα έφερνε στη Βουλή και θα
ψήφιζε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Αυτό, όμως, προϋποθέτει σύγκρουση με
το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους, ενώ η πολιτική της κυβέρνησης
είναι πολιτική συμβιβασμού με την ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Διά της Προέδρου της Βουλής, η κυβέρνηση διακηρύττει
ακόμα ότι «η κατάργηση του μνημονίου προϋποθέτει πολλαπλά νομοθετήματα»
και ότι «έχει ήδη ξεκινήσει να υλοποιείται, παρόλο που η κυβέρνηση δεν
είναι απερίσπαστη».
Αλήθεια, όμως, ποιους από τους νόμους των μνημονίων
κατάργησε η κυβέρνηση στις 100 πρώτες μέρες από την εκλογή της; Κανέναν
απολύτως! Μέχρι τώρα, το μόνο που έχει να λέει είναι ότι ανέστειλε τη
«ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» στα επικουρικά ταμεία και ότι δεν εφάρμοσε
το νόμο για το νέο υπολογισμό των συντάξεων από 1/1/2015.
Προσέξτε όμως: Ακόμα και την καταστροφική για τους
συνταξιούχους ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, δεν την καταργεί, παρά μόνο
την αναστέλλει, όπως παραδέχτηκε χτες ο Γ. Ρωμανιάς. Παραμένει, δηλαδή,
σε ετοιμότητα να τη βγάλει από το ντουλάπι, ανάλογα με το πώς θα
εξελίσσονται τα παζάρια με τους δανειστές.
Κατά τ' άλλα, ο κόσμος έχει κυριολεκτικά χορτάσει από
τα «σχήματα λόγου» της κυβέρνησης. Έχουμε και λέμε: «Σχήμα λόγου» η
κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. «Σχήμα λόγου» η αύξηση του κατώτερου μισθού στα 751
ευρώ. «Σχήμα λόγου» η αναστολή των ιδιωτικοποιήσεων. «Σχήμα λόγου» η
κατάργηση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και πάει λέγοντας...
Όλα αυτά δεν μπορούσαν, άλλωστε, να είναι τίποτα άλλο
από σχήματα λόγου, γιατί ο στόχος της ανάκαμψης των κερδών του
κεφαλαίου, που έχει ως υπ' αριθμόν 1 στόχο η κυβέρνηση, σημαίνει
συνέχιση και όχι ακύρωση της λεγόμενης μνημονιακής πολιτικής, που στην
πραγματικότητα αφορά στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με ή χωρίς
δανειακή σύμβαση και μνημόνιο.
Πού βρισκόμαστε, λοιπόν, σήμερα; Η κυβέρνηση όχι μόνο
δεν έχει σκοπό να καταργήσει τα προηγούμενα μνημόνια, όχι μόνο
εφαρμόζει κανονικά τους εφαρμοστικούς τους νόμους, αλλά επιπλέον
ετοιμάζεται με τους δανειστές να φορτώσει στις πλάτες του λαού ένα ακόμα
μνημόνιο, ανεξάρτητα από το όνομα που θα δώσουν στη συμφωνία που
ετοιμάζουν.
Μπροστά στις εξελίξεις, καθένας πρέπει να αναλάβει
τις ευθύνες του. Πρώτα απ' όλα, να τοποθετηθούν οι διοικήσεις όλων των
συνδικάτων. Να πουν στους εργαζόμενους αν συμφωνούν με το νέο
«γιουρούσι» που ετοιμάζεται σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό ή αν έχουν
πρόθεση να το αντιπαλέψουν.
Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε όλες τις συνδικαλιστικές
οργανώσεις και τις καλεί να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στα
συλλαλητήρια στις 11 Ιούνη, να ετοιμάζονται για απεργία. Καθένας
κρίνεται για τη στάση που θα πάρει απέναντι στο κάλεσμα αυτό του ΠΑΜΕ
για ξεσηκωμό.
