1. Μετά τη συμφωνία με
τους Ευρωπαίους, η κυβερνώσα Αριστερά θα επιδοθεί στο ρόλο της
τροχοπέδης μέσα στο κίνημα. Οπως και με τη Δεξιά, οποιοσδήποτε διάλογος
με την κυβερνώσα Αριστερά δεν ωφελεί, αντιθέτως θα της παρέχει το χρόνο
και την απαραίτητη ανάσα για να συνεχίσει το έργο της, μέσα σ' ένα
μηχανισμό που ήδη είναι ζεστός και στημένος από τις προηγούμενες
κυβερνήσεις. Είναι νόμιμη άμυνα η προσπάθεια αποδόμησής της και η
αντίστασή μας απέναντι σ' ένα σύστημα που σκοπό έχει να μας προκαλέσει
ένα καίριο χτύπημα. Δεν έχουμε ανάγκη να κάνουμε μιαν ακόμη ανάλυση της
προέλευσης αυτού του μηχανισμού, αλλά να θέσουμε ένα τέλος στην ύπαρξή
του.
2.
Ποτέ άλλοτε μια θεατρική παράσταση τρόμου δεν άντεξε τόσα πολλά χρόνια,
εφευρίσκοντας διαρκώς νέους τρόπους εκβιασμού σε βάρος ενός λαού. Η
κυβερνώσα Αριστερά κατάφερε να παρουσιάσει μια πιθανή έξοδό από το ευρώ
σαν τον απόλυτο κίνδυνο, προετοιμάζοντας το έδαφος για μιαν ανέντιμη
συμφωνία. Η σημερινή κυβέρνηση έπαιξε ένα στοίχημα, πείθοντας τους
πολίτες πως η αίγλη μας στηρίζεται σε αυτή την ανέντιμη ένωση,
διατηρώντας το θεατρικό καμαρίνι που μας προσφέρει ο θίασος της Ευρώπης.
3.
Καμιά ελπίδα για την κυβερνώσα Αριστερά. Ο αφρός στον οποίο κολυμπάνε
οι Αριστεροί μπορεί να είναι ευχάριστος, αλλά είναι αφρός. Οι
δημοσκοπήσεις που τους έκαναν να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, τώρα
παραμένουν στα αζήτητα. Η διαρκής επίδειξη των δημοσκοπήσεων σαν τρόπαια
αποτελεί φτηνό, χυδαίο όπλο - και δεν μπορεί καν να χρησιμοποιείται σαν
όπλο από την Αριστερά.
4.
Η κατάχρηση ιδεών από την Αριστερά θα αποτελέσει και την αχίλλειο
πτέρνα της. Θα αναγκαστεί να καταλάβει ότι η οικονομική κρίση και οι
κοινωνικές εντάσεις είναι απολύτως φυσικές, όσο ο κόσμος αυτός παραμένει
αντεστραμμένος. Γι' αυτό και δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, περιττεύουν
τα μεγάλα λόγια. Ας προετοιμαστούν για την ωμότητα και τον κυνισμό, που
από δω και στο εξής θα ενστερνιστούν με κλειστά μάτια.
5. Το τέλος των πανεπιστημίων. Από το βιβλίο «Οι τελευταίοι διανοούμενοι»
του Ράσελ Τζάκομπυ (σε μετάφραση Βασίλη Τομανά, εκδόσεις «Νησίδες»):
«Επιχειρηματίες και γυρολόγοι έχουν αντικαταστήσει τους ανιδιοτελείς
λόγιους και ερευνητές. Εχει αναδυθεί μία "ακαδημαϊκή μπουρζουαζία" με
σκάρτα προσόντα και περίβλεπτη έρευνα. "Ξύστε έναν διδάσκοντα σήμερα
-λέει ο Nisbet- και από κάτω θα βρείτε σχεδόν πάντα έναν επιχειρηματία".
Το "επιχειρηματικό πνεύμα" εξαπλώνεται σε ολόκληρο το πανεπιστήμιο,
διαφθείροντας τους πάντες και τα πάντα. "Γεννήθηκε ένα γνήσιο τζετ-σετ
διδασκόντων, για να προκαλεί το φθόνο - και την άμιλλα... Πιστεύω
ακράδαντα ότι επιδόματα κατευθείαν από την κυβέρνηση και το ίδρυμα σε
άτομα - μέλη των πανεπιστημιακών σχολών ή σε μικρές ομάδες διδασκόντων
που αποτελούν εταιρείες, με σκοπό να δημιουργήσουν ινστιτούτα, κέντρα,
γραφεία και άλλες ουσιαστικά καπιταλιστικές επιχειρήσεις μέσα στην
ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι ο πιο ισχυρός παράγοντας αλλαγής που
μπορούμε να βρούμε στη μακρά ιστορία του πανεπιστημίου. Για πρώτη φορά
στη Δυτική Ιστορία, καθηγητές και λόγιοι βρέθηκαν άθελά τους στη θέση
των επιχειρηματιών, που αναζητούν ασταμάτητα νέες πηγές κεφαλαίου, νέο
εισόδημα και... κέρδη... Ο νέος καπιταλισμός, ο ακαδημαϊκός
καπιταλισμός, είναι μια δύναμη που αναδύθηκε μέσα στο πανεπιστήμιο και
είχε ως πιο ένθερμους υποστηρικτές του τα μέλη του καθηγηταριάτου
[professariat]"».
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
