Την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του προετοιμάζει την πιο άγρια λεηλασία που έχει υποστεί κατά τα τελευταία χρόνια το εισόδημα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, ο πρωθυπουργός προκλητικά επιχείρησε να παρουσιάσει αυτήν ακριβώς την
πολιτική έντασης του ξεκληρίσματος ως προσπάθεια διασφάλισης συνθηκών «κοινωνικής δικαιοσύνης», «δίκαιης κατανομής φορολογικών βαρών» και «αναδιανομής εισοδήματος» προς όφελος των φτωχότερων στρωμάτων του αγροτικού χώρου.
Ενώ η πρόταση της κυβέρνησης προς τους «θεσμούς» προβλέπει την κατάργηση της «προνομιακής φορολογικής μεταχείρισης» των αγροτών και τη φορολόγησή τους με 26% από το πρώτο ευρώ και 100% προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος, κατάργηση των επιδοτήσεων στο αγροτικό πετρέλαιο, «αυστηρότερο προσδιορισμό της ιδιότητας του αγρότη», με στόχο την «εξάλειψη των δυνατοτήτων φοροαποφυγής», αλλά και τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ, σήμερα ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι προσπαθεί για να «αμβλυνθούν οι οξείες γωνίες» της συμφωνίας και το βάρος της να μοιραστεί «δίκαια»! Όπως είπε, κατά τη «διαπραγματευτική διαδικασία» θα προταθεί από την ελληνική πλευρά το εισόδημα των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών να φορολογείται με 13% αντί του 26% και η προκαταβολή φόρου να είναι 50%.
Πίσω όμως από το «αίτημα» της κυβέρνησης και την ενδεχόμενη συμφωνία των «θεσμών»-ιμπεριαλιστικών οργανισμών κρύβεται μια μεγάλη απάτη σε βάρος των φτωχών και μεσαίων αγροτών. Βάσει του ισχύοντος μέχρι σήμερα θεσμικού πλαισίου, κατά κύριο επάγγελμα αγρότης θεωρείται εκείνο το φυσικό πρόσωπο το οποίο, ανάμεσα σε άλλα κριτήρια, λαμβάνει από την απασχόλησή του σε αγροτική δραστηριότητα το 35% τουλάχιστον του συνολικού ετήσιου εισοδήματός του. Σήμερα σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει περίπου το 1/3 του αγροτικού κόσμου καθώς η χρόνια μείωση των εισοδημάτων από την αγροτοκτηνοτροφική ενασχόληση οδηγεί κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερους και σε εξωγεωργικές εργασίες.
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε σήμερα ότι το εισοδηματικό κριτήριο θα αλλάξει και θα θεωρούνται κατά κύριο επάγγελμα αγρότες «τα φυσικά πρόσωπα, τα απασχολούμενα κατά κύρια απασχόληση με κάθε είδους αγροτική εργασία, η οποία τους αποφέρει τουλάχιστον το 50% του συνολικού καθαρού εισοδήματός τους». Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες φτωχοί αγρότες δεν θα χαρακτηρίζονται πλέον «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» και θα υποστούν σε όλη της την έκταση τη νέα φορομπηχτική πολιτική. Πρέπει να σημειωθεί, δε, ότι αυτό αποτελεί και χρόνιο αίτημα μεγαλοαγροτών και καπιταλιστικών επιχειρήσεων του αγροτικού χώρου -διότι έτσι θα μειωθεί ο αριθμός αυτών που δικαιούνται τις επιδοτήσεις και άρα θα αυξηθεί το μέρος της πίτας που θα καρπώνονται οι πιο ισχυροί.
Τέλος, ο Αλ. Τσίπρας, αφού ξεκαθάρισε ότι βασική προτεραιότητα της κυβερνητικής στρατηγικής είναι «η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον αγροτικό χώρο», επανέλαβε ανέξοδες δεσμεύσεις προκατόχων του περί σύγκρουσης «με καρτέλ, μεσάζοντες και ολιγοπωλιακά κατεστημένα», περί αξιοποίησης κοινοτικών πόρων, περί αναδιάρθρωσης του συνεταιριστικού κινήματος, με στόχο «την καλύτερη οργάνωση των παραγωγών σε βιώσιμα συλλογικά σχήματα», διανθίζοντας τα τελευταία και με τα περί «μορφών κοινωνικής οικονομίας που θα προτεραιοποιούν τη συνεργασία και την αλληλεγγύη»...
Συνδέσεις Ειδήσεων:
