2.
Οι μωρές παρθένες του Λαφαζάνη προχώρησαν στο σχηματισμό μιας Λαϊκής
Ενότητας. Μέχρι χτες ο κύριος Παναγιώτης, ο υπουργός, χόρευε ταγκό με
τον Τσίπρα, αποδεχόμενος και υπερασπιζόμενος τους κανόνες της Ευρώπης.
Τώρα, ξαφνικά, ήρθε η θεία φώτιση; Συντελέστηκε η αλλαγή μέσα του σε
μερικά εικοσιτετράωρα; Φοβάμαι πως σε όλη του τη ζωή η μόνη του
επιθυμία, μέσα στο κίνημα, ήταν πώς να αναρριχηθεί, σαν το σκυλί
περίμενε τη θέση του ηγέτη. Και, αυτή τη φορά, οι μωρές παρθένες θα
έχουν τη συμπαράσταση των δημοσιογράφων και όλων των ανθρώπων των
μίντια. Σε αυτές τις εκλογές, οι τεχνικοί της εξουσίας αποφάσισαν να
έχουν δύο μονομάχους: Τσίπρα - Λαφαζάνη, για λόγους τηλεθέασης, που θα
ξεσκίζονται χωρίς ουσιαστικό λόγο και ουσία.
3.
Ο αρχιτσέλιγκας της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθώντας να μιλήσει καθαρά
ελληνικά, πήρε σοβαρά το ρόλο του και βγήκε στη γύρα. Μεγάλος είναι ο
σεβασμός του για τους θεσμούς και αποφάσισε να μας συμμορφώσει, χωρίς να
βλέπει την καμπούρα της παράταξής του. Ετσι είναι. Το πρώτο που έπρεπε
να σκεφτεί, ο κουτσαβάκης, είναι «εν αρχή το παρελθόν», μετά ας ανοίξει
το κρεοπωλείο και ας αρχίσει να δέχεται.
4.
Ο μόνος που υιοθετεί την πρόσκαιρη έξαψη των εκλογών είναι ο Σταύρος
Θεοδωράκης. Τις πλησιάζει με αδημονία και τα μάτια της νυφίτσας. Οι
φίλοι του οι Ευρωπαίοι είναι δίπλα του, εξάλλου δεν ζητά πολλά, απλά το
Ποτάμι να αναδειχθεί ρυθμιστής των εξελίξεων. Η ικανότητά του να χώνεται
παντού δεν του βγαίνει πάντα σε καλό. Τον καθιστά αφελή, αδύναμο και
πληκτικό, αφού διαλέγει τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιεί για εχθρούς
και φίλους. Περί νοήματος; Ευτελείς και ανόητες ερμηνείες της
πραγματικότητας, μ' ένα επίχρισμα Ράμφου, που κουρντίζει τον Σταύρο σαν
παιδικό παιχνίδι.
5.
Η διάλυση της κυβέρνησης και ο αόριστος τρόπος για το πώς θα τα
καταφέρει στη ζωή του γέμισαν ανασφάλεια τον πολίτη, τον κούρασαν,
παραιτήθηκε, κι έτσι άνοιξε πάλι το χοιροστάσιο της Χρυσής Αυγής.
Αναρωτιέμαι, γιατί πέτρωσε η Δικαιοσύνη, τι ακριβώς συμβαίνει με την
υπόθεση Φύσσα; Οι νεοναζί προσπαθούν να σβήσουν κάθε ίχνος της.
Εμφανίζονται όπου και όποτε θέλουν, με δημόσιες δηλώσεις, τσαμπουκάδες,
πιέζοντας για μια ανατροπή ύψιστης σημασίας κατά τη διάρκεια της δίκης
τους. Ο ευυπόληπτος κόσμος της αστικής τάξης τούς έχει ήδη δώσει το
χέρι, αφού γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πώς να εκπαιδεύει τέτοιου
είδους σκυλιά, που φυσικά δεν προορίζονται για να φυλάνε τον κήπο τους.
6.
Μέσα σ' αυτή την κουρελαρία και στον καθωσπρέπει κωλοπαιδισμό με
συγκινεί βαθύτατα η εικόνα των κομμουνιστών, που προσέρχονται και σ'
αυτές τις εκλογές τιμώντας την παράδοσή τους, που απαιτεί ανοιχτά χαρτιά
και τίποτα άλλο.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
