Η όλη ιστορία με την αποπομπή του Δ. Καμμένου από τη θέση του
υφυπουργού για τις εξόφθαλμα αντιδραστικές απόψεις του που ήρθαν στην
επιφάνεια, εκτός από το να υπηρετήσει μια προσπάθεια να «ξεπλυθεί» ο
συνολικός αντιλαϊκός χαρακτήρας της κυβέρνησης που συγκροτήθηκε με σκοπό
να υλοποιήσει το μνημόνιο, πρόσθεσε μερικές ακόμα ενδιαφέρουσες
«πινελιές» στις αντιδράσεις εντός και εκτός Ελλάδας για τη σύνθεση της
ελληνικής κυβέρνησης και τα κόμματα που τη συναποτελούν. Αντιδράσεις και
αντιθέσεις, αν μη τι άλλο, χαρακτηριστικές για τους εντεινόμενους
ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς εντός και εκτός Ευρωζώνης...
Έτσι, μετά τον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μ. Σουλτς, ο οποίος την επομένη των εκλογών της Κυριακής εξέφραζε την «απορία» του γιατί ο Αλ. Τσίπρας επιμένει, όπως είπε, να συνεργάζεται με ένα
ακροδεξιό κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ, προχτές, σύσσωμος ο γερμανικός Τύπος υποδέχτηκε με σχεδόν πανηγυρικό ύφος την απομάκρυνση του Δ. Καμμένου από το κυβερνητικό σχήμα, λίγες μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. «Ντροπιαστική αρχή», ήταν ο χαρακτηριστικός σχολιασμός της «Die Welt», η οποία είχε εκτενή αναφορά στο θέμα, με τίτλο: «Από την πρώτη ημέρα ο Τσίπρας χάνει ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου». Μάλιστα, η ίδια εφημερίδα επεσήμανε με δηκτικό ύφος ότι ακόμη τέσσερις πολιτικοί των ΑΝΕΛ εξακολουθούν να συμμετέχουν στο υπουργικό συμβούλιο...
Τη... δυσφορία της γερμανικής πλευράς για τη συνεργασία του Αλ. Τσίπρα με τους ΑΝΕΛ, δε φαίνεται ωστόσο να τη συμμερίζονται όλοι οι «εταίροι», αφού αστικά επιτελεία σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ, φαίνεται... να τη βρίσκουν του γούστου τους! Έτσι, για παράδειγμα, λίγες μέρες πριν, η γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα «Le Soir» χαρακτήριζε την είσοδο των ΑΝΕΛ στη Βουλή ως ένα «ανέλπιστο δώρο για τον Αλέξη Τσίπρα», αφού, όπως επεσήμανε, του δίνουν την ευκαιρία να συνεχίσει το έργο του ακριβώς από εκεί που το άφησε στις 20 Αυγούστου, έχοντας μάλιστα απαλλαγεί από την «αριστερή συνιστώσα», η οποία τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Η εφημερίδα δεν παραλείπει, μάλιστα, να επισημάνει ότι το κόμμα του Π. Καμμένου, αν και εθνικιστικό - δεξιό, υπήρξε «ένας πιστός και πειθαρχημένος κυβερνητικός εταίρος»...
Ακόμα πιο... χαρούμενος εμφανίστηκε ευθύς εξαρχής ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ντ. Πιρς, ο οποίος - με μια ασυνήθιστη ενέργεια για διπλωμάτη - έσπευσε ήδη από το βράδυ των εκλογών, να αναρτήσει στον προσωπικό του λογαριασμό σε ιστοσελίδα «κοινωνικής δικτύωσης» φωτογραφία από τις αγκαλιές του Αλ. Τσίπρα και του Π. Καμμένου, συνοδεύοντάς την με το μήνυμα: «Συγχαρητήρια στους νικητές. Πολύ σκληρή δουλειά μπροστά τους»... «ορκίζοντας» δηλαδή τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πριν καλά - καλά συμφωνηθεί!
Και εντός συνόρων, άλλωστε, οι εγχώριοι βιομήχανοι με το προχτεσινό εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ, μετά τα συγχαρητήριά τους προς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τις προσαρμογές που έκαναν στη δομή των υπουργείων, έδωσαν τις δικές τους «οδηγίες» για το πώς θα πρέπει να συγκροτούνται οι αστικές κυβερνήσεις, τόσο σήμερα, όσο και μακροπρόθεσμα: «Η χώρα», λένε, «θα πρέπει να μάθει να πορεύεται με κυβερνήσεις συνασπισμού κομμάτων, που είναι απότοκο του κατακερματισμού του πολιτικού συστήματος (...) Μακροπρόθεσμα, η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος θα ενισχύεται με τη διαμόρφωση ισχυρότερων κυβερνητικών κομμάτων, ικανών να συνεργαστούν με άλλα ομοειδή κόμματα που είναι προσανατολισμένα πολιτικά προς την Ευρώπη και οικονομικά προς τις αγορές».
Έτσι είναι, κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο και κάθε τμήμα του κεφαλαίου έχει και τις «προτιμήσεις» του... Μη μας πουλάνε όμως και φούμαρα περί «λαϊκής εντολής» ή περί «αξιοπρέπειας και αγώνα κόντρα στους "έξω" που μας πολεμάνε»!
Έτσι, μετά τον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μ. Σουλτς, ο οποίος την επομένη των εκλογών της Κυριακής εξέφραζε την «απορία» του γιατί ο Αλ. Τσίπρας επιμένει, όπως είπε, να συνεργάζεται με ένα
ακροδεξιό κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ, προχτές, σύσσωμος ο γερμανικός Τύπος υποδέχτηκε με σχεδόν πανηγυρικό ύφος την απομάκρυνση του Δ. Καμμένου από το κυβερνητικό σχήμα, λίγες μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. «Ντροπιαστική αρχή», ήταν ο χαρακτηριστικός σχολιασμός της «Die Welt», η οποία είχε εκτενή αναφορά στο θέμα, με τίτλο: «Από την πρώτη ημέρα ο Τσίπρας χάνει ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου». Μάλιστα, η ίδια εφημερίδα επεσήμανε με δηκτικό ύφος ότι ακόμη τέσσερις πολιτικοί των ΑΝΕΛ εξακολουθούν να συμμετέχουν στο υπουργικό συμβούλιο...
Τη... δυσφορία της γερμανικής πλευράς για τη συνεργασία του Αλ. Τσίπρα με τους ΑΝΕΛ, δε φαίνεται ωστόσο να τη συμμερίζονται όλοι οι «εταίροι», αφού αστικά επιτελεία σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ, φαίνεται... να τη βρίσκουν του γούστου τους! Έτσι, για παράδειγμα, λίγες μέρες πριν, η γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα «Le Soir» χαρακτήριζε την είσοδο των ΑΝΕΛ στη Βουλή ως ένα «ανέλπιστο δώρο για τον Αλέξη Τσίπρα», αφού, όπως επεσήμανε, του δίνουν την ευκαιρία να συνεχίσει το έργο του ακριβώς από εκεί που το άφησε στις 20 Αυγούστου, έχοντας μάλιστα απαλλαγεί από την «αριστερή συνιστώσα», η οποία τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Η εφημερίδα δεν παραλείπει, μάλιστα, να επισημάνει ότι το κόμμα του Π. Καμμένου, αν και εθνικιστικό - δεξιό, υπήρξε «ένας πιστός και πειθαρχημένος κυβερνητικός εταίρος»...
Ακόμα πιο... χαρούμενος εμφανίστηκε ευθύς εξαρχής ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ντ. Πιρς, ο οποίος - με μια ασυνήθιστη ενέργεια για διπλωμάτη - έσπευσε ήδη από το βράδυ των εκλογών, να αναρτήσει στον προσωπικό του λογαριασμό σε ιστοσελίδα «κοινωνικής δικτύωσης» φωτογραφία από τις αγκαλιές του Αλ. Τσίπρα και του Π. Καμμένου, συνοδεύοντάς την με το μήνυμα: «Συγχαρητήρια στους νικητές. Πολύ σκληρή δουλειά μπροστά τους»... «ορκίζοντας» δηλαδή τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πριν καλά - καλά συμφωνηθεί!
Και εντός συνόρων, άλλωστε, οι εγχώριοι βιομήχανοι με το προχτεσινό εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ, μετά τα συγχαρητήριά τους προς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τις προσαρμογές που έκαναν στη δομή των υπουργείων, έδωσαν τις δικές τους «οδηγίες» για το πώς θα πρέπει να συγκροτούνται οι αστικές κυβερνήσεις, τόσο σήμερα, όσο και μακροπρόθεσμα: «Η χώρα», λένε, «θα πρέπει να μάθει να πορεύεται με κυβερνήσεις συνασπισμού κομμάτων, που είναι απότοκο του κατακερματισμού του πολιτικού συστήματος (...) Μακροπρόθεσμα, η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος θα ενισχύεται με τη διαμόρφωση ισχυρότερων κυβερνητικών κομμάτων, ικανών να συνεργαστούν με άλλα ομοειδή κόμματα που είναι προσανατολισμένα πολιτικά προς την Ευρώπη και οικονομικά προς τις αγορές».
Έτσι είναι, κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο και κάθε τμήμα του κεφαλαίου έχει και τις «προτιμήσεις» του... Μη μας πουλάνε όμως και φούμαρα περί «λαϊκής εντολής» ή περί «αξιοπρέπειας και αγώνα κόντρα στους "έξω" που μας πολεμάνε»!