Είναι όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που θα χτυπήσουν το λαϊκό εισόδημα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα ζευγάρια, τους αυτοαπασχολούμενους. Ο κατάλογος με αυτά τα προαπαιτούμενα που καθημερινά βλέπει το φως της δημοσιότητας είναι μακρύς. Ερχεται να προστεθεί σ' εκείνα που είχαν ψηφιστεί τον περασμένο Ιούλη από την ίδια κυβέρνηση, αλλά και σε όσα έχουν επιβληθεί τα
προηγούμενα χρόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Τα τελευταία χρόνια, διαρκώς ξεφυτρώνει μία ακόμα μεγάλη ή μικρή λίστα προαπαιτούμενων μέτρων... Πρόκειται για μέτρα σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, για να μπορεί να χρηματοδοτηθεί η χώρα από τα άλλα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, αλλά και αναδιαρθρώσεις στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Μέτρα, δηλαδή, που τσακίζουν το λαό για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων του κεφαλαίου.
Τα προαπαιτούμενα εμπεριέχονται στη συμφωνία της συγκυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM. Ουσιαστικά εξειδικεύεται - προσδιορίζεται το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, σε συνδυασμό με την εκταμίευση των δόσεων της συμφωνημένης χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα, αυτή η λίστα ενισχύεται και με άλλα μέτρα, που κρίνονται κατά τη διάρκεια της «αξιολόγησης» της πορείας της ελληνικής οικονομίας ως απαραίτητα.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαβεβαιώνει ότι με ταχύτητα και αποφασιστικότητα θα προχωρήσει στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων εντός των χρονοδιαγραμμάτων. Αυτό, άλλωστε, είναι κοινή απαίτηση όλων των «συμμάχων» της κυβέρνησης - και των ΗΠΑ, και των Γάλλων, και βεβαίως των Γερμανών - παρά τις διαφορές που έχουν σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης και της διαχείρισης του ελληνικού χρέους, τις διαφορετικές επιδιώξεις για επενδυτικά σχέδια και το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.
Οσο κι αν προσπαθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εξαπατήσει για άλλη μια φορά το λαό, λέγοντας πως «η συμφωνία είναι καλύτερη από τις προηγούμενες γιατί περιλαμβάνει το ζήτημα του χρέους και τις επενδύσεις», δεν μπορεί να κρύψει ότι και αυτά που εμφανίζει ως θετικά αφορούν το κεφάλαιο και σε καμιά περίπτωση δε σημαίνουν ελάφρυνση των βαρών που σηκώνει και θα σηκώνει για χρόνια ο λαός.
Μία ακόμα απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύει αυτήν τη νέα παρτίδα αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, είναι η εξής: θα αναζητηθούν και θα παρθούν ισοδύναμα μέτρα, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις από το ίδιο το μνημόνιο, από την εφαρμογή των μέτρων. Και είναι απάτη, διότι ακόμα κι αν παρθούν «μέτρα που παρέχουν ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα», θα είναι το ίδιο αντιλαϊκά και θα τα πληρώσει και πάλι ο λαός.
Αυτός είναι ο ατέλειωτος κύκλος των προαπαιτούμενων για να βγαίνει κερδισμένο το κεφάλαιο σε βάρος του λαού. Και απέναντι σε αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να θέσουν ως δικό τους προαπαιτούμενο, για να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια στοιχειωδώς καλύτερη ζωή, την οργανωμένη πάλη σε κατεύθυνση αντίστασης αλλά και αντεπίθεσης, ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή τους.
