Τα «νέα» κάλπικα δίπολα

Όσο εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου, όσο πιο φανερή γίνεται η σύγκλιση όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης στη στρατηγική που τσακίζει το λαό, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος να στήσει «νέα» κάλπικα δίπολα που θα αποπροσανατολίζουν το λαό από τον πραγματικό του αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, να στήσει «νέες» πλαστές διαχωριστικές γραμμές που θα εγκλωβίζουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε «εναλλακτικές» εντός των τειχών.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούνται ήδη η εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ και οι συνολικότερες διεργασίες που αυτή φαίνεται να επιταχύνει.

«Το δίλημμα είναι Αριστερά ή Δεξιά», λένε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ότι ο νέος αρχηγός της ΝΔ είναι «νεοφιλελεύθερος». Μέτωπο στο «λαϊκισμό μιας ανίκανης κυβέρνησης» σηκώνει από την πλευρά της η ΝΔ.

Και οι μεν και οι δε, όμως, υπηρετούν τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο, την καπιταλιστική ανάκαμψη, η οποία προϋποθέτει το διαρκές τσάκισμα του λαού. Γι' αυτό και τα «νέα» διλήμματά
τους πρέπει να κάνουν παρέα στον κάλαθο των αχρήστων στα αντίστοιχα προγενέστερα, του τύπου «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», «δεξιά - αντιδεξιά», «μερκελιστές - αντιμερκελιστές» κ.ο.κ., χωρίς όμως να πατηθεί αυτήν τη φορά η μπανανόφλουδα!

Ανεξάρτητα από την υπαρκτή προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ να «συμπιέσουν» τις λεγόμενες «κεντρώες» αστικές πολιτικές δυνάμεις, βασικός στόχος των διλημμάτων που λανσάρουν είναι η χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων, το «κουκούλωμα» του ταξικού χαρακτήρα της κλιμακούμενης αντιλαϊκής επίθεσης.

Τα περί «νεοφιλελεύθερης ΝΔ», τα λέει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική ακριβώς από εκεί που την άφησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα λέει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που υλοποιεί αναδιαρθρώσεις και μέτρα βαθιά ταξικά, με τη βούλα και την έγκριση του κεφαλαίου, όπως βλέπουμε ξεκάθαρα και αυτές τις μέρες με τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό υπό τις ευλογίες των εργοδοτικών ενώσεων.

«Ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αποφασιστική υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και προώθηση του νέου αναπτυξιακού νόμου» ζητούν ο ΣΕΒ, οι τραπεζίτες και τα άλλα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου, διαβεβαιώσεις «αποφασιστικότητας και συνέπειας», για την «ολοκλήρωση της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατόν» και την «εφαρμογή των δεσμεύσεων της συμφωνίας με τους δανειστές» δίνουν συνεχώς τα κυβερνητικά στελέχη...

Αντίστοιχα, με τα περί «λαϊκισμού» και «ανίκανης κυβέρνησης» που λέει η ΝΔ, εννοεί την ανάγκη επιτάχυνσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, την πιο γρήγορη υλοποίηση μέτρων στήριξης της ανάκαμψης για λογαριασμό του κεφαλαίου, στα οποία θα λέγαμε, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση δεν τα πάει και άσχημα!

Αυτή ακριβώς η αντιλαϊκή στρατηγική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο είναι η «πυξίδα» και της ΝΔ και το γεγονός αυτό φυσικά δεν πρόκειται να αλλάξει από την εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία της και τη «δημιουργική ανανέωση» που ευαγγελίζεται. Αλλωστε, και ο ίδιος ο νέος πρόεδρός της έχει δώσει δείγματα γραφής στην υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής το προηγούμενο διάστημα.

Σε τελική ανάλυση, το αν η ΝΔ θα βάζει πλάτη να περνάνε τα νέα βάρβαρα μέτρα ψηφίζοντας ορισμένα από αυτά ή αν θα το κάνει ασκώντας «σκληρή αντιπολίτευση» στην κυβέρνηση επειδή τάχα δεν επιταχύνει τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, έχει να κάνει με το τι επιλέγουν σε κάθε φάση ως αποτελεσματικότερη τακτική τα κυρίαρχα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου και φυσικά οδηγεί στο ίδιο αντιλαϊκό αποτέλεσμα.

Το ίδιο ισχύει, άλλωστε, και για τις εκάστοτε εναλλαγές ανάμεσα στην «όξυνση» των διαφόρων «διπόλων» και την καλλιέργεια κλίματος «ευρύτερων συναινέσεων»...