Όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους χρησιμοποιούν η κυβέρνηση και ο
ΣΥΡΙΖΑ, για να συκοφαντήσουν και να χειραγωγήσουν τους εργατικούς -
λαϊκούς αγώνες, σε μια περίοδο που οι κινητοποιήσεις καταγράφουν άνοδο,
με αιχμή το Ασφαλιστικό. Κόμμα και κυβέρνηση, με αλληλοσυμπληρούμενους
ρόλους, εναλλάσσουν ευθείες απειλές και τρομοκρατία, με «γαλιφιές» και
φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, αντιγράφοντας τις δοκιμασμένες πρακτικές
των προηγούμενων.
Στόχος τους είναι να διασκεδάσουν τις αντιδράσεις για την αντιλαϊκή τους πολιτική, να την παρουσιάσουν ως «καλύτερη» και δικαιότερη απ' αυτή των προηγούμενων, να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα και τη συνέχεια της επίθεσης. Σε τελική ανάλυση, επιδιώκουν να διεμβολίσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις, ιδιαίτερα εκεί που με την παρέμβαση των συνεπών αγωνιστικών δυνάμεων διαμορφώνεται μια πιο ενιαία στάση, όπως για παράδειγμα στους αγρότες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις μορφές πάλης και το αίτημα να αποσυρθεί το σχέδιο της κυβέρνησης, ως προϋπόθεση για οποιονδήποτε διάλογο.
Έτσι δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μ. Μπόλαρης, έκανε από
τη Βουλή υποδείξεις στους αγρότες ότι ο αγώνας που δίνουν για την επιβίωσή τους πρέπει να είναι εντός «ανεκτών ορίων», υπονοώντας ότι τυχόν «παρεκκλίσεις» θα αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα από την κυβέρνηση. Όπως είπε, η διαμαρτυρία είναι αποδεκτή, αν πρόκειται «να εκφραστούν αντιθέσεις, να κατατεθούν επιχειρήματα, να γίνει διάλογος, να λειτουργήσει η δημοκρατία» και όχι να εκφεύγουν οι αγώνες «από τη συνταγματική, τη νόμιμη, τη δημοκρατική λειτουργία».
Βέβαια, στις απειλές της η κυβέρνηση έχει πρόθυμο σύμμαχο τη ΝΔ. Από τη μια αξιοποιεί για να συκοφαντήσει τον αγώνα τους τη στήριξη που παρέχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα τμήμα μεγαλοαγροτών, καταγγέλλοντας την προσπάθεια «μιας μικρής μειοψηφίας του αγροτικού κόσμου και ακροδεξιών στοιχείων να τορπιλίσουν το διάλογο (με την) αγαστή συνεργασία συνδικαλιστών της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής».
Από την άλλη απολαμβάνει την ευθεία στήριξη της ΝΔ στις «νουθεσίες» προς τους αγρότες να μείνει η διαμαρτυρία τους εντός «ανεκτών ορίων», καθώς στις ανακοινώσεις του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επαναλαμβάνει μονότονα ότι η αγωνία και η αγανάκτηση των αγροτών θα πρέπει «στην έκφρασή τους να έχουν σεβαστά από όλους όρια».
Η «Αυγή», από τη μεριά της, δείχνει να συμφωνεί απόλυτα με τη ΝΔ και ταυτόχρονα παρουσιάζει παραλλαγμένο το ίδιο επιχείρημα, για να πλαγιοκοπήσει τους αγώνες των αγροτών. Γράφει σε πρόσφατο άρθρο της η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ:
«Και τώρα λένε (σ.σ. οι αγρότες) ότι θα κλιμακώσουν περαιτέρω τις κινητοποιήσεις τους με αποκλεισμούς δρόμων, λιμανιών και τελωνείων. Όμως από τους δρόμους, τα λιμάνια και τα τελωνεία διακινούνται τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στο εξωτερικό χιλιάδες τόνοι αγροτικών εποχικών προϊόντων, όπως τα φρούτα και τα κηπευτικά. Όλα αυτά παράγονται από αγρότες και η παρεμπόδιση της διακίνησης των εμπορευμάτων τους θα πλήξει κυρίως αυτούς (...) Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα χάθηκαν από όλες τις μεγάλες αγορές της ΕΕ, καθώς η αδιατάρακτη τροφοδοσία των αγορών αυτών με ελληνικά αγροτικά προϊόντα δεν ήταν ποτέ σταθερή».
Μνημείο υποκρισίας και αντιδραστικότητας το άρθρο της «Αυγής». Από τη μια συνηγορεί ότι καμιά κινητοποίηση δεν πρέπει να εμποδίζει την οικονομία και από την άλλη προσπαθεί να πείσει τους αγρότες ότι τα μπλόκα πλήττουν προπάντων τους ίδιους. Χρησιμοποιεί μάλιστα το άθλιο επιχείρημα ότι έτσι χάνουν τις αγορές του εξωτερικού. Σαν να είναι όλοι οι αγρότες μεγαλοεξαγωγείς, από εκείνους που διαμαρτύρονται κάθε φορά που απεργούν, για παράδειγμα, οι ναυτεργάτες.
Γι' αυτούς όμως είναι που κόπτεται η κυβέρνηση: Τους μεγαλοχωραφάδες και τους επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα. Γι' αυτούς θέλει να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την ΚΑΠ. Μ' αυτούς παζαρεύει «εκπτώσεις» στη φορολογία. Γι' αυτούς υπόσχεται να αυστηροποιήσει τα κριτήρια με τα οποία θα κατατάσσεται κανείς στους «κατ' επάγγελμα αγρότες», προκειμένου να αποκτά πρόσβαση στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που θα «εξοικονομούνται» από το ξεκλήρισμα των μικρών.
Αλλά μιας και η «Αυγή» ανησυχεί για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, ας εξηγήσει στους αγρότες, γιατί με την πολιτική της ΚΑΠ καταστράφηκαν καλλιέργειες και προϊόντα που κάλυπταν τις εγχώριες ανάγκες και εξάγονταν, αποδίδοντας εισόδημα για τους Έλληνες παραγωγούς; Και γιατί οι φρουτοπαραγωγοί μένουν σήμερα απλήρωτοι για τη σοδειά που παρέδωσαν στους εξαγωγείς, εξαιτίας του εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία, το οποίο στηρίζει βέβαια ολόψυχα και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;
Το ίδιο προκλητικός, ο Ευ. Αποστόλου ισχυρίστηκε ότι οι αγρότες φοροδιαφεύγουν συστηματικά, ότι τα εισοδήματά τους αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, όχι όμως και η φορολογία τους και ότι ο ΟΓΑ επιβιώνει χάρη στις εισφορές του κράτους, δηλαδή των υπόλοιπων φορολογουμένων.
Για κερασάκι στην τούρτα εκβιάζει κι αυτός ότι «εάν αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι, η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, του αγρότη, θα πάει σε βάθος χρόνου, το 2027, σε μηδέν» και ότι αν δεν κλείσει η «αξιολόγηση» με ψηφισμένο το Ασφαλιστικό, η χώρα θα βγει εκτός ΕΕ. Βέβαια, αυτός ο εκβιασμός δεν απευθύνεται μόνο στους αγρότες, αλλά σε όλους όσοι αντιπαλεύουν σήμερα τα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης και γενικότερα την αντιλαϊκή της πολιτική.
Πέραν όλων των άλλων, τα ψέματα σε βάρος των αγροτών έχουν κι έναν ακόμα στόχο: Να ενεργοποιήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό», να στρέψουν άλλα λαϊκά στρώματα εναντίον τους, να δυσκολέψουν την προσπάθεια που γίνεται από το οργανωμένο αγροτικό κίνημα να εκφραστεί η λαϊκή συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις στην κατεύθυνση της Λαϊκής Συμμαχίας.
Η κυβέρνηση βάζει τους αγρότες να διαλέξουν το δικό της σχέδιο-«λαιμητόμο» για το Ασφαλιστικό, με την απειλή ότι στη γωνία παραμονεύει το χειρότερο της τρόικας. Στην καλύτερη περίπτωση, τους λέει ότι η εναλλακτική στο δικό της σχέδιο είναι η μίζερη ζωή που ζούσαν έως σήμερα, με τις συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, τις άθλιες παροχές Υγείας και Πρόνοιας στην ύπαιθρο, τη σύνταξη στα 67, λες και μπορεί κανείς να ασχολείται με ένα τέτοιο επάγγελμα σε τέτοια ηλικία.
Θέλει να ξεκόψει κάθε συζήτηση στα μπλόκα ότι ο αγρότης έχει σήμερα τη δυνατότητα να ζήσει μια ανθρώπινη ζωή αυτός και τα παιδιά του, να μην εξαρτάται το εισόδημα από τον καιρό και τις ασθένειες στα κοπάδια και στις καλλιέργειες, από το ποιο προϊόν είναι ανταγωνιστικό και ποιο δεν είναι στην αγορά όπου κάνουν κουμάντο τα μονοπώλια των τροφίμων και της μεταποίησης. Ότι είναι δυνατόν σήμερα, με άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, να έχει ο αγρότης αξιοπρεπή σύνταξη και βέβαια να βγαίνει πολύ νωρίτερα από την παραγωγή.
Συν τοις άλλοις, η κυβέρνηση περιορίζει τη συζήτηση στο Ασφαλιστικό (και μάλιστα μόνο στις εισφορές) και δεν λέει τίποτα για τα άλλα αιτήματα που βάζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, όπως αυτά εκφράζονται στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων και αφορούν στις συνέπειες από την εφαρμογή της ΚΑΠ, το Φορολογικό, το κόστος παραγωγής κ.ά.
Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να υποδείξει και τα αιτήματα που θα πρέπει να διεκδικούν οι εργαζόμενοι, προφανώς για να διευκολύνουν την κυβέρνηση στο σαρωτικό της έργο.
Έτσι, επαναλαμβάνει έμμεσα το επιχείρημα ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε «καμένη γη» σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του συστήματος, γι' αυτό είναι άξια υποστήριξης η προσπάθεια που κάνει με το αντιασφαλιστικό της σχέδιο. Η «μικρή» λεπτομέρεια που παρακάμπτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το αίτημα να αποσυρθεί το σχέδιο-«λαιμητόμος» διαπερνάει τους αγώνες που γίνονται τώρα για το Ασφαλιστικό, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να απεργήσει για να εφαρμοστεί το κυβερνητικό σχέδιο!
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τόσο ωμή και άθλια παρέμβαση στο κίνημα. Δεν έχει περάσει παρά μια βδομάδα από τότε που ο γραμματέας του κόμματος συναντιόταν με τη λεγόμενη Πρωτοβουλία Αγροτών στη Βέροια και παζάρευε μαζί τους ένα ραντεβού με τον πρωθυπουργό σε άμεσο χρόνο, εκθειάζοντας μάλιστα τη διαλλακτική τους στάση και τη διάθεσή τους για διάλογο, χωρίς η κυβέρνηση να έχει κάνει την παραμικρή υποχώρηση, μετά από 20 μέρες αγώνα στα μπλόκα...
Στόχος τους είναι να διασκεδάσουν τις αντιδράσεις για την αντιλαϊκή τους πολιτική, να την παρουσιάσουν ως «καλύτερη» και δικαιότερη απ' αυτή των προηγούμενων, να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα και τη συνέχεια της επίθεσης. Σε τελική ανάλυση, επιδιώκουν να διεμβολίσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις, ιδιαίτερα εκεί που με την παρέμβαση των συνεπών αγωνιστικών δυνάμεων διαμορφώνεται μια πιο ενιαία στάση, όπως για παράδειγμα στους αγρότες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις μορφές πάλης και το αίτημα να αποσυρθεί το σχέδιο της κυβέρνησης, ως προϋπόθεση για οποιονδήποτε διάλογο.
Έτσι δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μ. Μπόλαρης, έκανε από
τη Βουλή υποδείξεις στους αγρότες ότι ο αγώνας που δίνουν για την επιβίωσή τους πρέπει να είναι εντός «ανεκτών ορίων», υπονοώντας ότι τυχόν «παρεκκλίσεις» θα αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα από την κυβέρνηση. Όπως είπε, η διαμαρτυρία είναι αποδεκτή, αν πρόκειται «να εκφραστούν αντιθέσεις, να κατατεθούν επιχειρήματα, να γίνει διάλογος, να λειτουργήσει η δημοκρατία» και όχι να εκφεύγουν οι αγώνες «από τη συνταγματική, τη νόμιμη, τη δημοκρατική λειτουργία».
Βέβαια, στις απειλές της η κυβέρνηση έχει πρόθυμο σύμμαχο τη ΝΔ. Από τη μια αξιοποιεί για να συκοφαντήσει τον αγώνα τους τη στήριξη που παρέχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα τμήμα μεγαλοαγροτών, καταγγέλλοντας την προσπάθεια «μιας μικρής μειοψηφίας του αγροτικού κόσμου και ακροδεξιών στοιχείων να τορπιλίσουν το διάλογο (με την) αγαστή συνεργασία συνδικαλιστών της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής».
Από την άλλη απολαμβάνει την ευθεία στήριξη της ΝΔ στις «νουθεσίες» προς τους αγρότες να μείνει η διαμαρτυρία τους εντός «ανεκτών ορίων», καθώς στις ανακοινώσεις του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επαναλαμβάνει μονότονα ότι η αγωνία και η αγανάκτηση των αγροτών θα πρέπει «στην έκφρασή τους να έχουν σεβαστά από όλους όρια».
Για ποιους νοιάζονται;
Ποια είναι αυτά τα όρια; Σύμφωνα με τη ΝΔ, «ο σεβασμός της ελευθερίας του άλλου και η ανάγκη της ανεμπόδιστης λειτουργίας της οικονομικής ζωής του τόπου». Δηλαδή, η διαμαρτυρία των αγροτών είναι ανεκτή όταν δεν διαταράσσεται η οικονομία και η απρόσκοπτη διακίνηση των εμπορευμάτων, σαν να έχει ο αγρότης τη δυνατότητα να διαμαρτυρηθεί και να πιέσει για τις διεκδικήσεις του κάνοντας απεργία στο χωράφι του!Η «Αυγή», από τη μεριά της, δείχνει να συμφωνεί απόλυτα με τη ΝΔ και ταυτόχρονα παρουσιάζει παραλλαγμένο το ίδιο επιχείρημα, για να πλαγιοκοπήσει τους αγώνες των αγροτών. Γράφει σε πρόσφατο άρθρο της η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ:
«Και τώρα λένε (σ.σ. οι αγρότες) ότι θα κλιμακώσουν περαιτέρω τις κινητοποιήσεις τους με αποκλεισμούς δρόμων, λιμανιών και τελωνείων. Όμως από τους δρόμους, τα λιμάνια και τα τελωνεία διακινούνται τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στο εξωτερικό χιλιάδες τόνοι αγροτικών εποχικών προϊόντων, όπως τα φρούτα και τα κηπευτικά. Όλα αυτά παράγονται από αγρότες και η παρεμπόδιση της διακίνησης των εμπορευμάτων τους θα πλήξει κυρίως αυτούς (...) Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα χάθηκαν από όλες τις μεγάλες αγορές της ΕΕ, καθώς η αδιατάρακτη τροφοδοσία των αγορών αυτών με ελληνικά αγροτικά προϊόντα δεν ήταν ποτέ σταθερή».
Μνημείο υποκρισίας και αντιδραστικότητας το άρθρο της «Αυγής». Από τη μια συνηγορεί ότι καμιά κινητοποίηση δεν πρέπει να εμποδίζει την οικονομία και από την άλλη προσπαθεί να πείσει τους αγρότες ότι τα μπλόκα πλήττουν προπάντων τους ίδιους. Χρησιμοποιεί μάλιστα το άθλιο επιχείρημα ότι έτσι χάνουν τις αγορές του εξωτερικού. Σαν να είναι όλοι οι αγρότες μεγαλοεξαγωγείς, από εκείνους που διαμαρτύρονται κάθε φορά που απεργούν, για παράδειγμα, οι ναυτεργάτες.
Γι' αυτούς όμως είναι που κόπτεται η κυβέρνηση: Τους μεγαλοχωραφάδες και τους επιχειρηματίες του αγροτικού τομέα. Γι' αυτούς θέλει να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την ΚΑΠ. Μ' αυτούς παζαρεύει «εκπτώσεις» στη φορολογία. Γι' αυτούς υπόσχεται να αυστηροποιήσει τα κριτήρια με τα οποία θα κατατάσσεται κανείς στους «κατ' επάγγελμα αγρότες», προκειμένου να αποκτά πρόσβαση στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις που θα «εξοικονομούνται» από το ξεκλήρισμα των μικρών.
Αλλά μιας και η «Αυγή» ανησυχεί για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, ας εξηγήσει στους αγρότες, γιατί με την πολιτική της ΚΑΠ καταστράφηκαν καλλιέργειες και προϊόντα που κάλυπταν τις εγχώριες ανάγκες και εξάγονταν, αποδίδοντας εισόδημα για τους Έλληνες παραγωγούς; Και γιατί οι φρουτοπαραγωγοί μένουν σήμερα απλήρωτοι για τη σοδειά που παρέδωσαν στους εξαγωγείς, εξαιτίας του εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία, το οποίο στηρίζει βέβαια ολόψυχα και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;
Συκοφαντία και απειλές
Αυτή είναι η μια πλευρά. Την άλλη την αποκαλύπτουν με πρόσφατες δηλώσεις τους η κυβερνητική εκπρόσωπος και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Η Όλγα Γεροβασίλη είπε σε συνέντευξή της ότι «αν δεν παλέψουμε σκληρά, μπορεί να επικρατήσει η άποψη του ΔΝΤ» και να υπάρξει μείωση συντάξεων. Κουνώντας το δάχτυλο στους αγρότες, πρόσθεσε ότι χωρίς τη μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση, υπάρχει κίνδυνος να μην καταβάλλονται συντάξεις τα επόμενα χρόνια.Το ίδιο προκλητικός, ο Ευ. Αποστόλου ισχυρίστηκε ότι οι αγρότες φοροδιαφεύγουν συστηματικά, ότι τα εισοδήματά τους αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, όχι όμως και η φορολογία τους και ότι ο ΟΓΑ επιβιώνει χάρη στις εισφορές του κράτους, δηλαδή των υπόλοιπων φορολογουμένων.
Για κερασάκι στην τούρτα εκβιάζει κι αυτός ότι «εάν αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι, η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, του αγρότη, θα πάει σε βάθος χρόνου, το 2027, σε μηδέν» και ότι αν δεν κλείσει η «αξιολόγηση» με ψηφισμένο το Ασφαλιστικό, η χώρα θα βγει εκτός ΕΕ. Βέβαια, αυτός ο εκβιασμός δεν απευθύνεται μόνο στους αγρότες, αλλά σε όλους όσοι αντιπαλεύουν σήμερα τα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης και γενικότερα την αντιλαϊκή της πολιτική.
Πέραν όλων των άλλων, τα ψέματα σε βάρος των αγροτών έχουν κι έναν ακόμα στόχο: Να ενεργοποιήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό», να στρέψουν άλλα λαϊκά στρώματα εναντίον τους, να δυσκολέψουν την προσπάθεια που γίνεται από το οργανωμένο αγροτικό κίνημα να εκφραστεί η λαϊκή συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις στην κατεύθυνση της Λαϊκής Συμμαχίας.
Η κυβέρνηση βάζει τους αγρότες να διαλέξουν το δικό της σχέδιο-«λαιμητόμο» για το Ασφαλιστικό, με την απειλή ότι στη γωνία παραμονεύει το χειρότερο της τρόικας. Στην καλύτερη περίπτωση, τους λέει ότι η εναλλακτική στο δικό της σχέδιο είναι η μίζερη ζωή που ζούσαν έως σήμερα, με τις συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, τις άθλιες παροχές Υγείας και Πρόνοιας στην ύπαιθρο, τη σύνταξη στα 67, λες και μπορεί κανείς να ασχολείται με ένα τέτοιο επάγγελμα σε τέτοια ηλικία.
Θέλει να ξεκόψει κάθε συζήτηση στα μπλόκα ότι ο αγρότης έχει σήμερα τη δυνατότητα να ζήσει μια ανθρώπινη ζωή αυτός και τα παιδιά του, να μην εξαρτάται το εισόδημα από τον καιρό και τις ασθένειες στα κοπάδια και στις καλλιέργειες, από το ποιο προϊόν είναι ανταγωνιστικό και ποιο δεν είναι στην αγορά όπου κάνουν κουμάντο τα μονοπώλια των τροφίμων και της μεταποίησης. Ότι είναι δυνατόν σήμερα, με άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, να έχει ο αγρότης αξιοπρεπή σύνταξη και βέβαια να βγαίνει πολύ νωρίτερα από την παραγωγή.
Συν τοις άλλοις, η κυβέρνηση περιορίζει τη συζήτηση στο Ασφαλιστικό (και μάλιστα μόνο στις εισφορές) και δεν λέει τίποτα για τα άλλα αιτήματα που βάζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, όπως αυτά εκφράζονται στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων και αφορούν στις συνέπειες από την εφαρμογή της ΚΑΠ, το Φορολογικό, το κόστος παραγωγής κ.ά.
Γαλιφιές που βγάζουν μάτι
Μετά απ' όλα αυτά, έρχεται την περασμένη Τρίτη το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για να χαιρετίσει «την απεργιακή κινητοποίηση που έχουν προκηρύξει για την Πέμπτη 4/2/2015 οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα παρεμβαίνοντας αγωνιστικά για την προάσπιση του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος». Δηλαδή, του συστήματος που θέλει να ισοπεδώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι!Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να υποδείξει και τα αιτήματα που θα πρέπει να διεκδικούν οι εργαζόμενοι, προφανώς για να διευκολύνουν την κυβέρνηση στο σαρωτικό της έργο.
Έτσι, επαναλαμβάνει έμμεσα το επιχείρημα ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε «καμένη γη» σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του συστήματος, γι' αυτό είναι άξια υποστήριξης η προσπάθεια που κάνει με το αντιασφαλιστικό της σχέδιο. Η «μικρή» λεπτομέρεια που παρακάμπτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το αίτημα να αποσυρθεί το σχέδιο-«λαιμητόμος» διαπερνάει τους αγώνες που γίνονται τώρα για το Ασφαλιστικό, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να απεργήσει για να εφαρμοστεί το κυβερνητικό σχέδιο!
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τόσο ωμή και άθλια παρέμβαση στο κίνημα. Δεν έχει περάσει παρά μια βδομάδα από τότε που ο γραμματέας του κόμματος συναντιόταν με τη λεγόμενη Πρωτοβουλία Αγροτών στη Βέροια και παζάρευε μαζί τους ένα ραντεβού με τον πρωθυπουργό σε άμεσο χρόνο, εκθειάζοντας μάλιστα τη διαλλακτική τους στάση και τη διάθεσή τους για διάλογο, χωρίς η κυβέρνηση να έχει κάνει την παραμικρή υποχώρηση, μετά από 20 μέρες αγώνα στα μπλόκα...