Προσπάθεια χειραγώγησης με όλα τα μέσα

Οσο κλιμακώνεται ο αγώνας επιβίωσης που δίνει η μικρομεσαία αγροτιά, όσο η κυβέρνηση δυσκολεύεται να χειραγωγήσει τις δίκαιες αντιδράσεις στην αντιλαϊκή πολιτική της, τόσο βγάζει από τη φαρέτρα όλα εκείνα τα όπλα που χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν το κίνημα σε ανάλογες περιπτώσεις. Ετσι, στο ξεδίπλωμα της κυβερνητικής τακτικής, παρακολουθήσαμε αρχικά την προσπάθεια να χαϊδέψει τα αυτιά των αγροτών, να τους πείσει ότι το Ασφαλιστικό είναι μέχρι και επωφελές γι' αυτούς. Στη συνέχεια, σειρά πήραν οι
συκοφαντίες για τους «φοροφυγάδες» αγρότες, που το εισόδημά τους αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, όχι όμως και τα ποσά που καταβάλλουν στην Εφορία, που το Ταμείο τους συντηρείται από το κράτος, δηλαδή από τους άλλους φορολογούμενους, ενώ οι ίδιοι συνεισφέρουν ελάχιστα.

Παράλληλα εξελισσόταν και η προσπάθεια να διεγερθεί ο «κοινωνικός αυτοματισμός», να στραφούν ενάντια στους μικρομεσαίους αγρότες οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη, η μαζική συμμετοχή των αγροτών στις κατά τόπους απεργιακές συγκεντρώσεις, η αλληλεγγύη που πήραν απλόχερα από Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση να σταματήσει τα βρώμικα παιχνίδια σε βάρος τους. Κάπου εκεί, εντάθηκαν τα κόλπα για να συρθούν οι αγρότες σε «διάλογο», με την αξιοποίηση και ορισμένων δυνάμεων που δρουν στα μπλόκα και από καιρό «ψήνουν» το συμβιβασμό, στη βάση των μέτρων που υπόσχεται η κυβέρνηση για να ενισχύσει τους «κατ' επάγγελμα» αγρότες σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς που ξεκληρίζεται.

Κάπως έτσι η κυβέρνηση «εφηύρε» το «διάλογο» στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, καλώντας τους αγρότες να συμμετέχουν. Οταν εισέπραξε ηχηρές αρνήσεις, η κυβέρνηση αποκάλυψε τις πραγματικές της στοχεύσεις. Από τη μια η κυβερνητική εκπρόσωπος έλεγε ότι διάλογος από μηδενική βάση δεν μπορεί να γίνει, κι από την άλλη από κυβερνητικές πηγές διαρρεόταν ότι δεν έχουν τίποτα να δώσουν στους αγρότες. Επομένως, το μόνο που εξυπηρετεί ο «διάλογος», είναι να ξεστρατίσουν τους αγρότες από τον αγωνιστικό τους δρόμο, να τους σύρουν σε διαπραγμάτευση για το πόσα θα χάσουν, μέχρι να ξεπατωθούν εντελώς από τα χωράφια τους και την παραγωγή. Κάπου εκεί άρχισε σιγά - σιγά να ανοίγει και το θέμα της καταστολής, με την «Αυγή» του περασμένου Σαββάτου να ρίχνει τις πρώτες τροχιοδεικτικές βολές, απειλώντας τους αγρότες ότι εξαντλούνται τα περιθώρια να δοθεί «δημοκρατική διέξοδος» αν δεν πάνε στο διάλογο - παρωδία της Τρίτης.

Χτες, η κυβερνητική εκπρόσωπος άφησε στην άκρη τα προσχήματα και προειδοποίησε ανοιχτά με κρατική καταστολή αν οι αγρότες επιχειρήσουν την Παρασκευή να φτάσουν με τα τρακτέρ τους στην Αθήνα. Βέβαια, η απειλή δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα της μετακίνησης των τρακτέρ προς την πρωτεύουσα, αλλά στόχο έχει να τρομοκρατήσει και να προειδοποιήσει τους αγρότες ότι αν επιμείνουν στον αγώνα τους, η κυβέρνηση έχει έτοιμη την καταστολή, με διάφορα προσχήματα και με κυριότερο ότι «η οικονομία δεν αντέχει». Το ίδιο προβάλλουν άλλωστε και οι βιομήχανοι της Βόρειας Ελλάδας, καλώντας την κυβέρνηση να διασφαλίσει την ελεύθερη διέλευση των προϊόντων τους και των πρώτων υλών από τους δρόμους. Το ίδιο λέει και η ΝΔ, η οποία βλέπει τα «όρια» των κινητοποιήσεων μέχρι εκεί που δεν παρεμποδίζεται η οικονομία.

Πιέζουν, εκβιάζουν και απειλούν τους αγρότες, για να τους στείλουν σπίτι τους, να περάσουν μέτρα που «κουμπώνουν» με τα συμφέροντα των «μεγάλων» και στον αγροτικό τομέα. Η απάντηση της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν μπορεί να είναι άλλη από τη θωράκιση της ενότητάς της και το δυνάμωμα της συμμαχίας της με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Αυτά τα χαρακτηριστικά του αγώνα είναι που πρέπει να ενισχυθούν, με αφορμή το συλλαλητήριο που θα γίνει την Παρασκευή στο Σύνταγμα, αλλά και με το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ το Σάββατο στην Ομόνοια.