Συνέντευξη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα «THESSNEWS» και το δημοσιογράφο Δημήτρη Συρμάτση.
Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
- Μετά και τη συζήτηση στη Βουλή, πώς κρίνετε την κίνηση του Αλ. Τσίπρα να αλλάξει τον εκλογικό νόμο; Μικροπολιτική σκοπιμότητα ή υλοποίηση του πάγιου αιτήματος της Αριστεράς;
- Εν μέσω δύο αξιολογήσεων, όπου η μεν πρώτη έβαλε ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό και απογείωσε τη φορολογία των λαϊκών νοικοκυριών, ενώ η δεύτερη ετοιμάζεται να βάλει χέρι σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση με τον εκλογικό νόμο επέλεξε τη γνωστή τακτική όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αυτή του αποπροσανατολισμού. Αν και τα παζάρια της κυβέρνησης δεν είχαν αποτέλεσμα, όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης
-παρά τις διαφωνίες τους- επιδιώκουν κυβερνητική σταθερότητα για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η μεν ΝΔ, που αισθάνεται ότι μπορεί να είναι πρώτη στις εκλογές, υπερασπίζεται το εκλογικό σύστημα του ενισχυμένου bonus, το παλιό μοντέλο που έχουμε γνωρίσει και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων με άλλα κόμματα, που θα μοιράζονται την ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής -αντιλαϊκής λέμε εμείς- και θα αποσπούν τη συναίνεση του λαού, γιατί βλέπει ότι υποχωρεί η εκλογική του επιρροή. Το ΚΚΕ που δεν συμμετέχει σε παζάρια και έχει ως πάγια θέση την απλή αναλογική, ψήφισε την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και την ψήφο στα 17, ενώ κατέθεσε τροπολογία για την κατάργηση του ορίου του 3%, χωρίς να σπέρνει αυταπάτες ότι κι αυτός ο εκλογικός νόμος εάν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε ανακούφιση τα λαϊκά νοικοκυριά και σε αλλαγή στρατηγικής των κυβερνήσεων.
- Βλέπετε εκλογές το φθινόπωρο λόγω της δεύτερης αξιολόγησης και της ενεργοποίησης του «κόφτη»;
- Προς το παρόν δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Κυρίως βλέπουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία υλοποιεί κατά γράμμα τις απαιτήσεις του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου, να προετοιμάζει το νέο πλήγμα σε μισθούς, μεροκάματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Φυσικά, επειδή στην πολιτική τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, η πιθανότητα εκλογών θα εξαρτηθεί κι από άλλες διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις, καθώς και από την πορεία της κρίσης.
- Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «πρόδωσε» τον κόσμο της Αριστεράς; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;
- Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε όλους όσοι πίστεψαν το μεγάλο ψέμα του ότι μπορεί να διαχειριστεί την οικονομική κρίση προς όφελος του λαού, ότι μπορεί δηλαδή εντός των τειχών της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να ευημερούν. Ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν γίνεται να ευημερούν και τα κέρδη των μονοπωλίων και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σήμερα όχι μόνο όσοι νιώθουν «αριστεροί», αλλά όσοι είναι εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες και παιδιά των λαϊκών οικογενειών μπορούν να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα ότι η διέξοδος, η προοπτική δεν βρίσκεται στην αλλαγή πολιτικού προσωπικού, εντός του εκμεταλλευτικού συστήματος και των διεθνών αντιδραστικών συμμαχιών του, αλλά στην πάλη με γραμμή σύγκρουσης, ανατροπής, απελευθέρωσης και αποδέσμευσης από αυτά, με αλλαγή συνολικά τάξης στην εξουσία, έτσι ώστε ο λαός να κάνει πραγματικά κουμάντο.
- Πάγια θέση του ΚΚΕ είναι η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωζώνη. Αρχικά, με όλα όσα διαβάσαμε στο «plan x» του Γ. Βαρουφάκη υπάρχει και άλλη δίοδος από τους μισθούς με υποσχετική, το διπλό νόμισμα και τα τανκς για την ασφάλεια στους δρόμους; Πώς σκέφτεστε εσείς την επόμενη μέρα;
- Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ δεν έχει καμιά σχέση με τα plans του κ. Βαρουφάκη και άλλων παρόμοιων, που είναι και plans τμημάτων του κεφαλαίου στη χώρα μας, τα οποία εκτιμούν ότι η αλλαγή νομίσματος ευνοεί την κερδοφορία τους. Επόμενη μέρα για το λαό και όχι για το κεφάλαιο μπορεί να υπάρξει με τον ίδιο να κάνει την επιλογή της αποδέσμευσης, διεκδικώντας και επιβάλλοντας ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, κοινωνικοποιώντας τον πλούτο, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό πλούτο, παίρνοντας στα χέρια του τις μεγάλες και υπαρκτές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να θέσει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, αλλά και να αντιμετωπίσει και εκβιασμούς και απειλές που σίγουρα θα κάνουν οι ισχυροί σε βάρος του. Μόνο αυτή η επόμενη μέρα είναι ελπιδοφόρα για το λαό.
- Ο ευρωσκεπτικισμός ολοένα και μεγαλώνει στην Ευρώπη. Σας προβληματίζει ότι συνδυάζεται και με την αύξηση των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων;
- Τα λεγόμενα ακροδεξιά, τα νεοναζιστικά μορφώματα δεν προέκυψαν από το πουθενά, με την έννοια ότι ο φασισμός, ο ναζισμός αξιοποιείται και συνδέεται με ισχυρά καπιταλιστικά συμφέροντα και άλλα κέντρα του συστήματος που στόχο έχουν -μεταξύ άλλων- να διαιρούν τους εργαζόμενους, για να μένει στο απυρόβλητο το ίδιο το σάπιο σύστημα. Άλλωστε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοεί τα χιτλερικά κατάλοιπα και τους φασίστες Ες Ες σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, διώκοντας τους πραγματικούς διώκτες του ναζισμού, τους κομμουνιστές και αγωνιστές της ειρήνης και της προόδου. Και δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία. Οι δολοφόνοι Χίτλερ, Μουσολίνι και άλλοι δικτάτορες ανήλθαν στην εξουσία με τη λαϊκή ψήφο, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και απαξίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και με τη βοήθειά του
Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
- Μετά και τη συζήτηση στη Βουλή, πώς κρίνετε την κίνηση του Αλ. Τσίπρα να αλλάξει τον εκλογικό νόμο; Μικροπολιτική σκοπιμότητα ή υλοποίηση του πάγιου αιτήματος της Αριστεράς;
- Εν μέσω δύο αξιολογήσεων, όπου η μεν πρώτη έβαλε ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό και απογείωσε τη φορολογία των λαϊκών νοικοκυριών, ενώ η δεύτερη ετοιμάζεται να βάλει χέρι σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση με τον εκλογικό νόμο επέλεξε τη γνωστή τακτική όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αυτή του αποπροσανατολισμού. Αν και τα παζάρια της κυβέρνησης δεν είχαν αποτέλεσμα, όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης
-παρά τις διαφωνίες τους- επιδιώκουν κυβερνητική σταθερότητα για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η μεν ΝΔ, που αισθάνεται ότι μπορεί να είναι πρώτη στις εκλογές, υπερασπίζεται το εκλογικό σύστημα του ενισχυμένου bonus, το παλιό μοντέλο που έχουμε γνωρίσει και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων με άλλα κόμματα, που θα μοιράζονται την ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής -αντιλαϊκής λέμε εμείς- και θα αποσπούν τη συναίνεση του λαού, γιατί βλέπει ότι υποχωρεί η εκλογική του επιρροή. Το ΚΚΕ που δεν συμμετέχει σε παζάρια και έχει ως πάγια θέση την απλή αναλογική, ψήφισε την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και την ψήφο στα 17, ενώ κατέθεσε τροπολογία για την κατάργηση του ορίου του 3%, χωρίς να σπέρνει αυταπάτες ότι κι αυτός ο εκλογικός νόμος εάν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε ανακούφιση τα λαϊκά νοικοκυριά και σε αλλαγή στρατηγικής των κυβερνήσεων.
- Βλέπετε εκλογές το φθινόπωρο λόγω της δεύτερης αξιολόγησης και της ενεργοποίησης του «κόφτη»;
- Προς το παρόν δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Κυρίως βλέπουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία υλοποιεί κατά γράμμα τις απαιτήσεις του εγχώριου και ευρωπαϊκού κεφαλαίου, να προετοιμάζει το νέο πλήγμα σε μισθούς, μεροκάματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Φυσικά, επειδή στην πολιτική τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, η πιθανότητα εκλογών θα εξαρτηθεί κι από άλλες διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις, καθώς και από την πορεία της κρίσης.
- Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «πρόδωσε» τον κόσμο της Αριστεράς; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;
- Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε όλους όσοι πίστεψαν το μεγάλο ψέμα του ότι μπορεί να διαχειριστεί την οικονομική κρίση προς όφελος του λαού, ότι μπορεί δηλαδή εντός των τειχών της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να ευημερούν. Ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν γίνεται να ευημερούν και τα κέρδη των μονοπωλίων και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σήμερα όχι μόνο όσοι νιώθουν «αριστεροί», αλλά όσοι είναι εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες και παιδιά των λαϊκών οικογενειών μπορούν να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα ότι η διέξοδος, η προοπτική δεν βρίσκεται στην αλλαγή πολιτικού προσωπικού, εντός του εκμεταλλευτικού συστήματος και των διεθνών αντιδραστικών συμμαχιών του, αλλά στην πάλη με γραμμή σύγκρουσης, ανατροπής, απελευθέρωσης και αποδέσμευσης από αυτά, με αλλαγή συνολικά τάξης στην εξουσία, έτσι ώστε ο λαός να κάνει πραγματικά κουμάντο.
- Πάγια θέση του ΚΚΕ είναι η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωζώνη. Αρχικά, με όλα όσα διαβάσαμε στο «plan x» του Γ. Βαρουφάκη υπάρχει και άλλη δίοδος από τους μισθούς με υποσχετική, το διπλό νόμισμα και τα τανκς για την ασφάλεια στους δρόμους; Πώς σκέφτεστε εσείς την επόμενη μέρα;
- Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ δεν έχει καμιά σχέση με τα plans του κ. Βαρουφάκη και άλλων παρόμοιων, που είναι και plans τμημάτων του κεφαλαίου στη χώρα μας, τα οποία εκτιμούν ότι η αλλαγή νομίσματος ευνοεί την κερδοφορία τους. Επόμενη μέρα για το λαό και όχι για το κεφάλαιο μπορεί να υπάρξει με τον ίδιο να κάνει την επιλογή της αποδέσμευσης, διεκδικώντας και επιβάλλοντας ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, κοινωνικοποιώντας τον πλούτο, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό πλούτο, παίρνοντας στα χέρια του τις μεγάλες και υπαρκτές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να θέσει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, αλλά και να αντιμετωπίσει και εκβιασμούς και απειλές που σίγουρα θα κάνουν οι ισχυροί σε βάρος του. Μόνο αυτή η επόμενη μέρα είναι ελπιδοφόρα για το λαό.
- Ο ευρωσκεπτικισμός ολοένα και μεγαλώνει στην Ευρώπη. Σας προβληματίζει ότι συνδυάζεται και με την αύξηση των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων;
- Τα λεγόμενα ακροδεξιά, τα νεοναζιστικά μορφώματα δεν προέκυψαν από το πουθενά, με την έννοια ότι ο φασισμός, ο ναζισμός αξιοποιείται και συνδέεται με ισχυρά καπιταλιστικά συμφέροντα και άλλα κέντρα του συστήματος που στόχο έχουν -μεταξύ άλλων- να διαιρούν τους εργαζόμενους, για να μένει στο απυρόβλητο το ίδιο το σάπιο σύστημα. Άλλωστε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοεί τα χιτλερικά κατάλοιπα και τους φασίστες Ες Ες σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, διώκοντας τους πραγματικούς διώκτες του ναζισμού, τους κομμουνιστές και αγωνιστές της ειρήνης και της προόδου. Και δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία. Οι δολοφόνοι Χίτλερ, Μουσολίνι και άλλοι δικτάτορες ανήλθαν στην εξουσία με τη λαϊκή ψήφο, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και απαξίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και με τη βοήθειά του