«Η ελληνική δικαιοσύνη όχι μόνο δεν έμεινε ανεπηρέαστη αυτά τα 6-7 χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, αλλά επιπρόσθετα οι ασκούμενες πολιτικές συμπεριέλαβαν τον
τομέα της δικαιοσύνης τόσο στο επίπεδο της δικαστικής και δικαστηριακής πρακτικής όσο και κυρίως στο επίπεδο της νομοθεσίας που καλείται να εφαρμόσει», είπε.
Ο Γ. Γκιόκας σημείωσε ότι όλα αυτά τα χρόνια η δικαιοσύνη έγινε πιο δυσπρόσιτη και πιο ακριβή για τα λαϊκά στρώματα, παρά το γεγονός ότι στα χρόνια της κρίσης τα λαϊκά στρώματα είχαν και τη μεγαλύτερη ανάγκη για να προσφύγουν στη δικαιοσύνη είτε για να ρυθμίσουν οφειλές από δάνεια είτε για να διεκδικήσουν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις σε εργατικές διαφορές. Ενδεικτικά αναφέρθηκε στη μεγάλη αύξηση των εξόδων για προσφυγή στη δικαιοσύνη που υπήρξε τα τελευταία χρόνια με τα διάφορα παράβολα και τέλη, ενώ το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που βρίσκεται στη φάση της διαβούλευσης φέρνει ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση στα δικαστικά έξοδα.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι έγινε πιο αργή η εκδίκαση των υποθέσεων. Όπως σημείωσε, χαρακτηριστική περίπτωση είναι η δίκη της Χρυσής Αυγής όπου «εξαιτίας και παραλείψεων των ελληνικών κυβερνήσεων σε υποδομές, κτίρια κλπ. καθυστερεί χαρακτηριστικά».
Πρόσθεσε ότι στο πλαίσιο αυτών των αρνητικών εξελίξεων στο χώρο της δικαιοσύνης, πρέπει να δούμε και τις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως η κατάργηση της ζωντανής ακροαματικής διαδικασίας, της ενμάρτυρης απόδειξης στην τακτική διαδικασία. Ειδικά στο κομμάτι της αναγκαστικής εκτέλεσης και των πλειστηριασμών, υπογράμμισε πως οι αλλαγές που έγιναν διευκολύνουν τις τράπεζες σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών.
Για το θέμα του Κτηματολογίου ανέφερε πως υπάρχει ο κίνδυνος να αποβεί εις βάρος της κρατικής περιουσίας, αν ταυτόχρονα δεν καταρτιστούν δασικοί χάρτες και δεν γίνει η καταγραφή του αιγιαλού.
