Παρατίθεται η συνέντευξη:
- Διαβάζω στον «Ριζοσπάστη» το εξής: Την
ημέρα που η κυβέρνηση ξεκινά τη συζήτηση με τους θεσμούς για το νέο
χτύπημα για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ
επιλέγουν να αντιπαρατεθούν γύρω από το προσφιλές τους και
ταυτόχρονα
αποπροσανατολιστικό ζήτημα της διαπλοκής, προκειμένου να κρύψουν την
ταύτισή τους στα αντεργατικά μέτρα. Αποπροσανατολιστικό το ζήτημα της
διαπλοκής, μπορείτε να μας το εξηγήσετε; Δεν υπάρχει αυτό το ζήτημα
αντικειμενικά στη ζωή μας;
- Πάντα το ζήτημα της διαπλοκής υπάρχει στη ζωή μας,
υπάρχει σ’ αυτό το σύστημα, υπάρχει στο κράτος. Η δική μας εκτίμηση
είναι ότι αυτό είναι το κράτος που έχει σαπίσει, έχει διαφθαρεί
γενικότερα το πολιτικό σύστημα. Άρα είναι υπαρκτό ζήτημα, όμως
αξιοποιείται κάθε φορά όταν θέλουν τα κόμματα εξουσίας, η κυβέρνηση και η
εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση να αντιπαρατεθούν γύρω από ζητήματα
τέτοιου είδους και να κρύψουν το μεγάλο πρόβλημα, το δάσος, που είναι τα
λαϊκά προβλήματα, τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, που συζητούν
αυτές τις μέρες με τους εταίρους τους -γιατί δεν είναι εταίροι του
ελληνικού λαού- τους πιστωτές, για να φέρουν νέα μέτρα, πιθανόν και νέο
μνημόνιο. Αυτή είναι η ουσία της όλης αντιπαράθεσης. Γιατί από κει και
πέρα σ’ αυτό το σύστημα με αυτά τα μέτρα, με αυτές τις κυβερνήσεις, με
αυτούς που έχουν την εξουσία, δεν πρόκειται ουσιαστικά ούτε να χτυπηθεί η
διαπλοκή ούτε να λυθούν προβλήματα. Το είδαμε και στο ραδιοτηλεοπτικό
τοπίο, το είδαμε με τους αλλεπάλληλους νόμους που έχουν περάσει, πού
τελικά κατέληξαν, όσον αφορά το ζήτημα του δήθεν χτυπήματος της
διαπλοκής ή για παράδειγμα του ζητήματος της διαφάνειας, να κάνουν μια
τρύπα στο νερό και οι προηγούμενοι και οι τωρινοί.
- Δεν είναι κάποιο πεδίο που πρέπει να δοθεί μάχη ή είναι λάθος ο τρόπος που γίνεται;
- Είναι σημαντικό πεδίο μάχης, όμως ένα λάθος, απ’
ό,τι λέει η κυβέρνηση και έτσι είναι, των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν
διορθώνεται με άλλο ένα λάθος. Εμείς το είπαμε απ’ την αρχή όταν
κατατέθηκε και εκείνο το νομοσχέδιο για τις άδειες, ότι δεν θα οδηγήσει
σε διέξοδο και όσον αφορά αυτό το πρόβλημα. Γιατί για μας τα βασικά
κριτήρια είναι δύο, πέρα από γενικές κουβέντες και λόγια του αέρα, που
τελικά μένουν μόνο για τα προεκλογικά μπαλκόνια. Πώς λύνεται το ζήτημα
των εργαζομένων μέσα από ένα νόμο που αφορά τα Μέσα Ενημέρωσης, όπως και
άλλους κλάδους, ποιες είναι οι εργασιακές σχέσεις, πώς γίνεται η
ενημέρωση, αν δηλαδή προωθείται, όσο είναι δυνατό σ’ αυτές τις συνθήκες,
πιο αντικειμενική ενημέρωση, πολύπλευρη πληροφόρηση του ελληνικού λαού.
Δηλαδή να διασφαλίζεται και η ενημέρωση του κοινού, αλλά και τα
εργασιακά δικαιώματα. Και όλα αυτά έχουν μια βασική αιτία: Ποιος έχει
στα χέρια του αυτά τα Μέσα…
- Εξασφαλίζονται με το νόμο της κυβέρνησης οι
εργασιακές συνθήκες; Η κυβέρνηση λέει ότι έχει βάλει ένα μίνιμουμ
νούμερο 400 ατόμων και όχι «λάστιχο».
- Όχι μόνο δεν εξασφαλίζονται, γιατί γενικότερα το
εργασιακό τοπίο πάει απ’ το κακό στο χειρότερο και αυτά που συζητούν
τώρα είναι πάλι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στα μισθολογικά, τα
ασφαλιστικά και σε μια σειρά άλλα ζητήματα. Αλλά και το ίδιο το ζήτημα
έτσι όπως τέθηκε με τις 4 τηλεοπτικές άδειες απ’ το συγκεκριμένο νόμο,
δημιουργεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους, δημιουργεί πρόβλημα στο τι θα
γίνουν και πού θα βρουν δουλειά όλοι αυτοί οι άνθρωποι αν κλείσουν τα
Μέσα στα οποία δουλεύουν. Άνοιξε περισσότερα προβλήματα, δημιούργησε μια
αδιέξοδη, κατά τη γνώμη μας, κατάσταση, η οποία δεν θα λυθεί άμεσα. Γι'
αυτό άλλωστε εμείς απ’ την πρώτη στιγμή, όχι γενικά είχαμε
προειδοποιήσει, αυτό δεν λέει τίποτε, αλλά είχαμε και καταψηφίσει αυτό
το νομοσχέδιο.
- Έχετε εκτίμηση για την απόφαση του ΣτΕ;
- Εκτίμηση όχι, δεν μπορώ να έχω, περιμένουμε να
δούμε τι θα γίνει. Όμως αυτό που έχουμε καθαρό, και πιστεύουμε να το
έχει καθαρό και ο ελληνικός λαός, είναι ότι σ’ αυτές τις συνθήκες, με
αυτούς που κυβερνούν και τους σημερινούς και τους προηγούμενους, με
αυτούς που έχουν την εξουσία, μ’ αυτό το σύστημα, δεν πρόκειται να
υπάρξει πραγματική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Γίνονται και
κυβερνητικές παρεμβάσεις και επιχειρηματικών και άλλων συμφερόντων γύρω
απ’ αυτά τα προβλήματα. Έχουν βγει μεγάλα μαχαίρια και έτσι εκφράζεται
αυτό και στο χώρο της Δικαιοσύνης. Όπως ο τρόπος που διορίζεται η
Δικαιοσύνη, γιατί διορίζονται οι ανώτατοι δικαστές από την εκάστοτε
κυβέρνηση, αυτό συνέβαινε και πριν, αυτό συμβαίνει δυστυχώς ακόμη και
σήμερα, παρά τις γενικές διακηρύξεις της σημερινής κυβέρνησης. Και αυτό
υλοποιείται και το βλέπουμε σε όλη την καθημερινότητα της Δικαιοσύνης.
Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός ζήτησε και συναντήθηκε με τους ανώτατους
δικαστές, ένα τμήμα δηλαδή του δικαστικού κλάδου, ενώ η μεγάλη μάζα
εκφράζεται μέσα από τις Ενώσεις τους, τα συνδικαλιστικά τους όργανα,
συζήτησε μάλιστα συγκεκριμένα ζητήματα, είτε Εργασιακά είτε άλλου
είδους, απ’ ό,τι είπαν οι δικαστές, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση. Αυτά
είναι σοβαρά προβλήματα, που δείχνει ότι ουσιαστικά γίνεται μια
συναλλαγή, η οποία δεν είναι και τόσο διαφανής, είναι και υπόγεια.
- Πιστεύετε ότι γίνεται μόνο από την κυβέρνηση;
- Όχι, γίνεται απ’ όλους και από την αξιωματική
αντιπολίτευση. Άλλωστε στην ίδια ρότα κινείται, έχει και το κεκτημένο
της ταχύτητας από τις αντιλαϊκές πολιτικές που υλοποίησε, δεν πέρασαν
και πολλά χρόνια, κοντά μας είναι η διακυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά το
ίδιο συνεχίζει και η τωρινή κυβέρνηση. Να σας το πω πιο απλά για να το
καταλάβει και ο κόσμος, υπηρέτες κάποιων άλλων συμφερόντων είναι οι
εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που τα λένε αυτά, εννοώ ιδιοκτητών
καναλιών, υπηρέτες άλλων ιδιοκτητών και συμφερόντων είναι η σημερινή
κυβερνητική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
- Να πούμε κάτι σ’ αυτό το σημείο, που έχει
ένα ενδιαφέρον για την κριτική που ασκείται και στο ΚΚΕ και την τακτική
του. Ρωτάνε άνθρωποι και απολύτως καλοπροαίρετα και λένε, σ’ αυτή τη
συγκυρία που ο Τσίπρας έχει επιλέξει να συγκρουστεί με συγκεκριμένα
συμφέροντα, με μεγάλα συμφέροντα, όπως λέτε είναι μεγάλα τα σπαθιά και
τα μαχαίρια που έχουν βγει απ’ τα θηκάρια...
- Εγώ δεν είπα ότι έχει αποφασίσει να συγκρουστεί, είπα ότι έχει αποφασίσει να υπηρετήσει κάποια άλλα συμφέροντα.
- Ναι, αλλά βγαίνουν μαχαίρια. Σε αυτή,
λοιπόν, τη συγκυρία εκτιμούν ότι αυτή η τακτική που ακολουθεί το ΚΚΕ να
βάζει «ίσα βάρκα - ίσα νερά», είναι μια τακτική που βοηθά τη ΝΔ. Ότι
γίνεται κυρίαρχο η ιδεολογική σας αντίληψη «οι ψεύτες που εφάρμοσαν
αυτά, άλλα μας έλεγε και άλλα έκανε κλπ.» λες και, λένε, ενδιαφέρεστε να
εφαρμοστούν αυτά που έταξε ο ΣΥΡΙΖΑ … και σ’ αυτό το πλαίσιο λένε ότι
εγκλωβίζεται το ΚΚΕ και ακολουθεί την ίδια ρητορεία, δηλαδή γίνεται
ηγεμονική αντίληψη ο τρόπος αντιπολίτευσης της ΝΔ.
- Είναι γνωστό αυτό το δήθεν επιχείρημα, έρχεται από
πολύ παλιά και πιστεύουμε ότι ο λαός μας έχει κατακτήσει αρκετά μεγάλη
εμπειρία. Ήταν το ίδιο που έλεγε το ΠΑΣΟΚ πριν, όταν ήταν στην
αντιπολίτευση, όταν ήταν «το φως και το σκότος» ο διαχωρισμός, όταν δεν
ήταν συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, όπου το ΠΑΣΟΚ τότε, με τον Γ. Παπανδρέου και
με άλλους πιο πριν, έλεγε ότι το ΚΚΕ παίζει το ρόλο της ΝΔ. Είναι η
ίδια ιστορία. Όταν ένα κόμμα γίνεται κυβερνητικό, μετά μιλά για το ΚΚΕ ή
για την αντιπολίτευση ότι συντάσσεται με κάποιο άλλο κόμμα, αυτό
γίνεται. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Υπάρχει αυτό το
επιχείρημα που λέτε, ότι «το ΚΚΕ κάνοντας κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει
τη ΝΔ», το οποίο είναι γελοίο, γιατί το ΚΚΕ αντιπάλεψε τη ΝΔ σταθερά και
την αντιπαλεύει και τώρα. Όπως έχετε δει εμείς μιλάμε για διπολισμό,
κάνουμε κριτική αντίστοιχα και στους μεν και στους δε, διότι ακολουθούν
την ίδια κατεύθυνση.
- Φυσικά το ΚΚΕ θα ασκήσει κριτική, αυτό
είναι προφανές, έχει άλλη ιδεολογική αφετηρία και προασπίζεται
συγκεκριμένα συμφέροντα. Ρωτάω όμως άλλο πράγμα. Ισχυρίζονται ότι με
αυτόν τον τρόπο ηγεμονεύει ως ιδεολογία, ως ιδεολόγημα αυτή η δεξιά
αντίληψη που λέει εξορθολογισμός του κράτους, ότι μπορεί να γίνει
καλύτερο, να φύγουν οι κακοί και να έρθουν οι πιο καλοί. Αλλάζουν δηλαδή
την ατζέντα στην ουσία της πολιτικής.
- Αυτό δεν αφορά το ΚΚΕ, αφορά την κριτική που
κάνουμε και εμείς στη ΝΔ. Εξορθολογισμός του κράτους, παραγωγική
ανασυγκρότηση, με τους ίδιους ιδιοκτήτες και τους ίδιους να έχουν την
εξουσία, δεν μπορεί να γίνει. Το πολιτικό σύστημα να αλλάξει ουσιαστικά
και το κράτος να μεταρρυθμιστεί, μέσω επιμέρους μέτρων, όπως κάνει η
σημερινή κυβέρνηση ή όπως λέει ότι θα κάνει η ΝΔ, δεν γίνεται. Η λογική
που πρέπει να πρυτανεύσει και στον ελληνικό λαό, στο κίνημά του, στους
αγώνες του, αλλά και στην ίδια τη συνείδηση των εργαζομένων είναι ότι
αυτά χρειάζονται ανατροπή εκ βάθρων, χρειάζονται ριζικές ανατροπές,
επαναστατικές ουσιαστικά αλλαγές, όχι στα λόγια όμως. Γιατί τέτοιες
επαναστάσεις και τέτοιες ανατροπές στα λόγια γνωρίσαμε και προεκλογικά
με τον κ. Τσίπρα με το ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Καμμένο με τους ΑΝΕΛ, γνωρίσαμε
και πριν με τον Γ. Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ, με άλλους πριν της ΝΔ κλπ.
Όλοι μιλούν για επανάσταση στην κοινωνία, για ριζικές αλλαγές εκ βάθρων
του κράτους. Εδώ χρειάζεται άλλο πρόγραμμα, χρειάζεται άλλη προοπτική,
χρειάζεται να χαραχτεί ένας άλλος δρόμος, όχι έτσι, άντε ξεκινάμε και
πάμε, αλλά με σχέδιο. Τέτοιο σχέδιο έχει το ΚΚΕ και το προτείνει στον
ελληνικό λαό. Λένε «φαίνεται δύσκολο». Μα γιατί αυτά που ζούμε είναι
εύκολα; Έχουν έρθει τόσα μέτρα, τόσα μνημόνια, ετοιμάζεται 4ο μνημόνιο
τώρα, έρχονται νέα μέτρα, ο λαός ματώνει καθημερινά απ’ αυτά, απ’ το
Φορολογικό, τα εισοδήματα έχουν μειωθεί για κάθε Έλληνα εργαζόμενο, ο
αγρότης επίσης υποφέρει και ξεκληρίζεται από τη γη του. Δεν μπορεί να
μιλάμε πάντα εν ονόματι κάποιων δυσκολιών ή ότι είναι δύσκολη η πολιτική
πρόταση ενός κόμματος και είναι εύκολη η άλλη. Τέτοια ευκολία την
ξέρουμε κι εμείς. Την ευκολία της κοροϊδίας και του ψέματος δεν
χρειάζεται να είσαι και ιδιαίτερα ευφυής για να την κάνεις πράξη. Όπως
ήταν για παράδειγμα αυτά τα κυβερνητικά κόμματα, που κυβερνούν σήμερα
και που πριν ήταν της τάξης του 4%, κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό με
συνθήματα ανατροπής, με συνθήματα επαναστατικών αλλαγών και είδαμε πού
φτάσανε. Και εμείς προειδοποιούσαμε από τότε. Άρα, δεν φτάνει μόνο αυτό,
θέλει και η λαϊκή συνείδηση να δουλέψει σ’ αυτή την κατεύθυνση και ο
εργαζόμενος να αγωνιστεί γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα. Ακούω τώρα τελευταία
να λέγονται διάφορα και από κύκλους της εκκλησίας και από πολιτικά
πρόσωπα, ηγεσίες κλπ. «πρέπει να ομονοήσουμε, πρέπει να δώσουμε τα
χέρια», μα βεβαίως το ΚΚΕ τείνει το χέρι στον εργάτη, στον αγρότη, στον
αυτοαπασχολούμενο, στη λαϊκή οικογένεια, στους ανθρώπους που υποφέρουν
και όλοι μαζί να ενωθούμε, αλλά θέλει και υψωμένη γροθιά, γιατί η γροθιά
συμβολίζει τον αγώνα, τη διεκδίκηση, χωρίς αγώνα και διεκδίκηση δεν
γίνεται τίποτε. Δεν μπορεί να λες «άντε ομονοούμε και όλοι μια χαρά
είμαστε». Αυτό είναι κήρυγμα από άμβωνος και όταν αυτό το λένε πολιτικά
πρόσωπα ή πρόσωπα που έχουν κύρος μέσα στην ελληνική κοινωνία, είναι
επικίνδυνο. Στρέφονται στην ουσία, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούν οι
ίδιοι, ενάντια σ’ αυτό που λέμε αντίσταση, αγώνα, πάλη για ριζικές
αλλαγές.
- Κ. Κουτσούμπα, όλο το Σαββατοκύριακο έπαιζε
το τρέιλερ ότι θα σας φιλοξενήσουμε στην εκπομπή. Χθες στο καφενείο μου
είπε κάποιος, καλοπροαίρετα, να σας κάνω μια ερώτηση: «Εγώ πιστεύω σ’
αυτή την ανατροπή που λέει το ΚΚΕ, μέχρι να έρθει, σ’ αυτόν τον
Αρμαγεδδώνα που ζούμε τώρα, έρχονται οι άλλοι και λένε για υποκατώτατο
μισθό, γιατί δεν βάζει πλάτη το ΚΚΕ μέχρι να έρθει αυτή η επανάσταση;»
- Όχι μόνο βάζουμε πλάτη, αλλά και πόδια και χέρια.
Ξέρετε πριν λίγες ημέρες, να του απαντήσετε του φίλου μας, έγινε μια
μεγάλη κινητοποίηση - διαδήλωση, η οποία προήλθε από δουλειά μέσα στους
χώρους εργασίας, στα σωματεία. Πάνω από 500 συνδικαλιστικές οργανώσεις,
πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα
έφτιαξαν μια πρόταση νόμου, που τη συζήτησαν με τους ίδιους τους
εργαζόμενους, η οποία αναφερόταν στο σήμερα, στις Συλλογικές Συμβάσεις
Εργασίας, δεν αναφερόταν στη ριζική ανατροπή και στο σοσιαλισμό. Σ’ αυτή
την κατεύθυνση βέβαια θα πρέπει να δουλεύουμε και τα συνδικάτα και
όλοι, αλλά η πρόταση νόμου αναφερόταν στις Συλλογικές Συμβάσεις
Εργασίας, στον κατώτερο μισθό, σε μια σειρά εργασιακά δικαιώματα που
έχουν παρθεί πίσω και είναι ώριμα πλέον να αναπληρωθούν ή να μπουν σε
μια πορεία. Αυτή την πρόταση νόμου την κατέθεσαν σε όλα τα πολιτικά
κόμματα στη Βουλή και στο δικό μας. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα όμως που
κατέθεσε αυτή την πρόταση νόμου για να γίνει απόφαση της Βουλής. Τα άλλα
κόμματα και η κυβέρνηση γύρισαν την πλάτη. Άρα τι μου λέτε ότι δεν
παλεύουμε για τα καθημερινά ή για τα προβλήματα του σήμερα. Τα
προβλήματα του σήμερα και η πάλη γι’ αυτά ανοίγει το δρόμο στην πάλη για
το αύριο, όταν τα συνδυάζεις αυτά και όταν δεν κοροϊδεύεις τον ελληνικό
λαό ότι δήθεν μπορείς να διαχειριστείς από κυβερνητικές θέσεις ή από
θέσεις αντιπολίτευσης μια απαράδεκτη κατάσταση που έχει σαπίσει και που
ματώνει και συνεχώς κάνει το λαό μας να υποφέρει.
- Είχαμε πριν τον κ. Ρομπόλη και μας είπε ότι όλα αυτά τα οποία ζητάνε στα Εργασιακά, είναι 18ος αιώνας.
Και υπάρχει πολύ μεγάλη συζήτηση ότι τα ζητούμενα της σοσιαλδημοκρατίας
της δεκαετίας του ’90 σήμερα φαίνονται επαναστατικά…
- Αυτά τελειώσανε. Μιλάμε για άλλες εποχές τότε.
Υπήρχε το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα, υπήρχε η Σοβιετική Ένωση, που
πίεζε και υπήρχε ανταγωνισμός. Τώρα τελείωσαν αυτά…
- Και μιλάνε περί σοσιαλδημοκρατίας, ανάγκη
σοσιαλδημοκρατίας, στροφή ίσως και μιας αριστεράς να προσεγγίσει τη
σοσιαλδημοκρατία, το αν και κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ πάει προς αυτή την
κατεύθυνση ή όχι…
- Πάντως η λεγόμενη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ στην
Ελλάδα, όχι απλώς κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, κατά τη γνώμη μας
έχει αποκρυσταλλωθεί ως ένα κόμμα σοσιαλδημοκρατικό, καθαρά αστικό.
Παίρνει όλο και περισσότερο, να μην πω και ολοκληρωτικά, τη θέση του
ΠΑΣΟΚ και κινείται, με τις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου του, στο να
καταλάβει όλο αυτόν το χώρο της κεντροαριστεράς, εξ ου και οι δυσκολίες
που έχουν άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, το
Ποτάμι, η Ένωση Κεντρώων, που κινούνται σ’ αυτό το χώρο της
κεντροαριστεράς. Διότι καταλαμβάνει αυτόν το χώρο ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό
επιδιώκει. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρει στο τέλος, θα εξαρτηθεί και από
πολλούς άλλους παράγοντες και άλλες παραμέτρους, όμως σ’ αυτή την
κατεύθυνση κινείται και έχει αποκρυσταλλωθεί. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο
ότι όλο και πιο συχνά συμμετέχει σε συσκέψεις και σε διαβούλια των
Σοσιαλιστών στην Ευρώπη, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, έχει στενές
σχέσεις με τον Ολάντ και άλλους, οι οποίοι υλοποιούν κι αυτοί
αντίστοιχες αντιλαϊκές - αντεργατικές πολιτικές στις χώρες τους, αυτοί
μάλιστα και χωρίς να έχουν μνημόνια. Είναι η ίδια κατεύθυνση της ΕΕ και
του κουαρτέτου. Και απ’ αυτή την άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ.
Τσίπρας κινείται με γοργούς ρυθμούς σ’ αυτή την κατεύθυνση. Όμως ο λαός
έχει γνωρίσει αυτές τις πολιτικές, είναι οι ίδιες πολιτικές που οδήγησαν
το ΠΑΣΟΚ, πριν, σε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ σε μια συνεχή αλλαγή θέσεων
και σε μια κατάρρευση, την οποία θα ακολουθήσει προφανώς και ο ΣΥΡΙΖΑ
την επόμενη περίοδο.
- Εκτιμάτε ότι μπορεί να υπάρξει μια τέτοια
εκδοχή; Δηλαδή, τα δύο μεγάλα κόμματα, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα
εθνικά προβλήματα, όπως τα ονομάζουν, μπορεί να πορευτούν παρέα; Το
βλέπετε σαν ενδεχόμενο;
- Σε μια προοπτική, βέβαια. Αυτήν τη στιγμή δεν
φαίνεται αυτό, δεν είναι και ρεαλιστικό. Όμως ένα τμήμα της ΝΔ μπορεί
πολύ καλά, πιστεύουμε, φαντάζομαι γίνονται και συζητήσεις, υπόγειες ή
υπέργειες δεν ξέρω, αλλά αυτό φαίνεται απ’ το πολιτικό σκηνικό και απ’
τις ενέργειες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης σ’ αυτή την
κατεύθυνση, ώστε να μπορέσει να προσεγγίσει όχι μόνο τμήματα του παλιού
ΠΑΣΟΚ και να ενταχθούν -το περισσότερο έχει ενταχθεί βεβαίως στον
ΣΥΡΙΖΑ- και να διευρυνθεί και με άλλες δυνάμεις που είναι και στο χώρο
της κεντροδεξιάς.
- Το αναπτύσσεται απ’ τη μία πλευρά, υπάρχει
το ενδεχόμενο και από την άλλη. Θέλω να πω η ΝΔ έχει κάνει κυρίαρχο
σήμερα στην πολιτική της ζητήματα δημοκρατίας, δημοκρατισμού, μιλάει σε
διάφορες ανακοινώσεις της για παρακράτος, αντισυνταγματικότητα κλπ…
- Ό,τι κάνουν τα κυβερνητικά κόμματα όταν είναι στην αντιπολίτευση.
- Μήπως και αυτό είναι ένα προμήνυμα,
προσπάθεια να ανοίξει σ’ ένα χώρο του λεγόμενου δημοκρατικού κέντρου,
της αριστεράς, ώστε και εκείνη να συσπειρώσει με τον ανάποδο τρόπο
κομμάτι από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ;
- Σύμφωνοι, αυτόν το ρόλο παίζει και η ΝΔ. Όμως
κοιτάξτε να δείτε, την απώλεια των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως μέσα στα
σωματεία, μέσα στους Συλλόγους, στους χώρους δουλειάς, στις αρχαιρεσίες,
στους αγώνες, στις γειτονιές, στην κατεύθυνση που έχει ο κόσμος που
αντιδρά, εκεί έχει αναπτυχθεί τεράστια δυσαρέσκεια τον τελευταίο χρόνο
με την κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, δεν την καρπώνεται η ΝΔ. Αυτό
φαίνεται και δημοσκοπικά…
- Αυτή η δυσαρέσκεια πάει κάπου;
- Είναι μια μεγάλη μάζα ανθρώπων που αυτή τη στιγμή
προβληματίζεται, σκέφτεται, είναι δυσαρεστημένοι απ’ την πολιτική του
ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα είναι δυσαρεστημένοι γιατί έχουν γνωρίσει την
πολιτική της ΝΔ και ούτε θέλουν να ξαναγυρίσουν στη ΝΔ ούτε στο ΠΑΣΟΚ,
που επίσης το έχουν γνωρίσει από κυβερνητικές θέσεις πάρα πολλά χρόνια
και άρα προβληματίζεται, δυσανασχετεί, συμμετέχει στους αγώνες. Αυτό
εκφράζεται στις αρχαιρεσίες και στις εκλογές, δηλαδή στα εργατικά
σωματεία και του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Οι δυνάμεις που
στηρίζει το ΚΚΕ είναι δεύτερη δύναμη, με ποσοστά πάνω από 20% μέσα στο
ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως επίσης και στη νεολαία, στους
φοιτητικούς συλλόγους, στους σπουδαστικούς συλλόγους, σε μαθητικά
συμβούλια -για πιο μικρές ηλικίες, μιας και οι μαθητές της Β’ και Γ’
Λυκείου ψηφίζουν τώρα με βάση τον καινούργιο νόμο- και βεβαίως μια
μεγάλη απήχηση στους αγρότες. Εμείς λέμε σ’ αυτόν τον κόσμο, που είναι
πάνω από 20%, που συναντιόμαστε στους αγώνες, οι οποίοι ψήφιζαν
παλιότερα ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, άλλοι πιθανόν και ΝΔ ή άλλα μικρότερα κόμματα,
ως ένδειξη δυσαρέσκειας, να συστρατευθούν, να συμπαραταχθούν, με τις
όποιες επιφυλάξεις τους, με το ΚΚΕ. Γιατί είναι η μόνη πρόταση, η οποία
μπορεί να δώσει διέξοδο και για το σήμερα και κυρίως να ανοίξει ένα
δρόμο για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτή η πρόταση πρέπει να ενισχυθεί
παντού και μέσα στο κίνημα, στους αγώνες, αλλά και όποτε γίνονται
εκλογικές αναμετρήσεις, είτε βουλευτικές εκλογές είτε δημοτικές και
περιφερειακές είτε ευρωεκλογές.
