Σε συνάντησή του με τους κοινοτάρχες της Άγκυρας, ο Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να αναφερθεί στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), υποστηρίζοντας ότι «κάποιοι προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως νίκη».
Η Συνθήκη της Λωζάνης υπογράφηκε την 24η Ιούλη του
1923 από τον Ισμέτ Ινονού, δεύτερο πρόεδρο της Τουρκίας, διαδεχόμενος τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Θεωρείται η Συνθήκη που σηματοδότησε το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τη δημιουργία του τουρκικού κράτους μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας -όπως τον αποκαλούν στην Τουρκία- δηλαδή την αντίσταση του κινήματος των Νεοτούρκων στην ιμπεριαλιστική επέμβαση της Αντάντ και της Ελλάδος. Η Συνθήκη αναγνωρίζει τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας, καθώς και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σήμερα ζουν οι μη-μουσουλμανικές μειονότητες.
«Η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος Ανεξαρτησίας για το τουρκικό έθνος. Ας την μνημονεύουμε ως τέτοια. Μας (απείλησαν) με τις Σέβρες το 1920 και μας έπεισαν να αποδεχθούμε τη Λωζάνη. Κάποιοι προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως νίκη. Στη Λωζάνη, παραδώσαμε τα νησιά στα οποία μπορείς να φωνάξεις από απέναντι», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος αφήνοντας εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι επιθυμεί αναθεώρηση της Συνθήκης.
«Μέχρι σήμερα συγκρουόμαστε για το ποια θα είναι η υφαλοκρηπίδα και τι ισχύει στη ξηρά και τον αέρα. Ο λόγος είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι για αυτή τη Συνθήκη. Αυτοί δεν μας δικαίωσαν και σήμερα αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες. Αν αυτό το πραξικόπημα ήταν επιτυχές, θα μας έφερναν μία Συνθήκη που θα μας έκανε να αποζητούμε ακόμα και τις Σέβρες» συνέχισε.
