«Το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν από τη στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου, όλους όσοι συνέβαλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα, ανάμεσά τους χιλιάδες μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Το κύριο συμπέρασμα από τη λειτουργία επί 43 χρόνια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι ότι κι αυτή
αποτελεί μορφή άσκησης της εξουσίας του κεφαλαίου για την πιο απρόσκοπτη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και για την καταπίεση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου. Το κράτος είναι ταξικό, εχθρικό απέναντι στον εργαζόμενο λαό και δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκό.
Οι πομπώδεις φράσεις των κυβερνώντων και όλων των αστικών κομμάτων περί "ελευθερίας" και "δημοκρατίας" αποδεικνύονται κούφιες, τυπικές, διαψεύδονται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, με το τσεκούρωμα των εργατικών δικαιωμάτων, την τρομοκρατία του κεφαλαιοκράτη, την ανεργία, την πείνα, τις συνθήκες γαλέρας, το δουλεμπόριο. Διαψεύδονται από το γεγονός ότι τα βάρη για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Διαψεύδονται από τον ταξικό χαρακτήρα της "δικαιοσύνης" και κάθε θεσμικού πλαισίου, από τη συμμετοχή της χώρας, με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων, του αστικού πολιτικού συστήματος, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αποδεικνύει και το γεγονός ότι η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974 ήταν προϊόν συμβιβασμού και παρασκηνιακών συνεννοήσεων ανάμεσα στη χούντα και στην άλλη αστική πτέρυγα, των αντιχουντικών πολιτικών δυνάμεων. Και οι δύο πτέρυγες, μαζί με τις ΗΠΑ, προχώρησαν στην αλλαγή της μορφής άσκησης της αστικής εξουσίας, προκρίνοντας την επάνοδο του Κ. Καραμανλή ως επικεφαλής της ονομαζόμενης κυβέρνησης "εθνικής ενότητας" μπροστά στο φόβο για ανεξέλεγκτες - για την αστική τάξη - λαϊκές αντιδράσεις, από την άνοδο του λαϊκού κινήματος, που ενισχύθηκαν και απ' το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, την τουρκική εισβολή και κατοχή.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, οργανώνοντας τον αγώνα τους, τη συμμαχία τους, σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση πάλης, μέχρι τελικά να πάρουν στα δικά τους χέρια τα μέσα παραγωγής και την πολιτική εξουσία, αποδεσμεύοντας τη χώρα από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις».
