Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα ραφτάδικα και την κλωστοϋφαντουργία
της Νέας Υόρκης διεκδίκησαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, 10ωρη εργασία, ίση
αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Ο αγώνας τους βάφτηκε στο αίμα από τις
αστυνομικές δυνάμεις. Σε αυτή τη
μεγαλειώδη απεργία και εξέγερση, που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές του
εργατικού κινήματος, βρίσκεται το πραγματικό περιεχόμενο της παγκόσμιας
ημέρας
της εργαζόμενης γυναίκας όπως αυτή καθιερώθηκε το 1910, με απόφαση της Β΄
Διεθνούς Συνδιάσκεψης Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη.
Στον ενάμιση και πλέον αιώνα που πέρασε
από τότε, οι γυναίκες πήραν μέρος σε πλήθος σκληρών ταξικών αγώνων, σε
επαναστάσεις. Είχαν νίκες, αλλά και ήττες. Όμως, δεν έσβησε η φλόγα του αγώνα
για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους, προσφυγιά,
μετανάστευση, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, πορνεία, εργοδοτική και κρατική βία
σε βάρος της εργαζόμενης γυναίκας, του παιδιού.
Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες της εργατικής και λαϊκής
οικογένειας να ματώνουν από τα αντεργατικά μέτρα. Η επίθεση της ΕΕ, της συγκυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, των μονοπωλιακών ομίλων για να πληρώσει ο λαός την κρίση τους
και τώρα την ανάκαμψή τους, συνεχίζεται. Οι εργαζόμενες βιώνουν την ανασφάλεια,
το φόβο της απόλυσης, της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Οι στοιχειώδεις παροχές για
την μητρότητα αντιμετωπίζονται από τους κεφαλαιοκράτες ως κόστος, όπως απέδειξε
και η πρόσφατη, κατάπτυστη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δικαιώνει
την ισπανική εταιρεία για την απόλυση εγκύου εργαζόμενης.
To ΚΚΕ
απευθύνεται στις γυναίκες της εργατικής τάξης, του λαού, κρατώντας άσβεστη, εδώ
και 100 χρόνια, την ελπίδα, την προοπτική του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία,
για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, εξασφαλίζονται σε όλες και όλους: Μόνιμη και σταθερή εργασία, με βάση το
αντικείμενο ειδίκευσης, με συνεχή βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής και
γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου. Ειδικά μέτρα προστασίας του γυναικείου
οργανισμού και της μητρότητας.
Το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας,
των μέσων παραγωγής, αντικειμενικά θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ικανοποίηση
των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Εμπόδιο σε αυτήν τη δυνατότητα δεν αποτελούν
κυρίως οι δήθεν «κακές» ή «λαθεμένες» πολιτικές επιλογές κάποιων κομμάτων που
βρίσκονται στην κυβέρνηση, αλλά παραμένει ο πυρήνας της ανάπτυξης με κριτήριο
το καπιταλιστικό κέρδος.
Το ΚΚΕ, στον έναν αιώνα ζωής και δράσης του,
απευθύνεται στις εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες στην πόλη και στην ύπαιθρο με
εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής, λαϊκής πάλης για να απαλλαγούμε από την
ανασφάλεια, το άγχος, τη ζωή με υποχρεώσεις και χωρίς δικαιώματα. Από τη δική
τους θέληση και δράση, από τη συμμετοχή τους σήμερα στο εργατικό, λαϊκό κίνημα
εξαρτάται πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός
δυνάμεων.
Η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια από το
σμπαράλιασμα της οικογενειακής και προσωπική ζωής, δεν αρκεί για να δοθεί λύση
στα σημερινά αδιέξοδα.
Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης στις γυναίκες που
βιώνουν τα σημερινά αδιέξοδα, να μην παραδοθούν στην ηττοπάθεια, στη
μοιρολατρία, στο συμβιβασμό, στη συνήθεια. Τις καλεί να απορρίψουν τους
μηχανισμούς χειραγώγησης του συστήματος και να έρθουν σε επαφή με όσα έχει δημιουργήσει η
κομμουνιστική σκέψη. Να γνωρίσουν τις επαναστατικές θέσεις του ΚΚΕ για την
απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε κοινωνική καταπίεση και εκμετάλλευση, για
την ισοτιμία και τη χειραφέτησή της στην κομμουνιστική κοινωνία. Τα επιτεύγματα και τα επαναστατικά μέτρα
για τη γυναίκα από το πρώτο εργατικό κράτος μετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική
Επανάσταση το 1917 στη Ρωσία, ακόμα και οι αδυναμίες και τα λάθη, αποτελούν
πείρα, γνώση, πηγή ωριμότητας, έμπνευσης και διδαγμάτων.
Το ΚΚΕ βεβαιώνει τις γυναίκες ότι σήμερα,
στηριγμένο στην εκατοντάχρονη ιστορική διαδρομή του και στο σύγχρονο Πρόγραμμά
του, είναι περισσότερο έμπειρο, ώριμο, θεωρητικά και πολιτικά εξοπλισμένο για
αλλεπάλληλες καθημερινές μάχες για την προετοιμασία της εργατικής τάξης, των
λαϊκών δυνάμεων γι' αυτόν το σκοπό.
Η αντεπαναστατική υποχώρηση του εργατικού κινήματος
δεν αναιρεί ότι η κοινωνική εξέλιξη προχωρά με άλματα, με κοινωνικές – πολιτικές
συγκρούσεις, με επαναστάσεις. Οι δυσκολίες, τα πισωγυρίσματα μόνο προσωρινά
εμποδίζουν, μα δεν σταματούν την κοινωνική πρόοδο από το «βασίλειο της ανάγκης
στο βασίλειο της ελευθερίας», από την ταξική, εκμεταλλευτική στην σοσιαλιστική
- κομμουνιστική κοινωνία.
Πάρος 7-3-18
Κομματική Οργάνωση Βάσης Πάρου του ΚΚΕ
