Σε αυτό το κουβάρι είναι μπλεγμένη και η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπηρετώντας το γενικότερο σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, για λογαριασμό της αστικής τάξης, συμμετέχοντας στις επεμβάσεις και
παρέχοντας κάθε είδους στήριξη στην αμερικανοΝΑΤΟική πολεμική μηχανή.
Γι' αυτό, μόνο ως ειρωνεία και πρόκληση μπορεί να εκληφθεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να παραστήσει τον αμέτοχο «παρατηρητή» των επικίνδυνων εξελίξεων, τον θεατή ενός «παιχνιδιού ξένων» στη Συρία. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να θρηνεί για τους αμάχους και να «εξοργίζεται» για τους χιλιάδες πρόσφυγες, να ανησυχεί για την «Ευρώπη» που «άλλαξε» και υποθάλπει την ξενοφοβία.
Παριστάνει τον ανήξερο για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αποκρύπτοντας την εμπλοκή και της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς στην Ανατ. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή, που πυροδοτούν το δράμα των προσφύγων. Αλλά και την ουσιαστική συμμετοχή της κυβέρνησης στα παζάρια και τις συμφωνίες που επιβάλλουν τον διπλό εγκλωβισμό των προσφύγων στη χώρα μας.
Για παράδειγμα, από στελέχη και αρθρογράφους του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγεται αυτές τις μέρες η άποψη ότι «στο κουφάρι της Συρίας» διεξάγεται ένα «μπρα ντε φερ των ισχυρών».
«Ξεχνάνε» όμως ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρέχει στήριξη στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα διαρκείας, με τις βάσεις απ' όπου εφορμούν τα πλοία του θανάτου, τα λιμάνια όπου ανεφοδιάζονται, τα ελληνικά πολεμικά καράβια που συνοδεύουν τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα στις αποστολές τους.
Θυμίζουμε για παράδειγμα ότι η περσινή επιδρομή των ΗΠΑ με πυραύλους «Τόμαχοκ» σε συριακό έδαφος έγινε από πλοίο που νωρίτερα είχε σταθμεύσει στη Σούδα, για την αναβάθμιση της οποίας συμφώνησαν Τραμπ - Τσίπρας, όπως και για τη δημιουργία νέων βάσεων. Ηδη «τρέχουν» σχέδια για βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, στάθμευση drones στη Λάρισα, αναβάθμιση της Ανδραβίδας, «μίνι Σούδα» στη Σύρο, ενδεχομένως για βάση και στην Κάλυμνο κ.λπ.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών ΗΠΑ - Ρωσίας, που τώρα μπαίνουν σε νέα φάση, με πιθανότητα πιο γενικευμένης αντιπαράθεσης, το ΝΑΤΟ αξιοποιεί το «ελευθέρας» που έχει να αλωνίζει στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, ύστερα από πρόσκληση της κυβέρνησης. Οι ίδιοι δηλαδή που παραχωρούν γη, νερό και αέρα για να ξεδιπλώνουν τη δολοφονική τους δράση οι ιμπεριαλιστές, κλαψουρίζουν ότι πλέον αυτοί «φαίνονται έτοιμοι να περάσουν σε άλλη πίστα».
Οι «ισχυροί», όμως, που σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν προκαλέσει αυτό το μακελειό στη Συρία, έχουν προνομιακό τους σύμμαχο την ελληνική κυβέρνηση, που αναδεικνύεται σε σημαιοφόρο στα πολιτικοστρατιωτικά τους σχέδια και διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Είναι χαρακτηριστικό το «μέλι» που στάζει ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ για τη συμβολή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ενώ άλλοι, όπως το Ισραήλ, είναι οι ίδιοι με τους οποίους η κυβέρνηση στήνει άξονες στρατηγικής συμμαχίας περιλαμβάνοντας στρατιωτικές ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις, επενδυτικά προγράμματα κ.ά.
Στο πλαίσιο άλλωστε αυτό, των ανταγωνισμών όπου εμπλέκεται η χώρα, οξύνονται και οι αντιθέσεις ανάμεσα στην τουρκική και την ελληνική αστική τάξη, ενισχύεται η επιθετικότητα της Τουρκίας και η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και διεθνών Συνθηκών.
Αυτές τις ευθύνες πρέπει να της αποδώσουν στο ακέραιο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, απαιτώντας την άμεση απεμπλοκή από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Χαράσσοντας το δικό τους δρόμο, έξω από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του κεφαλαίου, αναπτύσσοντας την πάλη ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.
(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη» της Πέμπτης 12 Απρίλη 2018).
