«Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέες και νέοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
132 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη εξέγερση στο Σικάγο, συναντιόμαστε και σήμερα για να τιμήσουμε τους ηρωικούς αγώνες του εργατικού κινήματος σε όλον τον κόσμο, αλλά και τη χώρα μας, να συνεχίσουμε τον αδικαίωτο αγώνα των χιλιάδων νεκρών. Συναντιόμαστε για να επιβεβαιώσουμε για
μια ακόμα φορά τον όρκο μας ότι θα φτάσουμε τον αγώνα ως την τελική νίκη των λαών. Ως τη μέρα που θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σύστημα που γεννά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
"1η Μάη του 1886: Η 1η του Μάη ήταν μια θαυμάσια μέρα. Ο παγωμένος άνεμος, που συχνά ήταν πολύ διαπεραστικός την άνοιξη, ξαφνικά έπεσε και είχε βγει ο δυνατός ήλιος (…) Γύρω στους 340.000 εργάτες διαδήλωναν σε όλη τη χώρα. Περίπου 190.000 είχαν κατέβει σε απεργία. Στο Σικάγο 80.000 απεργούσαν για το οχτάωρο, είπε ο Σπάις, δείχνοντας με συγκίνηση, βρίσκονταν εδώ και περίμεναν να αρχίσει η διαδήλωση (…) Τη Δευτέρα η απεργία απλώθηκε…"
"Τώρα αίμα", ουρλιάζουν την άλλη μέρα οι τίτλοι στις εφημερίδες των αφεντικών. "Κρεμάστε τους πρώτα κι ύστερα τους δικάζετε" ήταν η αξίωση για τους ηγέτες των εργατών.
Η προτροπή του εισαγγελέα Γκρίνελ στη δίκη των ηγετών της εξέγερσης των εργατών το Μάη του 1886 στο Σικάγο ήταν ξεκάθαρη και σαφής: "Κύριοι ένορκοι, καταδικάστε τους, κάντε τους παράδειγμα προς αποφυγήν. Κρεμάστε τους και θα σώσετε τους θεσμούς μας, την κοινωνία μας".
Τα λόγια από την απολογία του Αύγουστου Σπάις παραμένουν ζωντανά: "Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας, παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δεν θα μπορέσετε να τη σβήσετε…".
Οι Σπάις, Φίσερ, Ένγκελ και ο Πάρσονς εκτελέστηκαν στην κρεμάλα στις 11 Νοέμβρη του 1887.
Το ματωμένο πουκάμισο των εργατών του Σικάγου έγινε σύμβολο πάλης και θυσίας. Το σύνθημα "ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ" είναι ζωντανό, επίκαιρο, θα υπάρχει και θα βροντοφωνάζεται από εργάτες σε όλο τον κόσμο και στις συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Τα διδάγματα από τη ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου βρίσκονται στο προσκήνιο, αποτελούν φλόγα για κάθε εργάτη. Αποτελούν συμβολή στη συνολική πείρα του εργατικού κινήματος πως τίποτα δεν χαρίζεται. Η εργατική τάξη από την εμφάνισή της μέχρι και σήμερα τίποτα δεν απέσπασε χωρίς το δικό της αγώνα, χωρίς τη δική της οργάνωση, χωρίς τις θυσίες χιλιάδων εργατών και εργατριών, χωρίς τη διαρκή πάλη και μέτωπο απέναντι στην εξουσία των αφεντικών.
Τον αγώνα για 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ανάπαυσης, 8 ώρες ελεύθερο κοινωνικό χρόνο πριν από 132 χρόνια τον χαρακτήριζαν τρέλα. Την τρέλα του 8ωρου! Σήμερα, με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τον τεράστιο πλούτο που παράγεται, μας ξαναγύρισαν ενάμιση αιώνα πίσω! Να διεκδικούμε ξανά ελεύθερο χρόνο, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ΣΣΕ, Κοινωνική Ασφάλιση!
Πόσο προφητικό ήταν το ζωγραφισμένο ρολόι που δείχνει από τη μια να τραβούν οι εργάτες το μεγάλο δείχτη και από την άλλοι οι καπιταλιστές και οι άνθρωποί τους; Όποτε το εργατικό κίνημα υποχωρούσε, χάνονταν μέσα σε μια νύχτα δικαιώματα κατακτημένα με θυσίες. Γι’ αυτό και ο αγώνας μας στοχεύει στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην άνοδο των αγώνων, κυρίως όμως στην τελική νίκη των λαών.
Στον ίδιο δρόμο συνεχίζουμε σήμερα. Αυτόν τον δρόμο καλούμε να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της χώρας. Το οφείλουμε σε αυτούς που πάλεψαν πριν από εμάς, στους χιλιάδες νεκρούς της τάξης μας. Στους νεκρούς του Σικάγου, στους νεκρούς εργάτες των πρώτων απεργιών στη χώρα μας, στους εργάτες της 1ης ματωμένης Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα το 1924, στο Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1η Μάη του 1944.
Σήμερα και μπροστά στη λυσσασμένη επίθεση του κεφαλαίου και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέναντι στο δικαίωμα στη δουλειά, στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς αποτελούν αγκάθι για τα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους. Διδάσκουν πως κανένας νόμος και καμιά κυβέρνηση δεν παραχώρησαν δικαιώματα στην εργατική τάξη. Οι κατακτήσεις επιβλήθηκαν κάτω από την ασίγαστη και διαρκή πάλη. Έτσι έγινε το δίκιο του εργάτη νόμος, έτσι επιβλήθηκαν οι εργατικές κατακτήσεις. "Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς... Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους, για να γυρίσει ο ήλιος!"
Η εμπειρία του προηγουμένου αιώνα είναι φωτεινός φάρος. Φανερώθηκαν όλες οι αξίες και τα χαρίσματα της τάξης μας. Αποδείχτηκε πού μπορεί να φτάσει όταν είναι οργανωμένη, αποφασισμένη, όταν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της, μπορεί να φτάσει να κατακτήσει την εξουσία, να οργανώσει την κοινωνία, την οικονομία προς όφελός της.
Γι’ αυτό και οι καθημερινοί μικροί και μεγάλοι αγώνες στους κλάδους και στους εργασιακούς χώρους είναι συμβολή στη συνολική υπόθεση της συγκέντρωσης δυνάμεων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, ποτίζουν το μεγάλο δέντρο για το ξημέρωμα της εποχής που ονειρεύτηκαν οι εργάτες του Σικάγου.
Στη χώρα μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τιμά την Πρωτομαγιά, απελευθερώνοντας από σήμερα τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη σε τράπεζες και Δημόσιο ακόμα και για 500 ευρώ. Δεν θα μπορούσε να δώσει καλύτερη συνέχεια στα γεγονότα της προηγούμενης βδομάδας, όταν έστειλε στα νοσοκομεία και στα δικαστήρια νέους ανθρώπους, προστατεύοντας με ΜΑΤ, καταστολή και χημικά το άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν, του δολοφόνου με πυρηνικά εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, σύμβολο του ιμπεριαλισμού, ορκισμένο εχθρό των εργατών, των Συνδικάτων, του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Η κυβέρνηση στο ένα χέρι κρατάει τα αιματοβαμμένα σύμβολα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και από το άλλο το μαστίγιο και τα ρόπαλα για να χτυπάει το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα.
Επιτέλους, όμως! Να σταματήσουν να λερώνουν τους μαρτυρικούς τόπους των αγώνων του λαού μας. Έχουν τώρα το δικό τους μέρος να αποδίδουν τιμές και να καταθέτουν στεφάνια. Το μέρος που τους αξίζει! Το άγαλμα του αγαπημένου τους Τρούμαν.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί όλο και πιο πυκνά μιλούν για έξοδο από τα μνημόνια και για την επερχόμενη τάχα “δίκαιη ανάπτυξη”. Παράλληλα βέβαια ψηφίζουν ένα - ένα τα 88 προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης, όπως έκαναν με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Σειρά έχουν η ΛΑΡΚΟ, τα νερά και ο κατάλογος μακρύς. Προετοιμάζουν το επόμενο μνημόνιο ως το "εθνικό στρατηγικό σχέδιο". Ένα σχέδιο που έχει συνολικά τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων του κεφαλαίου, του μαύρου μετώπου που συναντήσαμε, να υπονομεύει και να λυσσάει, γιατί το ΠΑΜΕ τους χάλασε τη σιγή ασυρμάτου που ήθελαν να επιβάλουν, όταν περνούσαν τα μέτρα, η περιστολή της απεργίας, οι πλειστηριασμοί, οι "κόφτες", οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και όταν έδιναν γην και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές για να βομβαρδίσουν τη Συρία.
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ παλιό και με νέο ΑΦΜ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων και οι ηγεσίες τους στο κίνημα, οι παρατάξεις τους, φτιάχνουν και "κοινωνική συμμαχία" -τρομάρα τους- ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕΕ, Επιμελητήρια μαζί με τον ΣΕΒ, τους τραπεζίτες για να πείσουν τους εργαζόμενους όχι μόνο να μείνουν σκυφτοί, γονατισμένοι, αλλά να υιοθετήσουν ξένους στόχους και συνθήματα, δηλαδή τα αιτήματα των αρπαχτικών που μας ρούφηξαν το αίμα στην κυριολεξία, να εγκαταλείψουμε ό,τι καταφέραμε να κρατήσουμε ως δικαιώματα μέσα στην κρίση, να θυσιάσουμε τα πάντα για την ανάκαμψη του κεφαλαίου.
Τι σημαίνει όμως αυτή η περιβόητη μεταμνημονιακή εποχή, που τη διαλαλεί σε κάθε αναπτυξιακό συνέδριο-φιέστα που πραγματοποιεί η κυβέρνηση σε όλη τη χώρα;
Η επιστροφή στην ομαλότητα, όπως λένε, σημαίνει ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση των αντεργατικών - αντιασφαλιστικών νόμων που κατέκλυσαν τη ζωή μας τα χρόνια των μνημονίων;
Ότι θα επιστρέψουν οι μισθοί στα επίπεδα προ μνημονίων, πως ο βασικός μισθός θα επιστρέψει στα 751 ευρώ, πως θα ανακτηθούν όλα τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα που διαλύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια;
Η μεταμνημονιακή εποχή θα μας βρει με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε κλάδους και χώρους δουλειάς, θα καταργηθεί το αίσχος της ηλικιακής διαφοροποίησης στην καταβολή των μισθών, θα πάρουν πίσω την ντροπή των Ενώσεων Προσώπων;
Θα σταματήσει το κυνήγι της εργατικής - λαϊκής κατοικίας;
Τίποτε απ’ αυτά δεν θα γίνει.
Η τωρινή κυβέρνηση δεν ήρθε ουρανοκατέβατη σήμερα. Έχουν περάσει ήδη 3 χρόνια που στη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας ήρθε νέο μνημόνιο που θωράκισε τα προηγούμενα, με νέο αντιασφαλιστικό νόμο-λαιμητόμο, με συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται σε κάθε αξιολόγηση, με νέα εμπόδια στην προκήρυξη εργατικών απεργιών που στόχο έχουν να τσακίσουν τη συνδικαλιστική δράση και την παρέμβαση των σωματείων.
Η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πατάει πάνω στον ίδιο βηματισμό των προηγούμενων κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιεί την ίδια γλώσσα και τα ίδια προπαγανδιστικά και όχι μόνο όπλα. Ακολουθεί πιστά το δρόμο που προστατεύει και αυξάνει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Τα κούφια λόγια της "μεταμνημονιακής" εποχής όχι μόνο δεν φέρνουν ανακούφιση και λύτρωση για τον εργαζόμενο λαό καθώς δεν καταργούν νόμους και διατάξεις, αλλά θα δυναμώσουν την αντιλαϊκή επίθεση με βάση τα μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ.
Μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη είναι και οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Έχουν μπει μπροστά στην υλοποίηση των στόχων του κεφαλαίου συνυπογράφοντας το "εθνικό σχέδιο δράσης" με τον ΣΕΒ, τον ΣΕΤΕ, τους εκμεταλλευτές μας. Έστησαν στα γραφεία τους μια συμμαχία που την ονόμασαν και κοινωνική για να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους. Αυτοί που έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο χτύπημα της απεργίας, στα 3 μνημόνια, τα χιλιάδες προαπαιτούμενα των αξιολογήσεων. Είναι οι σταθεροί κλακαδόροι και το ντεκόρ στα σιδερόφραχτα "αναπτυξιακά συνέδρια" της κυβέρνησης, έξω από τα οποία διαδηλώνουν από το Σεπτέμβρη Σωματεία, Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μαζί με άλλους αγωνιστές και σύμμαχα κοινωνικά στρώματα από τους Αγροτικούς Συλλόγους, τις Ενώσεις Βιοτεχνών, Εμπόρων, τους Συλλόγους Γυναικών, τους Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ και πολλούς άλλους αγωνιστές που μαζί πορευτήκαμε, "ανοίξαμε την αλυσίδα κι έγιναν ένα από μας", όπως λέει το τραγούδι. Και θα γίνουμε περισσότεροι, χτίζοντας βήμα βήμα τη μεγάλη κοινωνική συμμαχία των άγρια καταπιεσμένων από τα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες κι οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Εδώ είναι η ελπίδα, με την άνοδο της πάλης σε κάθε κλάδο, κάθε χώρο και πανελλαδικά και όχι στις φιέστες κοινωνικού εταιρισμού που ανακοινώνουν οι άνθρωποι των αφεντικών ως μέρα πανεθνικής δράσης.
Πέρα, όμως, από τα μνημονιακά μέτρα, πιο ανησυχητική πλευρά αποτελεί η όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Ο λαός μας πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει μεγάλο τίμημα, με τεράστια ανεργία, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, με σκληρή φορολογία. Δεν πρέπει να πληρώσει και με νέες περιπέτειες, πάλι για την εξασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την εξασφάλιση κομματιού της μοιρασιάς της λείας για τα μονοπώλια, αφού αυτό επιδιώκεται μέσω των επεμβάσεων και των πολέμων.
Οι ιμπεριαλιστές φέρνουν τη δυστυχία και ματώνουν για μια ακόμη φορά τους λαούς της περιοχής. Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, οι βομβαρδισμοί στη Συρία, η ισραηλινή βαρβαρότητα που δολοφονεί ψυχρά τον παλαιστινιακό λαό, αλλά και τα συνεχή επεισόδια στην πιο στενή περιοχή μας αποτελούν επικίνδυνες εξελίξεις για το λαό μας και τους γύρω λαούς.
Ο πόλεμος στη Συρία από την έναρξή του ως σήμερα, εδώ και 7 χρόνια, έχει προκαλέσει ανείπωτο πόνο στο συριακό λαό, ένα αληθινό δράμα. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτωμένοι, εκατομμύρια πρόσφυγες ξεριζωμένοι, ξεκληρίστηκαν και διαλύθηκαν οικογένειες. Οι ιμπεριαλιστές για να ξαναμοιράσουν τα σύνορα και τη λεία, είναι αυτοί που καλλιεργούν τις εθνικιστικές έχθρες ανάμεσα στους λαούς, οργανώνουν και δυναμιτίζουν εντάσεις. Οι λαοί δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, έχουμε τα ίδια βάσανα, τον ίδιο αντίπαλο!
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως ό,τι προσχήματα και τεχνάσματα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να δικαιολογήσουν αιματηρές επεμβάσεις, η πραγματική αλήθεια που βάζει μπαρούτι στην περιοχή μας κρύβεται πίσω από τον έλεγχο των πετρελαίων και των δρόμων μεταφοράς τους.
Πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τεράστιων μονοπωλιακών ομίλων. Κάνουν μπίζνες με όπλα συμβατικά, μη συμβατικά, έξυπνα, χημικά που δολοφονούν εν ψυχρώ λαούς ολόκληρους για να αυγατίζουν τα τεράστια κέρδη τους.
Όταν σε μία περιοχή έχουν συσσωρευτεί τόσες πολλές στρατιωτικές δυνάμεις, όταν εμπλέκονται ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία - Ισραήλ με τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και από την άλλη παρεμβαίνουν Ρωσία και Ιράν όχι μόνο αποκλιμάκωση δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα η περιοχή θυμίζει πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Άμεση συνέπεια θα είναι ο νέος μαζικός ξεριζωμός χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια τους. Το νέο κύμα προσφύγων, για το οποίο υποκριτικά μιλάνε αυτοί που το προκαλούν. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο 10ήμερο του Απρίλη έφτασαν στα νησιά 1.173 πρόσφυγες και μετανάστες και αυτές οι ροές θα συνεχιστούν και θα ενταθούν στη βάση των νέων εξελίξεων.
Καταδικάζουμε τους φασίστες που την προηγούμενη εβδομάδα στη Μυτιλήνη έκαναν προγκρόμ κυνηγώντας να κάψουν μανάδες με τα μωρά τους που διαμαρτύρονταν για τον εγκλωβισμό τους. Τα φασιστάκια μπροστά στον Αμερικανό πρέσβη στέκονται κλαρίνο και χτυπούν ανήμπορους, ταλαιπωρημένους ανθρώπους, θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές αξιοποιούν το προσφυγικό πρόβλημα στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους, όπως είναι η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για την οποία ο ίδιος ο Τσίπρας και οι υπουργοί του πανηγύριζαν. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, άμεσα απεγκλωβισμός τους για τις χώρες που επιθυμούν να πάνε.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχει δίνοντας γη και νερό στο νέο έγκλημα των ιμπεριαλιστών! Μέσα σε δύο χρόνια έκανε τη χώρα μας ορμητήριο στα πολεμικά σχέδια, στους βομβαρδισμούς και στις τροφοδοσίες των πολεμικών πλοίων.
Οι χιλιάδες ανεφοδιασμοί αμερικανικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών γίνονται σε ελληνικό έδαφος, στη βάση της Σούδας, η στάθμευση των drones των ΗΠΑ στη Λάρισα, νέες βάσεις σε Σύρο, Αλεξανδρούπολη, Ανδραβίδα, Καλαμάτα, Άραξο και κάθε μήνα ο Αμερικανός πρέσβης εγκαινιάζει και από μία.
Με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης το ΝΑΤΟ ενίσχυσε την παρουσία του στο Αιγαίο!
Είναι μεγάλο ψέμα ότι το ΝΑΤΟ είναι παράγοντας ασφάλειας και σταθερότητας, ότι μέσα στο ΝΑΤΟ δεν κινδυνεύουμε. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ αποσταθεροποιεί την περιοχή, ξαναχαράζει τα σύνορα! Είναι δυνατόν ο λύκος να φυλάει τα πρόβατα;
Την ίδια ώρα που δίνονται δισ. στο ΝΑΤΟ και ο Τσίπρας παίρνει τα συγχαρητήρια των Αμερικανών προέδρων, σε σύνολο 2,2 εκατομμυρίων εργαζομένων, πάνω από 657.000 έχουν συμβάσεις μερικής απασχόλησης, το 53% των προσλήψεων του Α’ τριμήνου του 2018 έγινε με συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας, το 38% των εργαζομένων που δουλεύει 8ωρο πληρώνεται χαμηλότερα από τον κατώτερο μισθό, ένας στους πέντε εργαζόμενους, δηλαδή 500.000 εργάζονται ανασφάλιστοι, με 383 ευρώ μεικτά καλείται να ζήσει ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, με 381 ευρώ κατά μέσο όρο αμείβονται οι εργαζόμενοι κάτω των 25 χρονών. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι εργάζονται απλήρωτοι επί μήνες, ένας στους δύο πληρώνεται με καθυστέρηση. Ο πακτωλός των εξοπλισμών πηγαίνει στη συνοδεία των αεροπλανοφόρων, όπως του αεροπλανοφόρου "Χάρι Τρούμαν", που ήρθε στη Μεσόγειο. Ο λαός ματώνει από τις περικοπές και η κυβέρνηση παραγγέλνει F-16 και φρεγάτες, κάνει ασκήσεις καταπολέμησης πλήθους, όπως η ευρωΝΑΤΟική άσκηση που έγινε την περασμένη εβδομάδα στη 113 Πτέρυγα Μάχης στη Θεσσαλονίκη!
Φίλες και φίλοι, εργαζόμενοι κι εργαζόμενες,
Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να κλείσει η βάση της Σούδας κι όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. Για να κλείσουν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο που είναι ορμητήρια θανάτου. Να επιστρέψουν όλοι οι Έλληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων. Για την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Το ΠΑΜΕ πήρε μέτρα ενημέρωσης των εργαζομένων για τις αρνητικές εξελίξεις στην περιοχή. Προχώρησε σε δεκάδες πρωτοβουλίες στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, δυνάμωσε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τα παιδιά τους, βρέθηκε έξω από hotspots, αλλά και τα στρατόπεδα της ντροπής. Βροντοφώναξε το σύνθημα "Αλληλεγγύη το όπλο των λαών, όχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών".
Τον περασμένο καλοκαίρι το ΠΑΜΕ πήρε σημαντική πρωτοβουλία με την πραγματοποίηση του Διήμερου Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη, με την πορεία στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο, αλλά και τη συνάντηση Συνδικάτων και Συνδικαλιστών από τα Βαλκάνια και χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Είναι πρωτοβουλίες που δυναμώνουν τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών, βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό εχθρό. Θα συνεχίσουμε.
Πρωτοστατούμε στην πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων, για ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Οι συνάδελφοι μεταλλεργάτες στη Ζώνη, οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στα Τρόφιμα - Ποτά, οι υγειονομικοί, οι εκπαιδευτικοί που παλεύουν για προσλήψεις ενάντια στις άθλιες εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, είναι μόνο ορισμένοι κλάδοι που δείχνουν το δρόμο στις σημερινές συνθήκες υποχώρησης του κινήματος. Έδειξαν το δρόμο της οργάνωσης της πάλης που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι κλάδοι. Έδειξαν το δρόμο της αλλαγής των συσχετισμών, της μαζικοποίησης των Σωματείων, της βελτίωσης της λειτουργίας τους, του ταξικού προσανατολισμού, που είναι οι όροι για την ανασύνταξη του κινήματος. Κάθε εργαζόμενος καλής θέλησης αναγνωρίζει ότι αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ δεν θα κουνιόταν φύλλο! Σήμερα αυτό δεν φτάνει, δεν συμβιβαζόμαστε με μια κατάσταση αναγνώρισης, αλλά ταυτόχρονα μοιρολατρίας και συμβιβασμού. Προχωράμε μπροστά.
H Πρωτομαγιά, βαμμένη με το αίμα εκατομμυρίων εργατών, στο Σικάγο, στην Καισαριανή, σε χιλιάδες τόπους μαρτυρίου, όπου Γης, απαιτεί σήμερα πάλη για τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει περιμένοντας καλύτερες μέρες από τα αφηγήματα της "μεταμνημονιακής εποχής" και τη "δίκαιη ανάπτυξη" που του λέει η κυβέρνηση. Η σημερινή αρνητική κατάσταση δεν αλλάζει κάνοντας νέες θυσίες και καταπίνοντας νέα παραμύθια. Οι λύσεις έρχονται από την οργανωμένη δράση, πέρα και έξω από τον καπιταλιστικό μονόδρομο, της ΕΕ και των κυβερνήσεών της.
Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, των νέων και παλιών αντεργατικών μνημονίων, στην πάλη με προοπτική να κάνουν οι εργαζόμενοι δικό τους τον πλούτο που παράγουν.
Η 1η Μάη μας καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι!
Ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική!».
