Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…

Τέτοιες ημέρες πριν από ένα χρόνο και πάλι στο προσκήνιο  ήταν η κατάργηση ολιγομελούς τμήματος του ΕΠΑΛ. Αποτέλεσμα των πανελλαδικών κινητοποιήσεων εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών με τη συμπαράσταση των τοπικών κοινωνιών ήταν η οπισθοχώρηση του Υπουργείου Παιδείας, για την κατ΄ εξαίρεση λειτουργία
ολιγομελών τμημάτων των ΕΠΑΛ. Τονίζαμε τότε ότι είναι : « … μια προσωρινή δικαίωση που δεν διασφαλίζει σε καμιά περίπτωση, το τι θα συμβεί την επόμενη σχολική χρονιά».
Δυστυχώς σήμερα επιβεβαιωνόμαστε ότι οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν η πολιτική τους όμως όχι.
Για μια ακόμα χρονιά το δικαίωμα στη μόρφωση είναι ζητούμενο. Η Ελλάδα της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «ανάπτυξης για όλους» εκτός των άλλων ζητά από τους μαθητές να αλλάξουν τις επιλογές τους τον  τελευταίο  χρόνο φοίτησης στο σχολείο ή να γίνουν εσωτερικοί μετανάστες.
Αυτή η πολιτική πρέπει να βρει μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης του αυτονόητου. Όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί , γονείς και μαθητές πρέπει να είναι σε ετοιμότητα για να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν :
Τα τμήματα, οι τομείς και οι ειδικότητες των ΕΠΑΛ να διαμορφώνονται με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών κι όχι με βάση τις αναδιαρθρώσεις και την περικοπή των δαπανών.
Να λειτουργήσουν όλα τα ολιγομελή τμήματα τομέων και ειδικοτήτων με πλήρη στελέχωση.
Να γίνουν μόνιμοι μαζικοί διορισμοί με άμεση μονιμοποίηση των 33 χιλιάδων και πάνω αναπληρωτών που εργάζονται τα τελευταία χρόνια και καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες.

Πάρος 9-9-19