Αναλυτική τοποθέτηση για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου κάνει η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), που ζητά την απόσυρσή του γιατί όπως
σημειώνει μεταξύ άλλων:
σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Εχουμε ανάγκη και πολύ περισσότερο λόγω της πανδημίας, από ένα σχολείο που θα λαμβάνει υπόψη τις σημερινές σύγχρονες ανάγκες, τις επιστημονικές και παιδαγωγικές επισημάνσεις για μείωση των μαθητών στην τάξη. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας αυξάνει τον αριθμό των μαθητών στην τάξη σε Νηπιαγωγείο και Δημοτικό σε 24 + 10% = 26. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ο ελάχιστος και ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήμα θα καθορίζονται κάθε χρόνο με υπουργικές αποφάσεις, άρα ανάλογα με τις ελλείψεις και τα κενά σε εκπαιδευτικούς. Επίσης, καθιερώνει ελάχιστο αριθμό μαθητών ανά τμήμα σε 16 στο Νηπιαγωγείο και σε 20 στο Δημοτικό, γεγονός που θα οδηγήσει σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις τάξεων.
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα δίνει ισότιμα τη σύγχρονη μόρφωση. Ενα σχολείο με αναγκαίες αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων, νέα Σχολικά Εγχειρίδια, σχολικά εργαστήρια που θα ενισχύουν τη θεωρία με την πράξη, υλικοτεχνική υποδομή και εποπτικά μέσα που θα καλύπτουν τις υπαρκτές ανάγκες μαθητών και εκπαιδευτικών για δημιουργική αναβάθμιση του μαθήματος. Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορούν να αναπτυχθούν νέες αναγκαίες ικανότητες. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας εισάγει "εργαστήρια δεξιοτήτων", ανοίγοντας το δρόμο για αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου. Αντί για ισότιμη γενική μόρφωση προωθείται η αποσπασματική και διαφοροποιημένη απόκτηση δεξιοτήτων.(...)
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα ενισχύσει τη γενική μόρφωση. Δεν μπορούν να υπάρχουν μαθήματα διαφορετικών ταχυτήτων. Ολα τα μαθήματα έχουν την ιδιαίτερη παιδαγωγική σημασία τους στην ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει και εντείνει την κατηγοριοποίηση μαθημάτων, με ομάδες στο Γυμνάσιο, διαμορφώνοντας μαθήματα πρωτεύουσας και δευτερεύουσας σημασίας. Αυξάνει τα εξεταζόμενα μαθήματα και καταργεί τη δεύτερη εξεταστική του Ιούνη για την προαγωγή ή την απόλυση των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Συγχωνεύει Επιστημονικά Πεδία στην Γ' Λυκείου με μοναδικό γνώμονα να μειωθούν οι ανάγκες για προσλήψεις εκπαιδευτικών.
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που μέσα από τη γενική μόρφωση θα ενισχύει την κριτική σκέψη του μαθητή και θα τον προετοιμάζει για την Ανώτατη Εκπαίδευση και δεν θα θέτει συνεχώς νέα εμπόδια στον μαθητή. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας επαναφέρει την "Τράπεζα Θεμάτων", διαμορφώνοντας ένα "Λύκειο - εξεταστική αρένα". Με εξετάσεις πανελλαδικού τύπου από την Α' Λυκείου προστίθεται ακόμα περισσότερο άγχος στους μαθητές και συμπιέζεται ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος που έχουν ανάγκη. Με την "Τράπεζα Θεμάτων" οι μαθητές ωθούνται ακόμα περισσότερο στα φροντιστήρια και οι γονείς βάζουμε ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών μας. Η "Τράπεζα Θεμάτων" δεν μπορεί να λάβει υπόψη το μορφωτικό και κοινωνικό υπόβαθρο κάθε τάξης και κάθε σχολείου, οι μαθητές οδηγούνται στην τυποποίηση της γνώσης, διαβάζοντας μόνο έτοιμες λύσεις. Επίσης, οι Ομάδες Προσανατολισμού στη Β' Λυκείου οδηγούν στην πρώιμη επαγγελματική επιλογή τους μαθητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εφαρμόστηκε η "Τράπεζα Θεμάτων" πάνω από τους μισούς μαθητές έμειναν μετεξεταστέοι.
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που οικονομικά θα στηρίζεται πλήρως και επαρκώς από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας προωθεί την εσωτερική και εξωτερική "αξιολόγηση" και τους "εσωτερικούς κανονισμούς" των σχολικών μονάδων με βάση τις επιδόσεις των μαθητών και την αξιοποίηση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας τα σχολεία. Επιδιώκουν ένα "αυτόνομο" σχολείο, δηλαδή ένα σχολείο που σταδιακά θα αποκόπτεται από την κρατική χρηματοδότηση και θα διαμορφώνει πρόγραμμα μαθημάτων ανάλογα με τις ανάγκες της οικονομίας αντί να παρέχει σε όλους τους μαθητές το ίδιο επίπεδο γνώσεων. Η διεθνής πείρα δείχνει ότι όπου έχει εφαρμοστεί η δήθεν αξιολόγηση έχει οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων.
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που το περιεχόμενό του θα διαπαιδαγωγεί τους μαθητές και όχι ένα τιμωρητικό σχολείο. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας επαναφέρει σκληρά τιμωρητικά μέτρα με πολυήμερες αποβολές και αναγραφή της διαγωγής στα απολυτήρια των μαθητών, αγνοώντας τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο με μόνιμους εκπαιδευτικούς, χωρίς εκπαιδευτικά κενά, στελεχωμένο με όλες τις ειδικότητες και το αναγκαίο βοηθητικό προσωπικό, από το "πρώτο κουδούνι". Εχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα στέκεται δίπλα σε κάθε μαθητή. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας πλέον εγγυάται την κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών μόνο για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Παράλληλα, οι διατάξεις του νομοσχεδίου για κατά προτεραιότητα κάλυψη των κενών στα Ειδικά Σχολεία φανερώνουν την πρόθεση της κυβέρνησης να αφήνει χιλιάδες κενά σε Τμήματα Ενταξης και στην Παράλληλη Στήριξη, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής που οι μαθητές χρειάζεται να έχουν τον εκπαιδευτικό δίπλα τους από την πρώτη μέρα.
Εχουμε ανάγκη από ΕΠΑΛ με όλες τις ειδικότητες και τα απαραίτητα εργαστήρια, που θα προσφέρουν ολοκληρωμένη επαγγελματική εκπαίδευση και με πτυχία που θα δίνουν επαγγελματική επάρκεια. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας καθιερώνει ηλικιακό όριο στα ημερήσια ΕΠΑΛ, κάτι το οποίο θα οδηγήσει σε τρομακτική συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού (το 33% των μαθητών των ΕΠΑΛ είναι άνω των 17 ετών). Με τη ρύθμιση αυτή κλείνει ο δρόμος για χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην ειδικότητα της επιλογής τους. Μεγάλος αριθμός μαθητών δεν θα μπορεί να φοιτήσει στο μέλλον στα ΕΠΑΛ και ουσιαστικά ωθούνται οι μαθητές στις διάφορες μορφές κατάρτισης.
Εχουμε ανάγκη από 2χρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή προσανατολισμένη στην κοινωνικοποίηση, στο δημιουργικό και παιδαγωγικό παιχνίδι, στην Αισθητική Αγωγή. Αντί αυτού, το υπουργείο Παιδείας εισάγει την εκμάθηση Αγγλικών στο Νηπιαγωγείο, όταν τα νήπια και τα προνήπια δεν έχουν κατακτήσει ακόμα τη χρήση της μητρικής γλώσσας. Ανοίγει ο δρόμος για νέες επικίνδυνες αλλαγές, που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της Προσχολικής Αγωγής. Την ίδια στιγμή, αρνούνται να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη και ουσιαστική εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής σε όλη την Ελλάδα με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, να ενισχύσουν τα Νηπιαγωγεία με όλο το απαραίτητο βοηθητικό (π.χ. τραπεζοκόμους) και επιστημονικό προσωπικό (π.χ. ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς)».
