Οι σύγχρονες ανάγκες μας να καθορίσουν τις διεκδικήσεις μας | Του Κ. Ροκονίδα

 Από την αρχή της πανδημίας έχουν περάσει 20 μή­νες. Παρά τις όποιες εκτιμήσεις, για την αποτελεσματι­κότητα των εμβολίων, τα επικοινωνιακά «τερτίπια» της κυβέρνησης για τον δρόμο προς την «ελευθερία», ζού­με ημέρες πρωτόγνωρης έξαρσης την περίοδο αυτή.

Πάνω από 16.000 συνάνθρωποί

μας έχουν χάσει τη ζωή τους. Το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει «φρακά­ρει» για μια ακόμα φορά. Τα νοσοκομεία γίνονται μιας νόσου, άνθρωποι που έπρεπε να βρίσκονται σε ΜΕΘ νοσηλεύονται σε απλούς θαλάμους και σε ράντζα. Επιπλέον, φέτος, λόγω διαφορετικών συνθηκών, θα έχουμε και τη παρουσία του ιού της γρίπης.

Την ίδια ώρα το αγαθό της Υγείας γίνεται όλο και πιο κερδοφόρο εμπόρευμα στα χέρια των μεγάλων ιδιωτι­κών μονάδων, που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενες τη γύμνια του δημόσιου συστήματος.

Όχι εμείς, αλλά η γιατρός και αναπληρώτρια υπουρ­γός Υγείας, Μίνα Γκάγκα είπε: «Αν αυξη­θούν κι άλλο τα κρούσματα, οι νο­σηλείες και οι διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ, σε λίγο θα πρέπει να διαλέξουμε αν θα νο­σηλευτεί ασθενής με κο­ρωνοϊό ή ασθενής με εγκεφαλικό». Αν αυτό δεν αποτελεί ομολο­γία αποτυχίας και δι­άψευσης των κυβερ­νητικών δηλώσεων για το ότι «το ΕΣΥ εί­ναι θωρακισμένο», τότε τι είναι;

Αν έχουν δημιουργη­θεί 1300 ΜΕΘ, όπως δια­τείνεται ο υπουργός Υγείας, γιατί μπαίνει θέμα διαλογής όταν οι νοσηλευόμενοι σε ΜΕΘ είναι κάτω από 500;

Πρόσφατα είδαμε και στο νησί μας, περιστα­τικά που έχρηζαν νοσηλείας και αντί να μεταφέρονται στο περιφερειακό νοσοκομείο Σύρου ή στην Αθήνα να βρίσκονται στην άλλη άκρη του Αιγαίου (Χίος!). Σε πε­ρίοδο έξαρσης των κρουσμάτων είδαμε και το δημό­σιο σύστημα στη Πάρο, το Κέντρο Υγείας, να αναστέλ­λει για δέκα ημέρες την πλήρη λειτουργία του λόγω κρουσμάτων στο χώρο του, όπως και τη λειτουργία των Περιφερειακών Ιατρείων. Έγκαιρα καταγγείλαμε την κρατική αναλγησία που μετράει σαν κόστος την υγεία και δεν παίρνει μέτρα για πραγματική στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, όπως και για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Με αφορμή την έξαρση των κρουσμάτων σε όλη τη χώρα αλλά και τοπικά, υπήρξαν παρεμβάσεις παρα­γόντων της πολιτικής ζωής του τόπου μας, με παρό­τρυνση στο ανεμβολίαστο τμήμα του πληθυσμού για να εμβολιαστεί.

Μέχρι εδώ τίποτα το μεμπτό, ίσα-ίσα. Την ίδια πα­ρότρυνση κάνουμε και εμείς, θεωρώντας ότι το εμβόλιο κατά του covid-19 αποτελεί κατά­κτηση της επιστήμης που η ανθρωπότητα πρέ­πει να έχει πρόσβαση σε αυτό, που δεν έχει, και να το αξιοποιήσει με δεδομένο ότι αποτε­λεί αυτή τη στιγμή το μοναδικό όπλο κατά του κορωνοϊού.

Από κει και πέρα όμως καμία αναφορά από όσους έσπευσαν να στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική για την κατάσταση της δημόσιας υγείας στο νησί μας, που ήταν υποβαθμισμένη προ της πανδημίας, άρα πολύ πε­ρισσότερο μετά και εν μέσω αυτής. Κανένας προβλη­ματισμός για την εμφάνιση άνω των 10 κρουσμάτων στο ΚΥ. (Αλήθεια τι θα συνέβαινε αν στα μεγάλα νοση­λευτικά ιδρύματα της χώρας υπήρξε αυτή η αναλογία κρουσμάτων στο προσωπικό τους;).

Την ίδια στιγμή καμιά κριτική από κανέναν για την πολιτική ανακύκλωσης «δοκιμασμένων» μέτρων που μας έχουν οδηγήσει στα σημερινά αποτελέσματα, για την πολιτική που θεοποιεί την ατομική ευθύνη των πο­λιτών και μετακυλύει το κόστος της πρόληψης στο λαό.

Είναι αντιφατικό να λες ότι κόπτεσαι για την υγεία του λαού και την ίδια ώρα να αποδέχεσαι αμαχητί ή να περιορίζεις την διεκδίκηση σε επιστο­λική διαμαρτυρία, να αποδέχεσαι την έλλειψη υγειονομικού προσωπικού, τη κατάσταση της δημόσιας υγείας, τη κατάσταση στα Μέσα Μεταφοράς και στα σχολεία, τον κυ­βερνητικό σχεδιασμό για το «νέο ΕΣΥ» που προβλέπει συγχωνεύσεις και παραπέρα εμπορευματο­ποίηση. Δεν μπορείς να αγνοείς την αναγκαιότητα ορ­γάνωσης μιας σοβαρής ενημερωτικής εκστρατείας κι ενός εμβολιαστικού προγράμματος, στηριγμένου στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που θα περιλαμβάνει ανα­λυτική ενημέρωση, προληπτικό έλεγχο, αλλά και ια­τρική παρακολούθηση των εμβολιασμένων και να αδιαφορείς για το «τάισμα» με εκατομμύρια των συ­στημικών μέσων ενημέρωσης. Δεν πρέπει να προκα­λείς σύγχυση καλλιεργώντας τον εφησυχασμό επει­δή στην Περιφερειακή μας Ενότητα έχουμε περίπου 14.800 ολοκληρωμένους εμβολιασμούς, όταν ξέρεις ότι τα απογραφικά στοιχεία του πληθυσμού το 2011 δεν έχουν σχέση με το σήμερα. Όταν ξέρεις ότι σε αυτόν τον αριθμό περιλαμβάνεται και η Αντίπαρος με περίπου 2000 εμβολιασμένους. Ακόμα σε αυτόν τον αριθμό εμβολιασμένων περιλαμβάνονται εκατοντάδες άνθρωποι, εργαζόμενοι ή επισκέπτες των νησιών μας, που δεν μπορούν φυσικά να προσμετρηθούν στο μό­νιμο πληθυσμό.

Από την άλλη, σήμερα, χρειάζονται μέτρα που να πείθουν και όχι να εκβιάζουν.

Δεν μπορεί να αξιοποιείται από την κυβέρνηση ο εμ­βολιασμός για να καλλιεργεί κλίμα διχασμού και εκφο­βισμού, κοινωνικού αυτοματισμού για την αποτίναξη των ευθυνών από τις πλάτες της και την ίδια ώρα να προχωρά παραπέρα η εμπορευματοποίηση της Υγείας.

Τα γεγονότα δείχνουν ότι αν συνεχιστεί η ίδια πολιτι­κή το τέταρτο κύμα που διανύουμε θα είναι πιο φονικό από τα προηγούμενα, και είναι «στημένοι στο τοίχο» η κυβερνητική πολιτική και οι απολογητές της, όταν μίλα­γαν για «το τέλος του τούνελ», για «το τελευταίο μίλι», που δεν είναι καθόλου φαιδρά αλλά τραγικά λεγόμενα.

Έχουν άδικα χαθεί λόγω έλλειψης μέτρων πολλές ανθρώπινες ζωές. Για να μη χαθούν κι άλλες χρειά­ζεται εδώ και τώρα να παρθούν όλα εκείνα τα ανα­γκαία μέτρα, για τα οποία από την πρώτη στιγμή φω­νάζουν οι υγειονομικοί, οι επιστήμονες, τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς. Χρειάζεται και εμείς στο τόπο μας να ορθώσουμε ανάστημα, μακριά από την «πολιτική οσφυοκαμψία» ορισμένων, την τα­κτική της «προσφοράς» στη κυβερνητική πολι­τική και τη λογική του «να τα έχουμε καλά με τους από πάνω». Ο παριανός λαός και οι φο­ρείς του πρέπει να απαιτήσουν:

• Καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμ­βολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια. Αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων φαρμά­κων. Δωρεάν πλήρης προληπτικός ιατρικός έλεγχος πριν από τον εμβολιασμό.
• Δωρεάν επαναλαμβανόμενα προληπτικά τεστ για τον κορωνοϊό σε όλους χωρίς εξαίρεση. Το συνεργείο του ΕΟΔΥ να πραγματοποιεί ελέγχους βάσει προγράμματος σε όλα τα χωριά.
•  Συστηματικά προληπτικά μέτρα αντιμετώπι­σης του συγχρωτισμού σε σχολεία, Μέσα Μα­ζικής Μεταφοράς, τόπους δουλειάς.
•  Αύξηση των δαπανών για την Υγεία.
•  Προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσω­πικού στο ΚΥ
•  Ένταξη των ιδιωτών ιατρών και άλλων υγει­ονομικών σε ενιαίο κρατικό σχεδιασμό για τη δωρεάν περίθαλψη στα ιατρεία τους ή με επισκέ­ψεις κατ’ οίκον.
•  Επίταξη, των μεγάλων νοσοκομειακών μο­νάδων του ιδιωτικού τομέα, των διαγνωστι­κών κέντρων και των κέντρων αποκατάστα­σης.

Σήμερα, το αίτημά μας για τη δημόσια υγεία στην Πάρο και την Αντίπαρο δεν μπορεί να είναι και κάτι λι­γότερο από τη δόμηση μιας νέας μονάδας Πρω­τοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως και αν αυτή λέγεται, Κέντρο Υγείας ή μικρό Νοσοκομείο, που να ανταποκρίνεται στα σημερινά πληθυσμιακά, επιδημιο­λογικά και γεωγραφικά δεδομένα των νησιών μας.

Εμείς δεσμευόμαστε ότι άμεσα θα το φέρου­με θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Καλούμε τον παριανό λαό μέσα από τους φορείς του, όπως στο παρελθόν, έτσι και τώρα να στηρίξει τις προσπάθειες αυτές και να γίνει πρωταγωνι­στής για αυτά που δικαιούται ο ίδιος και τα παιδιά του.