Έχασε όποιος δεν άκουσε τον πρωθυπουργό της «Πρώτη φορά» αριστερής κυβέρνησης.
Και τι δεν είπε σε αυτή την πρώτη του προεκλογική συνέντευξη, αποφεύγοντας, όμως, όπως ο «διάβολος το λιβάνι» έστω και την απλή αναφορά στον καπιταλισμό, στα μονοπώλια, στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.
Έμοιαζε με έναν αστροναύτη ο οποίος προσγειώθηκε από άλλο πλανήτη σε μια χώρα η οποία μετράει 33 χιλιάδες εκατομμυριούχους και 3,5 εκατομμύρια φτωχούς. Σε μια χώρα όπου κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας στον χώρο της εργασίας, της Υγείας, της Πρόνοιας. Σε μια χώρα όπου οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας στέλνονται να γεννήσουν στο σπίτι για να πάρουν το επίδομα τοκετού, παιδιά που
πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο, οι συνταξιούχοι υπολογίζουν αν θα πάρουν τα φάρμακά τους ή το γιαούρτι τους, οι φτωχοί αγρότες ξεκληρίζονται από τα χωράφια τους, οι νέοι και οι νέες ψάχνουν τη ζωή μεταναστεύοντας έξω από την χώρα τους.
Δε δίστασε να εξισώσει το ΟΧΙ του ελληνικού λαού με το ΟΧΙ του '40 , πιστεύοντας ότι ο καθημαγμένος λαός ξεχνιέται με το κουτόχορτο της «εθνικά υπερήφανης» στάσης και της «αξιοπρέπειας».
Έσωσε τη χώρα από την χρεωκοπία και το grexit. Έδωσε μάχες είπε. 17(!) οι ώρες σκληρής διαπραγμάτευσης μέσα στις αγκαλιές της Καγκελαρίου της Μέρκελ και τα πατρικά χαϊδολογήματα του Γιούνκερ , μέχρι να φέρει ένα μνημόνιο καλύτερο από τα προηγούμενα δύο, που βρίσκονται σε ισχύ, εκείνα ντε, που θα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο. Τώρα με ένα νόμο και ένα άρθρο, σε μια κόλα χαρτί, τύλιξε τον ελληνικό λαό και τις επόμενες γενιές, καταδικάζοντάς τον να συνθλίβεται μέσα στις αντιλαϊκές μυλόπετρες, μέσα στις οξυμένες αντιθέσεις και στα χοντρά παζάρια, να χάσει ότι του απέμεινε από τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα, τα οποία με αιματηρούς αγώνες κατέκτησε τον προηγούμενο αιώνα. Αλλά έχει έτοιμο ένα παράλληλο πρόγραμμα, το «λάδι» που θα ανακουφίσει όσους θα πληγούν από το κάψιμο της ταξικής πολιτικής του, αρκεί να του δώσει ο λαός αυτοδυναμία.
Η Ευρώπη, είπε, δεν είναι ίδια μετά την αγωνιστική αυτή παρέμβασή του. Αυτό που πρέπει να αλλάξει τώρα είναι η χώρα μας, η «νοοτροπία» στη χώρα μας, θυμίζοντάς μας στην «αλλαγή της νοοτροπίας» στους παλαιούς καιρούς του ΠΑΣΟΚ.
Μαέστρος στη διγλωσσία και τη διπροσωπία, προσεκτικά ξεπέρασε τις κολοτούμπες που έκανε, αφού ξεγέλασε τον ελληνικό λαό που στήριξε τις ελπίδες του στα «λόγια τα μεγάλα».
Κουβέντα για την λυκοσυμμαχία της ΕΕ, και για τις ταξικές πολιτικές του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που βύθισε και θα βυθίζει το λαό μας στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, στα συσσίτια της φιλανθρωπίας και στην κατά 50% συνυπευθυνότητα για τον καρκίνο που θα πάθουν.
Η συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Νο 1 δίνει την ευκαιρία σε όσους καλοπροαίρετα πίστεψαν άλλη μία φορά στο «μικρότερο κακό» αντί να οδηγηθούν στην παραίτηση ή σε άλλες νέες αδιέξοδες χίμαιρες της ίδιας κοπής του ΣΥΡΙΖΑ Νο 2, ότι άλλος δρόμος έξω από αυτόν της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτόν το δρόμο τον εγγυάται ένα ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα αγωνιστεί για τη λαϊκή εξουσία, με εγγυητή ισχυρό ΚΚΕ.
Και τι δεν είπε σε αυτή την πρώτη του προεκλογική συνέντευξη, αποφεύγοντας, όμως, όπως ο «διάβολος το λιβάνι» έστω και την απλή αναφορά στον καπιταλισμό, στα μονοπώλια, στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.
Έμοιαζε με έναν αστροναύτη ο οποίος προσγειώθηκε από άλλο πλανήτη σε μια χώρα η οποία μετράει 33 χιλιάδες εκατομμυριούχους και 3,5 εκατομμύρια φτωχούς. Σε μια χώρα όπου κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας στον χώρο της εργασίας, της Υγείας, της Πρόνοιας. Σε μια χώρα όπου οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας στέλνονται να γεννήσουν στο σπίτι για να πάρουν το επίδομα τοκετού, παιδιά που
πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο, οι συνταξιούχοι υπολογίζουν αν θα πάρουν τα φάρμακά τους ή το γιαούρτι τους, οι φτωχοί αγρότες ξεκληρίζονται από τα χωράφια τους, οι νέοι και οι νέες ψάχνουν τη ζωή μεταναστεύοντας έξω από την χώρα τους.
Δε δίστασε να εξισώσει το ΟΧΙ του ελληνικού λαού με το ΟΧΙ του '40 , πιστεύοντας ότι ο καθημαγμένος λαός ξεχνιέται με το κουτόχορτο της «εθνικά υπερήφανης» στάσης και της «αξιοπρέπειας».
Έσωσε τη χώρα από την χρεωκοπία και το grexit. Έδωσε μάχες είπε. 17(!) οι ώρες σκληρής διαπραγμάτευσης μέσα στις αγκαλιές της Καγκελαρίου της Μέρκελ και τα πατρικά χαϊδολογήματα του Γιούνκερ , μέχρι να φέρει ένα μνημόνιο καλύτερο από τα προηγούμενα δύο, που βρίσκονται σε ισχύ, εκείνα ντε, που θα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο. Τώρα με ένα νόμο και ένα άρθρο, σε μια κόλα χαρτί, τύλιξε τον ελληνικό λαό και τις επόμενες γενιές, καταδικάζοντάς τον να συνθλίβεται μέσα στις αντιλαϊκές μυλόπετρες, μέσα στις οξυμένες αντιθέσεις και στα χοντρά παζάρια, να χάσει ότι του απέμεινε από τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα, τα οποία με αιματηρούς αγώνες κατέκτησε τον προηγούμενο αιώνα. Αλλά έχει έτοιμο ένα παράλληλο πρόγραμμα, το «λάδι» που θα ανακουφίσει όσους θα πληγούν από το κάψιμο της ταξικής πολιτικής του, αρκεί να του δώσει ο λαός αυτοδυναμία.
Η Ευρώπη, είπε, δεν είναι ίδια μετά την αγωνιστική αυτή παρέμβασή του. Αυτό που πρέπει να αλλάξει τώρα είναι η χώρα μας, η «νοοτροπία» στη χώρα μας, θυμίζοντάς μας στην «αλλαγή της νοοτροπίας» στους παλαιούς καιρούς του ΠΑΣΟΚ.
Μαέστρος στη διγλωσσία και τη διπροσωπία, προσεκτικά ξεπέρασε τις κολοτούμπες που έκανε, αφού ξεγέλασε τον ελληνικό λαό που στήριξε τις ελπίδες του στα «λόγια τα μεγάλα».
Κουβέντα για την λυκοσυμμαχία της ΕΕ, και για τις ταξικές πολιτικές του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που βύθισε και θα βυθίζει το λαό μας στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, στα συσσίτια της φιλανθρωπίας και στην κατά 50% συνυπευθυνότητα για τον καρκίνο που θα πάθουν.
Η συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Νο 1 δίνει την ευκαιρία σε όσους καλοπροαίρετα πίστεψαν άλλη μία φορά στο «μικρότερο κακό» αντί να οδηγηθούν στην παραίτηση ή σε άλλες νέες αδιέξοδες χίμαιρες της ίδιας κοπής του ΣΥΡΙΖΑ Νο 2, ότι άλλος δρόμος έξω από αυτόν της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτόν το δρόμο τον εγγυάται ένα ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα αγωνιστεί για τη λαϊκή εξουσία, με εγγυητή ισχυρό ΚΚΕ.
Της Κάλι Καρά