Στο «φουλ» οι μηχανές της προπαγάνδας εξαπάτησης

Δεν έχουν περάσει παρά 5 μήνες απ' όταν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ψάρευε ψήφους στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας, ισχυριζόμενη ότι αν κυβερνήσει θα εφαρμόσει άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού, τα οποία «δεν τα διαπραγματευόμαστε, τα κάνουμε πράξη ανεξάρτητα από την πορεία της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας». Ακόμα παραπέρα, καλλιεργούσε αυταπάτες για το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης, κρύβοντας απ' το λαό ότι αυτή διεξάγεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι στο πλαίσιό της θα κατακτούσε κι άλλα φιλολαϊκά μέτρα...

Προεκλογικά, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε έναν πρώτης τάξεως κήρυκα, που ουσιαστικά καλούσε το λαό να
εναποθέσει τις ελπίδες του στο αποτέλεσμα των εκλογών και των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην αδρανοποίηση, στην κυριαρχία κλίματος αναμονής, βάζοντας τους εργαζόμενους στη γωνία.
Πέντε μήνες μετά η αφήγηση άλλαξε, υπηρετεί όμως επίμονα το στόχο διατήρησης του λαού στη γωνία. Τώρα, οι «ικανοί», «σθεναροί» διαπραγματευτές καλλιεργούν το έδαφος για να «σερβίρουν» μια ακόμα αντιλαϊκή συμφωνία υποστηρίζοντας πως είναι «ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει δεδομένων των συνθηκών». Πασχίζουν να αποσπάσουν την ανοχή του λαού και τη συναίνεσή του με τον ισχυρισμό ότι αν και επώδυνη, η συμφωνία ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή των προεκλογικών υποσχέσεων σε βάθος τετραετίας... Ορισμένοι υπερβαίνουν τα εσκαμμένα όταν αξιώνουν απ' το λαό να τους πει και «ευχαριστώ», με το «επιχείρημα» ότι η δική τους διαπραγμάτευση φέρνει λιγότερα αντιλαϊκά μέτρα απ' όσα θα έφερνε η διαπραγμάτευση αν την έκαναν οι άλλοι...

Τις προάλλες, ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση υλοποιεί το πρόγραμμά της, όσο της επιτρέπουν οι συνθήκες και ότι όταν η διαπραγμάτευση ολοκληρωθεί θα έχει τη δυνατότητα έως τη λήξη της θητείας της να εφαρμόσει πλήρως όσα προέβλεπε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Είπε: «Στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, παρά το ότι το βάρος πέφτει στη διαπραγμάτευση, έχουμε πετύχει ήδη πολλά. Θα αρκεστώ εδώ απλώς σε μια μικρή σταχυολόγηση, για όσους ακόμα συντηρούν το μύθο ότι έχουμε ξεχάσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ότι έχουμε παρεκκλίνει από τις προγραμματικές μας δηλώσεις.
Μέσα στις 100 αυτές μέρες, σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και υπό δραματικές πιέσεις έχουμε καταφέρει: Να κάνουμε το πρώτο βήμα για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης: Το πρόγραμμα υλοποιείται συνεχώς διευρυνόμενο στην διατροφή, στη στέγαση, στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Να πάρουμε άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης: Οι εκατό δόσεις για την αποπληρωμή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων των πολιτών είναι σε εξέλιξη και έχουν δώσει τη δυνατότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να ρυθμίσουν τα χρέη τους παίρνοντας φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και σε χιλιάδες νοικοκυριά να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό της υπερχρέωσης.
Να ψηφίσουμε διάταξη και να ξεκινήσουμε την υλοποίησή της για την καταπολέμηση των τριγωνικών συναλλαγών, ώστε να μπει τέλος σε μία από τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές φοροδιαφυγής.
Επιπλέον, περάσαμε τον πρώτο νόμο για τον εκδημοκρατισμό της Δημόσιας Διοίκησης (...)
Καταργήσαμε το 5ευρω για εισαγωγή και εξέταση στα δημόσια νοσοκομεία και εξαγγείλαμε σχέδιο 4.500 προσλήψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού μέσα στο 2015 (...)
Ηδη προχωράμε το πρόγραμμα για την ανάκτηση της εργασίας και μέσω των χρημάτων που αποδεσμεύονται μέσα από το σχέδιο Γιούνκερ (...)
Ξεκίνησε η διαδικασία εκδημοκρατισμού της ενημέρωσης με πρώτο βήμα την επαναλειτουργία της ΕΡΤ (...)
Ενώ το νομοσχέδιο για την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στις εργασιακές σχέσεις, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας και της διαβούλευσης τόσο με τους κοινωνικούς εταίρους όσο και με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας.
Αυτά είναι τα πρώτα δείγματα γραφής της μεγάλης προσπάθειας που έχουμε ξεκινήσει. Εχουμε, όμως, ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας στον μεγάλο αγώνα που αρχίσαμε. Μετά τη συμφωνία έχουμε να ανοίξουμε πολλά και μεγάλα μέτωπα...».
Επαυξάνοντας, η απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει: «Μέσα σε τέσσερις μήνες έχουν γίνει πολλά και μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερα αν κερδίσουμε τη μάχη της διαπραγμάτευσης»...
Ο Αλ. Τσίπρας αποκάλυψε άθελά του την προεκλογική εξαπάτηση που διέπραξε το κόμμα του για να υφαρπάξει τη λαϊκή στήριξη. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν προέβλεπε παρά ορισμένα ψίχουλα για ένα τμήμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που βιώνουν συνθήκες ακραίας φτώχειας, με μηδαμινό αν όχι κανένα αντίκρισμα για τη ζωή της πλειοψηφίας των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Στην πραγματικότητα, αποτελούν μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας και της ανεργίας.
Αυτά που παρουσίασε ο πρωθυπουργός και που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση είναι κουτσουρεμένα ακόμα και σε σχέση με αυτές τις εξαγγελίες. Πολλές διατάξεις του περίφημου νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση ουσιαστικά επαναδιατύπωναν ρυθμίσεις που είχαν ήδη αποφασιστεί από την προηγούμενη «μνημονιακή» συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Αλλα μέτρα που παρουσιάζονται ως φιλολαϊκά ήρθαν να νομιμοποιήσουν μνημονιακές επιλογές και με κριτήριο την εισπραξιμότητα! Για παράδειγμα, η δυνατότητα ρύθμισης των χρεών προς τις εφορίες - που διευκόλυνε τους επιχειρηματίες - αφορά χρέη που συσσωρεύτηκαν στις λαϊκές οικογένειες μετά την επιβολή των μνημονιακών χαρατσιών, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβαινε στα κεραμίδια καταγγέλλοντάς τα.
Το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, παρά τα όσα λέει ο πρωθυπουργός, βρίσκεται πολύ πίσω απ' τις διακηρύξεις, ενώ επιβάλλει πλαίσιο ασφυκτικού ελέγχου της απ' την εκάστοτε κυβέρνηση.
Σε ό,τι δε αφορά τις υποσχέσεις - έμβλημα του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για Συλλογικές Συμβάσεις και κατώτατο μισθό, η εναπόθεσή τους στους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή στους βιομήχανους και άλλους εκπροσώπους της μεγαλοεργοδοσίας, προϊδεάζει για την τύχη τους, κάτι που άλλωστε έχει ήδη αποδειχθεί με τις αξιώσεις που έθεσε η εργοδοσία στον περίφημο «κοινωνικό διάλογο» που έστησε η κυβέρνηση.

 

Η «μισή αλήθεια»...

Η κυβέρνηση λέει μισή αλήθεια στο λαό. Λέει αλήθεια ότι στην πραγματικότητα το προεκλογικό της πρόγραμμα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ψίχουλα, που όμως και αυτά τα υλοποιεί πετσοκομμένα. Λέει ψέματα όμως ότι αυτό υποσχέθηκε στο λαό προεκλογικά, όταν άφηνε σκόπιμα να διαμορφώνεται η ψευδαίσθηση για ανάκτηση των απωλειών, για αποκατάσταση δικαιωμάτων.
Βεβαίως, όταν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται για την υλοποίηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, απευθύνονται και στο κεφάλαιο, τα συμφέροντα του οποίου καθρεφτίζονται σε αυτό. Χαρακτηριστική είναι η αποστροφή του γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Τ. Κορωνάκη, σε συνέντευξή του την Πέμπτη: «Διεκδικούμε να πετύχουμε το μέγιστο από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, γι' αυτό αποβλέπουμε σε μια συμφωνία μακροπρόθεσμη κι όχι μόνο για μια δόση. Γι' αυτό θέλουμε και εργαζόμαστε για μια συμφωνία, που θα απαντά στα θέματα των πρωτογενών πλεονασμάτων και στην αναδιάρθρωση του χρέους».
Σταχυολογούμε ορισμένες προτάσεις όπως τις παρουσίασε το Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη ο Αλ. Τσίπρας και τις εξειδίκευσε τον Οκτώβρη, στη διάσκεψη της Ελληνικής Ενωσης Επιχειρηματιών:

• Αφθονο χρήμα για τη στήριξη των επενδύσεων του μεγάλου κεφαλαίου, επιδοτήσεις για την πρόσληψη εργατικού δυναμικού, μείωση του ενεργειακού κόστους, διευκολύνσεις σε ό,τι αφορά δάνεια και χρέη.
• «Διοχέτευση πόρων στην πραγματική οικονομία», μέσω της ίδρυσης «δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας»...
• Παρεμβάσεις στο κράτος, ώστε «να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως μοχλός ανάπτυξης (...) Κράτος που θα είναι αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός και αποτελεσματικός αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του υγιούς επιχειρηματία».
• Θεσμοθέτηση«ισχυρών φορολογικών κινήτρων για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων», αλλά και ένα «απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα», το οποίο «θα παρέχει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις και θα επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό»...
• «Απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων». Με τη «δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων (ΚΕΕΠ) και συμβουλευτικών υπηρεσιών στις δημόσιες υπηρεσίες».
• Ρύθμιση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων ως «προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
• «Ρυθμίσεις για ενίσχυση ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών».
• Αναθεώρηση του αναπτυξιακού νόμου, ώστε να επιδοτούνται στοχευμένα παραγωγικές επενδύσεις. Δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.

Αυτά είναι που βρίσκονται στην προτεραιότητα της κυβέρνησης και αυτά διαπραγματεύεται με τους δανειστές...

Μπροστά στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου, ασχέτως πώς θα το βαφτίσει η κυβέρνηση, τα επιχειρήματα με τα οποία επιδιώκεται να αποσπαστεί η συναίνεση του λαού είναι τα ίδια με τα οποία προετοιμάστηκαν τα τελευταία χρόνια όλες οι επιδρομές στα δικαιώματα και το πορτοφόλι της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Ο λαός περίμενε μάταια την υλοποίηση υποσχέσεων, πάντα πολύ πίσω απ' τις ανάγκες του, την ώρα που έβλεπε το κεφάλαιο να εξαργυρώνει αμέσως τις «υποσχετικές» που του είχε δώσει το πολιτικό του προσωπικό. Μεταξύ άλλων στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να πάνε ακόμα πιο κάτω, να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι απαιτήσεις των εργαζομένων, να προσδοκούν λιγότερα ακόμα και από αυτό το προεκλογικό «και ένα να κάνεις εμείς θα σε ψηφίσουμε». Πρόκειται για ένα κατήφορο δίχως τέλος που ο λαός δεν πρέπει να ακολουθήσει.