Ζεστό χρήμα, απλήρωτη εργασία και εξευτελιστική φορολογία ζητά ο ΣΕΒ

Παρέμβαση του κράτους έτσι ώστε η εργασία να κοστίζει φτηνότερα, η ρευστότητα να αποκατασταθεί άμεσα και οι επιχειρηματικοί όμιλοι σχεδόν να μην πληρώνουν φόρους, ζητά επί της ουσίας ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), με σειρά απαιτήσεων που παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση των βιομηχάνων.
Συγκεκριμένα:

• Στα εργασιακά: Ζητούν «ενίσχυση της απασχόλησης με μέτρα μείωσης του μη μισθολογικού κόστους. Η παροχή φορολογικών κινήτρων για τους εργοδότες που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας (πχ μείωση φόρου εισοδήματος αντίστοιχη με το κόστος επιδόματος ανεργίας για κάθε νέα θέση εργασίας), χρηματοδότηση για κατάρτιση και πρακτική άσκηση των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας».
  
• Στο ασφαλιστικό: Ζητούν «αξιοποίηση της πανευρωπαϊκής τάσης για συνταξιοδοτικά σχήματα που
  συμφωνούνται στο πλαίσιο της εργασίας (occupational pension schemes), και λειτουργούν συμπληρωματικά με τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, ενώ στηρίζονται όλο και περισσότερο στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Σύνδεση της πρόσθετης σύνταξης με την επαγγελματική απασχόληση του ασφαλισμένου σε συγκεκριμένη εταιρεία ή σε συγκεκριμένο κλάδο απασχόλησης (occupational pension schemes). Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις ασφαλιστικές εισφορές εξίσου σε επαγγελματικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες».
  
• Στο φορολογικό: Ζητούν «μείωση του επιπέδου ΕΦΚ που επιβάλλεται στο Φυσικό Αέριο που προορίζεται για βιομηχανική χρήση και για ηλεκτροπαραγωγή», «εξισορρόπηση του φορολογικού κόστους των επιχειρήσεων για τη μισθωτή εργασία, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταγράφεται μεγάλη επιβάρυνση σε φόρους και εισφορές για την Ελλάδα». Επίσης «θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος, και μητρώου, ειδικά για τις νέες καινοτόμες επιχειρήσεις με ειδική χρηματοδοτική, φορολογική και ασφαλιστική μεταχείριση» και «διασπορά ζημιών σε φορολογικά έτη».
  
• Για τη «ρευστότητα»: Ζητούν «διακοπή της πρακτικής του κράτους να καλύπτει τα ταμειακά ελλείμματα, αντλώντας ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα και στερώντας τη ρευστότητα αυτή από την παραγωγική οικονομία», «θεσμοθέτηση εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων εκτός του τραπεζικού συστήματος», «κατάλληλη θεσμική παρέμβαση ώστε η ΕΚΤ να βελτιώσει το discount για τα ελληνικά ομόλογα, που λαμβάνει σαν ενέχυρο, από 57% σε 90% και να αναγνωρίσει ως ενέχυρο και τα τιτλοποιημένα ελληνικά εταιρικά ομόλογα» και «άμεση δημιουργία Επενδυτικής Τράπεζας με εστίαση σε επενδύσεις (κυρίως) μεγαλύτερης κλίμακας στην οργανωμένη βιομηχανική παραγωγή». Επιπλέον «στήριξη οργανωμένων εξαγωγέων με νέες πιστώσεις, χαμηλότερο κόστος δανεισμού και μειωμένη γραφειοκρατία».
  
• Κρατική χρηματοδότηση: Ζητούν «ενσωμάτωση στο Εθνικό Δίκαιο των κατευθυντηρίων γραμμών (EEAG) για κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας», «ριζική αναθεώρηση του πλαισίου παροχής επενδυτικών κινήτρων (Αναπτυξιακός Νόμος)» και «αξιοποίηση των δυνατοτήτων του νέου ΕΣΠΑ για την ενσωμάτωση καινοτομίας και επιχειρηματικής αριστείας».
  

Επίσης ζητούν μια σειρά από διευκολύνσεις για την αύξηση της κερδοφορίας. Σε επίπεδο υποδομών «μετεξέλιξη των μεγάλων τελωνείων σε Κέντρα Εξυπηρέτησης Εξαγωγών για την κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων με σημαντικές εξαγωγικές ροές», «δημιουργία ολοκληρωμένων εμπορευματικών πυλών στα μεγάλα λιμάνια της χώρας». Σε επίπεδο διακρατικών συμφωνιών «διευκόλυνση πρόσβασης ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων σε νέες αγορές μέσα από την ταχύτερη προώθηση και ολοκλήρωση διμερών εμπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα ελληνικά προϊόντα. όπως οι ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη». Σε επίπεδο θεσμικών οργάνων «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο σχεδιασμό, υλοποίηση και διακυβέρνηση της εθνικής στρατηγικής εξωστρέφειας είναι κρίσιμος παράγοντας».