«Καλά κρατούν» τα χαράτσια στη λαϊκή κατοικία

Για μείωση των «αντικειμενικών τιμών», από το β' εξάμηνο του 2015, στην ακίνητη περιουσία και τη λαϊκή κατοικία κάνει λόγο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Υπόσχονται μάλιστα ότι μέσω των μειωμένων αντικειμενικών τιμών θα επέλθουν «μειώσεις» στα χαράτσια που εφαρμόζονται στη λαϊκή στέγη και τη μικρή περιουσία (ΕΝΦΙΑ κ.ά). Ενα από τα βασικά συστατικά των νέων τιμών ζώνης που αναμένεται να ανακοινωθούν μέσα στον Ιούνη, θα είναι οι τρέχουσες εμπορικές τιμές που έχει επεξεργαστεί η Τράπεζα της Ελλάδας, με βάση τα στοιχεία που συλλέγει από τις τράπεζες.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες όμως, η μείωση θα αφορά
κατά κύριο λόγο στις ακριβές περιοχές, ενώ σε περιοχές με τιμή ζώνης κάτω από τα 600 ή 700 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο δεν πρόκειται να γίνουν μειώσεις. Αντίθετα, δρομολογούνται ανατιμήσεις σε απομακρυσμένες και άλλες περιοχές με χαμηλή αξία, σε μια εξέλιξη που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τόσο τον ΕΝΦΙΑ, όσο και τα άλλα αντιλαϊκά χαράτσια που συνδέονται με τις «αντικειμενικές τιμές» της Εφορίας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ελαφρύνσεις που δρομολογούνται σε όφελος της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, θα φορτωθούν εκ νέου στους μικροϊδιοκτήτες και στα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά.

 

Πάλι ο λαός θα πληρώσει..

Σε κάθε περίπτωση, τα χαράτσια πάνω στη λαϊκή κατοικία και τη μικρή περιουσία θα παραμείνουν σε ισχύ και στο ύψος τους, ανεξάρτητα από τις όποιες «εσωτερικές αναπροσαρμογές» και την ονομασία που θα επιλεγεί για το χαράτσι. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει συμφωνήσει για τη διατήρηση του εισπρακτικού στόχου από τον ΕΝΦΙΑ στο ύψος των 2,6 δισ. ευρώ και για το 2015.
Βεβαίως η μείωση στις αντικειμενικές αξίες σημαίνει υποτίμηση, απαξίωση κεφαλαίου. Είναι μια από τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και μάλιστα αναγκαία για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Δεν είναι δε τυχαίο ότι οι τραπεζίτες διαμηνύουν πως η δραστική μείωση στις αντικειμενικές τιμές θα τους δημιουργούσε και ένα επιπρόσθετο πρόβλημα. Και αυτό γιατί οι υποθήκες που έχουν εγγράψει για τα στεγαστικά δάνεια, βασίζονται στις πολύ υψηλές αντικειμενικές τιμές της δεκαετίας του 2000, οι οποίες πλέον είναι πολύ υψηλότερες από τις σημερινές εμπορικές τιμές. Σε αυτό το πλαίσιο, η ριζική, προς τα κάτω, αναθεώρησή τους θα μείωνε και την αξία των υποθηκών, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε πρόσθετες ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίησή τους, άρα για νέες ενισχύσεις, ενδεχομένως μέσω κρατικού χρήματος και άλλων αντιλαϊκών παρεμβάσεων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η συγκυβέρνηση έχει πάρει υπόψη το αίτημα και «προσαρμόζεται» αναλόγως.