Πρώτο: Ενώ η κυβέρνηση διαπραγματεύεται στις Βρυξέλλες έναν «έντιμο συμβιβασμό» που για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα προεξοφλείται ήδη – από τους ίδιους τους υπουργούς της - ως «επώδυνη συμφωνία»,
ενώ οι πληροφορίες μιλούν για νέα φορολογικά βάρη στα λαϊκά στρώματα
και για επιβολή ακόμα δυσμενέστερων ρυθμίσεων σε ασφαλιστικά και
εργασιακά δικαιώματα, στην Αθήνα υπογράφονται τέτοιες αποφάσεις:
Όπως εντόπισε ο κ.Σωτήρης Κούκιος, στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β 977) της 28/5/2015 έχουμε ένα τυπικό δείγμα «συνέχειας του κράτους» όσον αφορά την φορολόγηση των πλοιοκτητριών εταιρειών.
Με αφορμή την νηολόγηση δυο νέων πλοίων (σημασία δεν έχει το όνομα των εταιρειών ή των πλοίων αλλά η πρακτική
που ακολουθείται) βλέπουμε την «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση να εκδίδει αποφάσεις, όπου μεταξύ άλλων :
Τίποτα
από τα προηγούμενα δεν είναι καινούργιο, αφού όλα τα παραπάνω έλκουν
την καταγωγή τους από ρυθμίσεις και αποφάσεις που τελούν εν ισχύ εδώ και
60 χρόνια! Το νέο, το καινούργιο είναι ότι πλέον όλα αυτά γίνονται και
με «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση…
Όπως κι αυτά:
«Οι αλλοδαποί ναυτικοί δεν βαρύνονται με εισφορές για το ΝΑΤ ή για οποιοδήποτε άλλο Ελληνικό Ασφαλιστικό ταμείο και δεν αποκτούν δικαίωμα ασφαλιστικής καλύψεως ή άλλης παροχής από τα Ταμεία αυτά. Οι πλοιοκτήτες δεν βαρύνονται με εισφορές (…) ούτε με άλλης μορφής ασφαλιστική ή κοινωνική επιβάρυνση για τη χρησιμοποίηση των αλλοδαπών ναυτικών».
Απορία: Ό,τι προηγούμενα είδαμε, η απαλλαγή των πλοιοκτητών από κάθε φόρο τώρα και στο μέλλον (!), η συγκεκριμένη φορολογική μεταχείριση των πλοιοκτητριών εταιρειών σε συνθήκες φοροληστείας του ελληνικού λαού, πώς ακριβώς περιγράφεται; Είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;…
Παρατήρηση πρώτη: Όταν ένας μισθωτός για το γλίσχρο εισόδημά του φορολογείται από το πρώτο ευρώ με 26% αλλά την ίδια ώρα κάποιος δισεκατομμυριούχος φοροφυγάς μπορεί με μόλις 15% να νομιμοποιήσει τον πακτωλό του, αυτό – μάλλον – δεν λέγεται «φορολογική δικαιοσύνη»…
Παρατήρηση δεύτερη: Ανάλογες ρυθμίσεις με αυτή του κ.Βαρουφάκη είχαν γίνει τόσο από τον κ.Αλογοσκούφη το 2005, όσο και από τον κ.Παπακωνσταντίνου το 2010. Θυμίζουμε ότι αφενός εκείνες οι
ρυθμίσεις δεν απέδωσαν τίποτα όσον αφορά στην ενίσχυση του δημόσιου
ταμείου. Αφετέρου, ο ΣΥΡΙΖΑ (και ως Συνασπισμός) είχε καταγγείλει εκείνες
τις ρυθμίσεις – και σωστά – ως «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»…
Παρατήρηση τρίτη: Μόλις πριν από 2 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 2013, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσά τους οι κ.Παπαδημούλης (σήμερα αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου) και κ.Τσακαλώτος (σήμερα συντονιστής της ομάδας διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους») κατέθεσαν
ερώτηση στη Βουλή προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κ.Στουρνάρα με
την οποία τον εγκαλούσαν για την εγκύκλιο που είχε εκδώσει τον Φεβρουάριο του 2013 ότι «έδωσε τη δυνατότητα σε όσους έβγαλαν σημαντικά ποσά στο εξωτερικό την τριετία 2009 – 2011 και τα οποία δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές τους δηλώσεις να τα δικαιολογήσουν εκπρόθεσμα…». Αυτό,
κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, συνιστούσε «σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση προς
οικονομικά ισχυρούς την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες βιώνουν καθημερινά τα φάσμα της εξοντωτικής φορολόγηση…».
Απορία: Όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια ήταν «σκανδαλώδες» αλλά σήμερα μεταβαπτίζεται σε «αριστερή πολιτική», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν ξέπλυμα μαύρου χρήματος τώρα βαφτίζεται «φορολογική δικαιοσύνη», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν «κρέας» αλλά τώρα κάποιοι το βαφτίζουν «ψάρι», είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;…
Του Νίκου Μπογιόπουλου
Όπως εντόπισε ο κ.Σωτήρης Κούκιος, στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β 977) της 28/5/2015 έχουμε ένα τυπικό δείγμα «συνέχειας του κράτους» όσον αφορά την φορολόγηση των πλοιοκτητριών εταιρειών.
Με αφορμή την νηολόγηση δυο νέων πλοίων (σημασία δεν έχει το όνομα των εταιρειών ή των πλοίων αλλά η πρακτική
που ακολουθείται) βλέπουμε την «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση να εκδίδει αποφάσεις, όπου μεταξύ άλλων :
α) Οι πλοιοκτήτριες εταιρείες, οι μέτοχοι και εταίροι αυτών «απαλλάσσονται από κάθε είδους φόρο για το εισόδημα που προέρχεται από τα κέρδη της εκμετάλλευσης του πλοίου»
β) Πλοιοκτήτες και εταιρείες «απαλλάσσονται ακόμη από κάθε είδους φόρο για το εισόδημα από μερίσματα που προέρχονται από τους ιδρυτικούς τίτλους ή από μετοχές της πλοιοκτήτριας εταιρείας»
γ) Απαλλάσσονται «από οποιοδήποτε αντίστοιχο φόρο ο οποίος θα μπορούσε στο μέλλον να επιβληθεί».
δ) Απαλλάσσονται από φόρο «που είναι δυνατόν να προκύψει από την πώληση του πλοίου ή την ασφαλιστική αποζημίωση».
ε) «Ο διανομές κερδών σε χρήμα ή σε είδος των συνιδιοκτητών του πλοίου (…) δεν υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου».
στ) «Σε περίπτωση εκποιήσεως» του πλοίου «δεν επιβάλλονται οι σύμφωνα με τον νόμο φόροι μεταβιβάσεως».
Όπως κι αυτά:
«Οι αλλοδαποί ναυτικοί δεν βαρύνονται με εισφορές για το ΝΑΤ ή για οποιοδήποτε άλλο Ελληνικό Ασφαλιστικό ταμείο και δεν αποκτούν δικαίωμα ασφαλιστικής καλύψεως ή άλλης παροχής από τα Ταμεία αυτά. Οι πλοιοκτήτες δεν βαρύνονται με εισφορές (…) ούτε με άλλης μορφής ασφαλιστική ή κοινωνική επιβάρυνση για τη χρησιμοποίηση των αλλοδαπών ναυτικών».
Απορία: Ό,τι προηγούμενα είδαμε, η απαλλαγή των πλοιοκτητών από κάθε φόρο τώρα και στο μέλλον (!), η συγκεκριμένη φορολογική μεταχείριση των πλοιοκτητριών εταιρειών σε συνθήκες φοροληστείας του ελληνικού λαού, πώς ακριβώς περιγράφεται; Είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;…
***
Δεύτερο: Πριν ακόμα δούμε και ακούσουμε τον κ.Φίλη, τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, να δηλώνει ότι ο ΕΝΦΙΑ, ο ΦΠΑ στα νησιά κλπ… «δεν ήταν στις κόκκινες γραμμές»
της διαπραγμάτευσης, πριν ακόμα ξεκινήσει η διοχέτευση πληροφοριών που
προϊδεάζουν για την αθέτηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης, είδαμε και
ακούσαμε τον κ.Βαρουφάκη να δηλώνει ότι όσοι έχουν φυγαδεύσει αδήλωτο χρήμα στο εξωτερικό, μπορούν με ένα φόρο 15% να το νομιμοποιήσουν. Kι ούτε γάτα ούτε ζημιά!Παρατήρηση πρώτη: Όταν ένας μισθωτός για το γλίσχρο εισόδημά του φορολογείται από το πρώτο ευρώ με 26% αλλά την ίδια ώρα κάποιος δισεκατομμυριούχος φοροφυγάς μπορεί με μόλις 15% να νομιμοποιήσει τον πακτωλό του, αυτό – μάλλον – δεν λέγεται «φορολογική δικαιοσύνη»…
Παρατήρηση δεύτερη: Ανάλογες ρυθμίσεις με αυτή του κ.Βαρουφάκη είχαν γίνει τόσο από τον κ.Αλογοσκούφη το 2005, όσο και από τον κ.Παπακωνσταντίνου το 2010. Θυμίζουμε ότι αφενός εκείνες οι
ρυθμίσεις δεν απέδωσαν τίποτα όσον αφορά στην ενίσχυση του δημόσιου
ταμείου. Αφετέρου, ο ΣΥΡΙΖΑ (και ως Συνασπισμός) είχε καταγγείλει εκείνες
τις ρυθμίσεις – και σωστά – ως «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»…
Παρατήρηση τρίτη: Μόλις πριν από 2 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 2013, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσά τους οι κ.Παπαδημούλης (σήμερα αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου) και κ.Τσακαλώτος (σήμερα συντονιστής της ομάδας διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους») κατέθεσαν
ερώτηση στη Βουλή προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κ.Στουρνάρα με
την οποία τον εγκαλούσαν για την εγκύκλιο που είχε εκδώσει τον Φεβρουάριο του 2013 ότι «έδωσε τη δυνατότητα σε όσους έβγαλαν σημαντικά ποσά στο εξωτερικό την τριετία 2009 – 2011 και τα οποία δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές τους δηλώσεις να τα δικαιολογήσουν εκπρόθεσμα…». Αυτό,
κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, συνιστούσε «σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση προς
οικονομικά ισχυρούς την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες βιώνουν καθημερινά τα φάσμα της εξοντωτικής φορολόγηση…».
Απορία: Όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια ήταν «σκανδαλώδες» αλλά σήμερα μεταβαπτίζεται σε «αριστερή πολιτική», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν ξέπλυμα μαύρου χρήματος τώρα βαφτίζεται «φορολογική δικαιοσύνη», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν «κρέας» αλλά τώρα κάποιοι το βαφτίζουν «ψάρι», είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;…
Του Νίκου Μπογιόπουλου
