Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη (VIDEO)

Χιλιάδες λαού, με τον πρώτο λόγο να έχει η νεολαία, συγκεντρώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου, στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά», στην προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Όλος αυτός ο εργατόκοσμος, οι άνθρωποι του μόχθου, οι νεολαίοι που πλημμύρισαν τον τεράστιο αυτό χώρο, τα απανωτά συνθήματα που δονούσαν την ατμόσφαιρα, έδειξαν με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι με ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα, θα δοθεί η μάχη του ψηφοδελτίου για δυνατό ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη, μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Ξεχωριστό ήταν το στιγμιότυπο, όταν στον χώρο του πρώην στρατοπέδου «εισέβαλε» το κόκκινο ποτάμι που είχαν συγκροτήσει οι Κνίτες και οι Κνίτισσες της Θεσσαλονίκης, ανεμίζοντας τα κόκκινα λάβαρα και ξεσηκώνοντας τους
πάντες στο πόδι.
Οι συγκεντρωμένοι υποδέχθηκαν την Κομμουνιστική Νεολαία της Θεσσαλονίκης με δυνατά χειροκροτήματα, ενώ τα συνθήματα «Ένας αιώνας τώρα αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Το ανάστημά σου σήκωσε λαέ, τώρα αντεπίθεση με το ΚΚΕ» και άλλα, ακούγονταν ξανά και ξανά.
Με την προεκλογική συγκέντρωση ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εκδηλώσεις του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη. Νωρίτερα, ο Δημήτρης Κουτσούμπας περιόδευσε στον χώρο του Φεστιβάλ και στα περίπτερα των θεραπευτικών κοινοτήτων «Αργώ», «Ιανός», και στη μονάδα υποστήριξης του ΚΕΘΕΑ. Επίσης, επισκέφτηκε το περίπτερο της ΟΓΕ, άλλα περίπτερα, όπως και τον παιδότοπο που λειτουργούσε στο Φεστιβάλ.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα: 
«Νέοι και Νέες
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η καρδιά του 41ου Φεστιβάλ χτυπά σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη, στη Βόρεια Ελλάδα, για να μεταφέρει στα νέα παιδιά και τις οικογένειές τους κάλεσμα αγώνα, κάλεσμα μάχης.
Για να φτάσει σε όλο και περισσότερους νέους στις λίγες αυτές μέρες, το ελπιδοφόρο μήνυμα του ΚΚΕ. Για να ρίξει η νεολαία «κόκκινο στη νύχτα» της αβεβαιότητας, της ανασφάλειας, της υποβάθμισης της ζωής.
Το κόκκινο του αγώνα, της ελπίδας, της ανατροπής, για να πάρουν οι νέοι των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων τη ζωή στα δικά τους χέρια, και να φτιάξουν μαζί με τους πατεράδες, τις μανάδες και τους παππούδες τους, ένα δίκαιο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ξεχείλισε τις τελευταίες μέρες η υποκρισία για τον 3χρονο Αϊλάν, που τα κύματα του Αιγαίου ξέβρασαν στα απέναντι παράλια. «Κροκοδείλια» τα δάκρυα από τους διαχειριστές του συστήματος, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, αλλά κι απ' εκείνους, όπως είναι τα στελέχη της λεγόμενης Λαϊκής Ενότητας και άλλους από τους ΑΝΕΛ, που μόλις χθες από κυβερνητικούς «θώκους» υπηρετούσαν τη συγκεκριμένη πολιτική, που «σπέρνει» ιμπεριαλιστικούς πολέμους, επεμβάσεις, «τζιχαντιστές», για να «θερίσει» τον πόνο, τα δάκρυα, την παραπέρα εκμετάλλευση των λαών, τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζώνονται από τον τόπο τους.
Τα δάκρυά τους είναι υποκριτικά, γιατί όλοι τους έχουν μερίδιο ευθύνης γι' αυτήν την κατάσταση, από τη στιγμή που έβαλαν «πλάτη» για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Όλοι τους, φυσικά ο καθένας με τον τρόπο του και με διαφορετικά συνθήματα, προτείνουν να συνεχίσει να είναι η χώρα μας συμμέτοχος σε νέα εγκλήματα, που διαπράττονται για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τους αγωγούς, γενικότερα τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων και των μεριδίων των αγορών ή με δύο λέξεις για το καπιταλιστικό κέρδος.
Έξι μήνες διακυβέρνησης της «αριστεράς» απέδειξαν πως και σ' αυτόν τον τομέα, τον τομέα δηλαδή της εξωτερικής πολιτικής, δεν είναι τα «γένια που κάνουν τον παπά».
Το απέδειξαν με τη διατήρηση των στρατιωτικών βάσεων. Της στρατιωτικής βάσης - ορμητήριο της Σούδας, του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου στη Θεσσαλονίκη, στο Κιλκίς, της ευρωατλαντικής βάσης στη Λάρισα, της βάσης των ιπτάμενων ραντάρ στο Άκτιο, και τις άλλες υποδομές που βρίσκονται στη χώρα μας κι είναι στην υπηρεσία των εγκληματικών σχεδίων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Όλες αυτές οι βάσεις έχουν εκπληρώσει επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των τελευταίων χρόνων, π.χ. στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, ακόμα και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, και συνέχισαν να παίζουν αυτό τον ρόλο και με την «αριστερή» και «πατριωτική» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς γι' αυτούς τους 7 μήνες;
Τη συμμετοχή στις ευρωατλαντικές στρατιωτικές "Ασκήσεις Συνεκπαίδευσης"; Στις "Ασκήσεις Χειρισμού Κρίσεων"; Τη συμμετοχή στην υλοποίηση του "Σχεδίου Δράσης Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ", που περιλαμβάνει τη συγκρότηση "Στρατιωτικής Δύναμης Υψηλής Ετοιμότητας", σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στην Ουαλία, του 2014;
Ή μήπως να θυμηθούμε τη Διακλαδική Άσκηση "Ηνίοχος 2015", με τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ για πρώτη φορά, που πέτυχε η "πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση";
Ή μήπως να αναφέρουμε την παράδοση 500 εκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική εταιρεία "Lockheed Martin" για τον εκσυγχρονισμό πέντε πεπαλαιωμένων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας του Πολεμικού Ναυτικού, που κατά ομολογία των κυβερνητικών στελεχών, δεν είναι για τις ανάγκες της χώρας, αλλά για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ;
Ή μήπως να θυμηθούμε τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας για τη δημιουργία μιας ακόμη αμερικανονατοϊκής βάσης στο Αιγαίο και συγκεκριμένα στην Κάρπαθο;
Αναρωτιέται κανείς πότε πρόλαβαν μέσα σε 6 - 7 μήνες να δώσουν τέτοια και τόσα δείγματα αμερικανονατοϊκής γραφής, και την ίδια ώρα να σέρνουν και τους χορούς, όπως έκανε ο υπουργός Εξωτερικών της αριστερής κυβέρνησης, ο κ. Κοτζιάς, τον περασμένο Μάη στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, τραγουδώντας "We are the world" αγκαλιά με τα γεράκια του πολέμου.
Ποιος είναι όμως αυτός "ο κόσμος τους";
Είναι οι ΝΑΤΟϊκές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών όπου Γης, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Είναι οι βόμβες και ο θάνατος που σκόρπισαν και σκορπούν για τη δήθεν "δημοκρατία" και "ελευθερία", για να φέρουν μια "φωτεινότερη μέρα", όπως λένε και οι στίχοι που τραγούδησαν.
Αυτός "ο κόσμος τους", που ξεβράζει στα παράλια νεκρά παιδιά και ταλαιπωρημένους ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν από τα "έργα" των επίδοξων "σωτήρων"» τους, θα βρίσκεται εδώ και την επομένη των εκλογών, είτε θα έχουμε κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αυτό γιατί και τα δύο αυτά κόμματα δίνουν "γη και ύδωρ" για να προωθηθεί αυτός ο κόσμος της ιμπεριαλιστικής "αγέλης", του κεφαλαίου και όλων των κυβερνήσεών τους.
Και κάτι ακόμη εδώ. Όποιος νέος ή νέα νομίζει πως με την αποχή από τις εκλογές απέχει κι από τα εγκλήματα αυτά, κάνει μεγάλο λάθος! Το αντίθετο συμβαίνει: η αποχή είναι "λευκή επιταγή" για να συνεχίζουν το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ τα εγκλήματά τους, τόσο σε βάρος του λαού μας, με τα νέα και δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα, είτε με τις βόμβες και τους πυραύλους κατά άλλων λαών.
Όπως και το ίδιο επικίνδυνος είναι κι ο διασκορπισμός της ψήφου σε μικρότερα κι ανώδυνα για το σύστημα κόμματα. Ένα τέτοιο "σκορποχώρι" της λαϊκής ψήφου έρχεται "γάντι" στο σύστημα, που δεν θέλει να εκφραστεί με την ψήφο στο ΚΚΕ, που αποτελεί το "κόκκινο πανί" για το κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Μας λένε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως η συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ μας εξασφαλίζει την ειρήνη, την ασφάλεια, τη σταθερότητα. Μα για ποια "σταθερότητα" μιλάνε όταν γύρω μας και πάνω σ' αυτό τον δρόμο που ακολουθεί κι η χώρα μας, δηλαδή στον δρόμου του καπιταλισμού και για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, διαλύονται χώρες; Ιράκ, Λιβύη, Συρία…
Για ποια "σταθερότητα" μιλούν όταν, για τα ίδια συμφέροντα, η χώρα μας δεν μπορεί να βρει άκρη με τους γείτονές της για την ΑΟΖ, αφού την αμφισβητούν ευθέως;
Για ποια "σταθερότητα" μπορούν να μιλούν όταν η σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ Τουρκία, εξακολουθεί να προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις σε όλο το Ανατολικό Αιγαίο και να το "γκριζάρει";
Δεν είναι, μήπως, αυτή η "σύμμαχος"», στα πλαίσια του ΝΑΤΟ που εξακολουθεί να κατέχει το 40% της Κύπρου και με πολυπληθείς αεροναυτικές παραβιάσεις στο Αιγαίο κάνει κάθε χρόνο "ελβετικό τυρί" τον Εθνικό Εναέριο Χώρο και τα χωρικά ύδατα της πατρίδας μας;
Για να μην αναφερθούμε και σε προκλητικές δηλώσεις κι ενέργειες κι άλλων νεοφερμένων νατοϊκών συμμάχων μας, όπως της Αλβανίας, που με τον επικίνδυνο μεγαλοϊδεατισμό της, βάζει νέα "φυτίλια" στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Αλήθεια όλα αυτά δεν γίνονται τώρα, που σύμφωνα με τις δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων η Ελλάδα παραμένει "νησίδα σταθερότητας" στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο; Δεν γίνονται τώρα που είμαστε μέλη και "καλοί μαθητές" του ΝΑΤΟ και της ΕΕ; Γιατί το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ δεν προστατεύουν τον λαό μας από τις παραπάνω δυσάρεστες εξελίξεις; 
Για ποια σταθερότητα μιλούν όλοι τους, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, όταν η Ανατολική Ευρώπη, κι ιδιαίτερα η κρίση στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη, όταν η Μέση Ανατολή κι η Βόρεια Αφρική "βράζει" εξαιτίας των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις;
Ας μην ξεγελιόμαστε! Κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να είναι ήσυχος, να νομίζει πως αυτός έχει όπως λέμε "ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του" και δεν κινδυνεύει. Ιδιαίτερα όταν αυτά τα "κεραμίδια" είναι το ΝΑΤΟ, που 'ναι ένας εγκληματικός ιμπεριαλιστικός οργανισμός, κι η ΕΕ, η "συμμορία" του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Πολλές φορές ο λαός μας, είτε αυτό λέγεται τραγωδία της Κύπρου και των Ιμίων, είτε λέγεται 1ο, 2ο και τώρα 3ο μνημόνιο, έχει πει γι' αυτές τις δυνάμεις το… "μωρέ, κεραμίδα που με βρήκε!".
Καμιά, λοιπόν, εμπιστοσύνη πως μέσα στη "στρούγκα" αυτών που αιματοκυλούν τους λαούς, που έχουν από τις πρώτες ευθύνες για τις "θάλασσες" των μεταναστευτικών ρευμάτων, της δυστυχίας, των πολέμων, της εκμετάλλευσης των λαών, θα βγούμε εμείς όλοι μαζί κι ο καθένας μόνος του… "άβρεχτοι". Δεν γίνεται!
Όπως παραμύθι ήταν κι όλα αυτά που πουλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, κι εξακολουθεί να μοσχοπουλά σε τιμή ευκαιρίας, τα περί "πολυδιάστατης" εξωτερικής πολιτικής, των "ανοιχτών οριζόντων" και της "ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής"!
Όσο η χώρα φορά φαρδιά - πλατιά στα πόδια της, τις βαριές "αλυσίδες" με την ταμπελίτσα "ανήκομεν εις την Δύσιν", δηλαδή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, όσο τα μέσα παραγωγής κι η εξουσία παραμένουν στα χέρια του κεφαλαίου, δεν μπορεί να υπάρξει "πολυδιάστατη" εξωτερική πολιτική.
"Σκίζανε τα ιμάτιά τους" ΣΥΡΙΖΑ κι ΑΝΕΛ, πριν αναλάβουν την κυβέρνηση, για τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας, κι εγκαλούσαν μάλιστα την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που τις συμφώνησε και τις εφάρμοζε με αποτέλεσμα τα αντίμετρα της Ρωσίας και τις ζημιές για τους Έλληνες αγρότες.
Κι όταν ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανέλαβαν την κυβέρνηση, όχι μόνον εφάρμοσαν τις ίδιες κυρώσεις με τους προηγούμενους, όχι μόνον δεν έβαλαν βέτο στα όργανα της ΕΕ, όπως θεωρητικά μπορούσαν, αλλά στήριξαν και ψήφισαν και την παραπέρα κλιμάκωση αυτών των κυρώσεων.
Βεβαίως, όσοι κρατούν τα "νήματα" της εξουσίας και του πλούτου στα χέρια τους, πάντα κοιτάνε αν είναι δυνατό να μη βάζουν "όλα τα αυγά σ' ένα πανέρι", κι αν μπορούν, αν τους βγαίνει, να διαπραγματεύονται με τους ισχυρότερους συμμάχους τους σ' αυτές τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, να αναλαμβάνουν κι άλλους "ρόλους" μέσα κι έξω απ' αυτές, για να κερδίζουν κι από άλλες αγορές κι απ' αλλού.
Η απερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για διάφορους λόγους επεδίωξε σ' αυτόν τον τομέα να εξυπηρετήσει καλύτερα το κεφάλαιο, απ' ότι η ΝΔ. Πρότεινε, πότε στους Αμερικάνους και πότε στους Ρώσους καπιταλιστές, τα πετρέλαια του Αιγαίου. Υπέγραφε συμφωνίες για νέους αγωγούς, πότε με τη Ρωσία και πότε με το Αζερμπαϊτζάν. Τι αποδείχτηκε όμως στο τέλος;
Αποδείχτηκε πως έπαιζε με τη φωτιά και μάλιστα σε μια περιοχή που είναι εστία όχι τοπικών πολέμων, αλλά εστία μέσα από την οποία μπορεί να αναβλύσει ένας γενικευμένος πόλεμος.
Σε κάθε περίπτωση ωφελημένοι από τέτοια παιχνίδια βγαίνουν μονάχα τα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά όταν κάποιος είναι να την πληρώσει, την πληρώνουν οι λαοί, γιατί οι δρόμοι του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, είναι βαμμένοι με το αίμα των λαών, όπως δείχνουν κι οι τελευταίες εξελίξεις σε Ουκρανία και Συρία.
Αυτά, βέβαια, τα γνωρίζουν πολύ καλά κι εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που τον εγκατέλειψαν για να φτιάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ 2, τη λεγόμενη Λαϊκή Ενότητα. Τα γνωρίζουν από "πρώτο χέρι", γιατί υπηρέτησαν πιστά αυτήν την πολιτική της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Αναπληρωτής υπουργός Άμυνας ήταν ο κ. Ήσυχος, όταν η κυβέρνηση έδινε 500 εκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό των 5 νατοϊκών αεροπλάνων, την ώρα που ισχυριζόταν πως δεν έχει φράγκο για να διορίσει δασκάλους και γιατρούς.
Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών ήταν ο κ. Χουντής, όταν στις 17 Μάρτη 2015 συμμετείχε στην ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, που μιλούσε για στρατιωτική δράση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης ήταν ο κ. Λαφαζάνης, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υιοθετούσε όλα τα προσχήματα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για νέες επεμβάσεις και πολέμους στην περιοχή (Ιράκ, Συρία, Λιβύη), στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, των τζιχαντιστών, που στήριξαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, του μεταναστευτικού προβλήματος που οξύνεται λόγω των πολέμων.
Τώρα, που απομακρύνθηκαν από τα κυβερνητικά έδρανα, θυμήθηκαν ξαφνικά πάλι παλαιότερες διακηρύξεις τους για το ΝΑΤΟ κι έκαναν "ολική επαναφορά" στη συνθηματολογία τους. Λες και δεν υπάρχουν τα πεπραγμένα τους, λες και δεν συνέβηκε τίποτα τους τελευταίους μήνες, κι απλώς όλοι τους κατά λάθος υλοποιούσαν αυτό το διάστημα τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.
Ο λαός μας λέει για τέτοιες περιπτώσεις "ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο", και για το κόμμα της Λαϊκής Ενότητας το "ταμείο" ήταν η συμμετοχή της στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η στήριξη που έδωσε αυτό το διάστημα στην εξαπάτηση του λαού μας.
Φίλες και φίλοι
Μας ρωτούν συχνά: Μπορεί να γίνει πράξη η πρότασή σας; Δεν θα οδηγήσει σε "απομονωτισμό"; Και σε ποιες άλλες δυνάμεις, πέρα από τη θέληση του ελληνικού λαού, θα στηριχτεί μια Ελλάδα της εργατικής, λαϊκής εξουσίας;
Αν η πρότασή μας δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί, κανένας δεν θα την πολεμούσε, και μάλιστα όπως την πολεμούν "με νύχια και με δόντια", μιλώντας με απαξίωση γι' αυτήν, ώστε να μην φτάσει στον λαό, με το σαθρό επιχείρημα του "απομονωτισμού" της χώρας και της δήθεν έλλειψης διεθνών δυνάμεων που θα μας στηρίξουν, επιδιώκοντας έτσι να φοβίσουν τον λαό και τη νεολαία.
Στην πραγματικότητα όμως, τώρα είναι που μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ο λαός μας είναι μόνος του! Έρχεται αντιμέτωπος με τα αντιλαϊκά μνημόνια και τους κινδύνους του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Αντίθετα, όταν ο λαός αποφασίσει να πάρει την τύχη στα χέρια του, δηλαδή να πάρει στα χέρια του την εξουσία και τα "κλειδιά" της οικονομίας, θα βρει όχι έναν, αλλά δεκάδες κι εκατοντάδες συμπαραστάτες.
Γιατί όταν θα "σπάσει ο πάγος" στον οποίο έχει βάλει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα η βαρβαρότητα του καπιταλισμού, τότε αυτό δεν θα έχει να κάνει με μια μόνο χώρα, με έναν μόνον λαό. Οι εξελίξεις θα είναι πιο γενικευμένες.
Επιπλέον, ο λαός μας θα 'χει τη στήριξη πρώτα απ' όλα των άλλων λαών που θα ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, αλλά στην πορεία κι άλλων, ακόμη και χωρών και κυβερνήσεων, που θα παραμένουν στον καπιταλιστικό δρόμο, αλλά τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους κι οι συγκυρίες θα συμπίπτουν με τα συμφέροντα της χώρας μας.
Αντίθετα, τώρα είναι που η χώρα είναι απομονωμένη, όταν π.χ. η ΕΕ κηρύσσει εμπάργκο ενάντια στη Ρωσία ή στο Ιράν, εμποδίζοντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις. Τώρα είναι που τα μονοπώλια κανονίζουν το τι θα παράγουμε και με ποιον θα κάνουμε ανταλλαγές και τι είδους.
Υπάρχει εναλλακτική λύση, διέξοδος προς όφελος του λαού.
Η πρόταση του ΚΚΕ, είναι η μόνη πραγματική εναλλακτική διέξοδος για το λαό, ικανή να αξιοποιήσει και αναπτύξει παραπέρα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού».