Ακούμε κε Κουτσούμπα: Διαπραγμάτευση, σκληρή διαπραγμάτευση, από την άλλη έχουμε δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ που μια φαίνεται να μας χαϊδεύουν και την άλλη να μας ρίχνουν και τη σφαλιάρα, «μαστίγιο και καρότο».
Έτσι γίνεται όταν συμμετέχεις σε μια λυκοσυμμαχία,
όταν συζητάς με τους ονομαζόμενους θεσμούς, τους εταίρους υποτίθεται της
Ελλάδας, οι οποίοι έχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα και μεταξύ τους, υπηρετούν
διαφορετικά συμφέροντα ο καθένας τους, ή κύκλων, ομίλων της χώρας τους. Είναι
επόμενο σε μια εποχή όπου υπάρχουν μεγάλοι κλυδωνισμοί και στην οικονομία, αλλά
και μεγάλοι ανταγωνισμοί ακόμα και σε στρατιωτικό, γεωπολιτικό επίπεδο, είναι
φυσικό και επόμενο να υπάρχουν όλα αυτά τα φαινόμενα. Το πρόβλημα όμως ξέρετε
ποιο είναι; Αφορά τον ίδιο τον ελληνικό λαό και πως πρέπει να αντιμετωπίσει
αυτή την κατάσταση. Μία «κρύο» - μία «ζέστη», όπως είπατε, «καρότο - μαστίγιο»
κλπ.
Και το «ζέστη» σχετικό είναι...
Ναι, και σήμερα που συνεχίζεται η διαπραγμάτευση έβαλε και μία ψυχρούλα. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να περιμένει πότε θα γίνει η αξιολόγηση, σε τελευταία ανάλυση, να το πω καθαρά όσο κι αν εκπλήσσει, δεν τον αφορά. Γιατί είτε με αυτά τα μέτρα που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση, ως προαπαιτούμενα, στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, στα κόκκινα δάνεια κλπ -πάμε να κατατεθούν τα νομοσχέδια- είτε με επιπλέον μέτρα αυτή τη στιγμή, δεν έχει να ωφεληθεί τίποτα. Πάντα θα είναι μόνιμο υποζύγιο, πάντα θα έχει θυσίες χωρίς τέλος και βέβαια όλα αυτά γίνονται μόνο -να το πούμε για άλλη μια φορά καθαρά, αν και ξενίζει ορισμένους- η όλη διαπραγμάτευση και η όποια κατάληξή της, είναι για το πώς θα θωρακιστούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, να υπάρχει γι' αυτούς δηλαδή, ανάκαμψη των κερδών τους. Και αυτοί είναι οι λίγοι, δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε μικρή ανάκαμψη για τους εργαζόμενους, για το λαό. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Κουβέντιαζα εχτές με έναν εργαζόμενο και επειδή του είπα ότι θα είστε εδώ, έβαλε το εξής ζήτημα: Από την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία, το ΚΚΕ δεν άφησε σε χλωρό κλαρί, γιατί αν πετύχει αυτή η λογική ότι σιγά-σιγά μπορώ να κατακτήσω πράγματα, ότι μπορώ να βελτιώσω κομμάτι-κομμάτι, ακυρώνεται η συνολική πολιτική του Κόμματος. Λέει λοιπόν ότι αυτή είναι η στρατηγική και η τακτική που το ΚΚΕ κάνει αυτή τη συνεχή επίθεση σε ένα κόμμα που λέει ότι είναι αριστερό.
Το ΚΚΕ με συνέπεια και προεκλογικά και μετεκλογικά κάνει αυτό που είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός έστειλε το ΚΚΕ στην αντιπολίτευση, με αυτές τις συγκεκριμένες δυνάμεις, για να κάνει συγκεκριμένα πράγματα και για να ασκεί συγκεκριμένη πολιτική πίεση σε αυτή την κυβέρνηση, με στόχο την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό είπε προεκλογικά το ΚΚΕ και γι' αυτό βρέθηκε στη βουλή με το συγκεκριμένο ποσοστό, το οποίο δεν είναι και πάρα πολύ μεγάλο, αλλά με αυτές τις δυνάμεις αγωνιζόμαστε και πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε παραπέρα να ισχυροποιήσουμε τη φωνή μας. Πολλοί μας ακούνε, πολλοί λένε «έχετε δίκιο», οι οποίοι πρέπει να αποφασίσουν να παλέψουν και να βάλουν πλάτη για αυτά που λέει το ΚΚΕ. Γιατί μόνο έτσι θα βγούμε στο ξέφωτο, αλλιώς θα μένουμε σε μια απ' τα ίδια, θα παλεύουμε για το μικρότερο δήθεν κακό, που αποδεικνύεται ότι γίνεται μεγαλύτερο.
Εγώ σας λέω ότι έστω η κυβέρνηση «πετυχαίνει», εντός εισαγωγικών το βάζω αυτό γιατί για εμάς δεν πρόκειται για καμιά επιτυχία, να κάνει την αξιολόγηση η τρόικα, το κουαρτέτο και να περάσει αυτά τα αντιδραστικά, αντιλαϊκά, αντεργατικά νομοσχέδια στη βουλή. Είμαστε 100% σίγουροι ότι μετά από 1 μήνα, μετά από 6 μήνες, θα έρθει πάλι η ίδια η τρόικα, θα έρθει η ΕΕ, το ΔΝΤ και θα πουν «τώρα πάρτε τα μέτρα που δεν πήρατε τότε και που εγώ έκανα πίσω για να σας διευκολύνω πολιτικά, να λύσετε τα εσωτερικά σας ζητήματα στην Ελλάδα και πάρτε τα τώρα». Αυτό δε γίνεται κ. Δάρρα και κ. Δαράκη δεκαετίες τώρα και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, τα τελευταία 7 χρόνια; Τάχα μου υποχωρούνε, τάχα μου έχουμε success story, πότε έχουμε στοιχεία που δείχνουν μια μικρή ανάκαμψη και άρα «βγαίνουμε στο ξέφωτο», πότε δήθεν υποχωρούν οι εταίροι και τα καταφέρνει η εκάστοτε κυβέρνηση, πριν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τους υπόλοιπους, τώρα οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με όσους του συμπαραστέκονται και όσους ψήφισαν το 3ο μνημόνιο και ξανά βρισκόμαστε σε μια απ' τα ίδια και ο λαός μας βρίσκεται σε όλο και σε χειρότερη κατάσταση. Πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά. Τέρμα αυτές οι αυταπάτες, αυτό είναι το ζητούμενο και δεν είναι να μετράμε με τον πήχη πόσο κριτική κάνει το ΚΚΕ. Μα ο ρόλος του ΚΚΕ και ο ρόλος αν θέλετε της ίδιας της πλειοψηφίας του λαού, που την πλειοψηφία του λαού στη βάση της δεν την έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Τσίπρα. Με 36% τους έβγαλε στην κυβέρνηση, συν ένα 3% που έχει το κόμμα των ΑΝΕΛ και πήραν μια πλειοψηφία με βάση αυτόν τον συγκεκριμένο εκλογικό νόμο. Άρα η πλειοψηφία του λαού και εκλογικά αν θέλετε -αλλά εμείς δεν το μετράμε έτσι, μετράμε τι σκέφτεται και τι υποφέρει ο εργαζόμενος λαός- δεν είναι με την πολιτική της κυβέρνησης.
Άρα ο ίδιος ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, συνεπώς, δεν κυβερνά ο λαός και ο λαός μας θα πρέπει να απαντήσει δυναμικά. Και το έχει κάνει αυτό. Μόλις 6 μήνες μετά τις εκλογές, έχουν γίνει τόσες 24ωρες πανελλαδικές απεργίες, με μεγάλη συμμετοχή. Συλλαλητήρια μαζικά που πρέπει να δυναμώσουν. Δεν έχει δείξει ακόμα ο λαός την πραγματική δύναμή του. Αυτά πρέπει να δυναμώσουν και μπροστά στο ενδεχόμενο να φέρει η κυβέρνηση -ήδη τα έχει καταθέσει, δεν τα έχει φέρει καν ακόμα ούτε στις επιτροπές της βουλής, θα δούμε πότε θα το κάνει αυτό- αν καταφέρει τελικά και το φέρει όπως λέει αμέσως μετά το Πάσχα σε ψήφιση, πρέπει να βγει ο λαός στους δρόμους. Πρέπει να συμμετάσχει μαζικά στις απεργίες.
Κε Κουτσούμπα έχετε πει πολλάκις ότι δεν έχουν καμία σημασία αυτού του είδους οι αλλαγές και η όλη προσπάθεια τελικά, γιατί μόνο με αλλαγή του συστήματος μπορεί να ωφεληθεί ο ίδιος...
Όχι, σημασία έχουν οι αλλαγές και οι μικρές, αλίμονο. Να σας πω προχτές πήρα τον κ. πρωθυπουργό για να του πω, μετά τη συνάντηση με τους εργαζόμενους στα αμυντικά συστήματα, στα ΕΑΣ, στην ΕΑΒ, στην ΕΛΒΟ, μεγάλες βιομηχανίες, οι οποίοι υποφέρουν από άμεσα προβλήματα, από απληρωσιά. Δεν λέω το συνολικό πρόβλημα του ενιαίου φορέα, του κρατικού, αμυντικής βιομηχανίας που δεν θα είναι κάτω από τις επιταγές του ΝΑΤΟ, μη σας πω όλη την πολιτική του ΚΚΕ, που είναι γνωστή, δεν λέμε για αυτά. Του είπα απλά: Πλησιάζουν οι γιορτές, Πάσχα, έχουν οικογένειες και είναι απλήρωτοι μήνες, τι θα γίνει; Τουλάχιστον ένα ποσό δεν μπορεί να εκταμιευτεί από όλα αυτά που έρχονται; Χτες 83 εκατομμύρια αποφάσισαν να δώσουν σε 8 ΜΚΟ! Έλεος! Που θα πάει αυτό το πράγμα;
Τι σας είπε για το ζήτημα που βάλατε;
Είπε ότι θα το δει, θα το μελετήσει, θα κανονίσει μια συνάντηση με τον υπουργό οικονομικών, τον κ. Ευ. Τσακαλώτο. Δεν ξέρουμε είναι σε εξέλιξη, δεν μου απάντησε. Αυτό, κοιτάξτε να δείτε κ. Δαράκη, δεν είναι ζήτημα περί του σοσιαλισμού, ούτε περί οράματος, περί ουτοπίας, ούτε περί συνολικής ανατροπής του συστήματος. Έλεος πια με αυτή τη λογική. Οι προτάσεις νόμου που καταθέτει σχεδόν κάθε εβδομάδα το ΚΚΕ, εδώ και πάρα πολλούς μήνες, για όλα αυτά τα άμεσα και ζωτικά προβλήματα δεν είναι για τη Δευτέρα Παρουσία, είναι για τώρα, για σήμερα, τώρα τα έχει ανάγκη ο κόσμος και αυτά τα χρήματα για να επιβιώσει, για να μπορέσει να λύσει άμεσες ανάγκες. Τα μέτρα προστασίας των ανέργων δεν είναι για να λυθεί το συνολικό πρόβλημα της ανεργίας και να βρουν αμέσως δουλειά το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, που μπορούν να βρουν με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της πατρίδας μας, με βάση τις δυνατότητες που έχει αντικειμενικά. Όχι με βάση τις πολιτικές που το σύστημα και το κράτος ακολουθεί και οδηγείται σε αυτό το χάλι, σε τέτοια απαξίωση το εργατικό δυναμικό- τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τη βιομηχανία συνολικά, τον ορυκτό πλούτο της χώρας κι όλους τους τομείς της οικονομίας. Που κι αυτό θα μπορούσε να λυθεί, αλλά εμείς σας λέμε άμεσα.
Λοιδορήσανε το δήμαρχο Πάτρας, τη δημοτική αρχή της Πάτρας, που έκανε μια αγωνιστική πορεία από την Πάτρα στην Αθήνα, στο Σύνταγμα, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η Αυγή, η κυβέρνηση, κυβερνητικά στελέχη, όχι επίσημα, αλλά με αρθρογραφία που είχαν. Λοιδόρησαν αυτό τον αγώνα, που ήταν και για να κάνει κοινωνό του προβλήματος όλο το λαό, τους εργαζόμενους, για αυτούς τους ανθρώπους, τους συμπατριώτες μας, τους συναδέλφους μας που υποφέρουν, βρίσκονται στην ανεργία και δεν μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Για τα άμεσα ζητήματα: Τι θα γίνει τώρα, τι προσλήψεις θα γίνουν ή έστω μέτρα ανακούφισης για όσο καιρό διαρκεί η ανεργία τους. Τι θα γίνει με τα Ταμεία, αν παίρνουν το επίδομα, αν είναι γραμμένοι στις καταστάσεις των ανέργων κλπ. Λοιπόν τι μου λέτε τώρα; Και λένε «με χιλιόμετρα περπατώντας, θα λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας;». Σα, δε ντρέπονται λίγο. Αυτοί οι ίδιοι που πριν ένα χρόνο, όταν ήταν στην αντιπολίτευση έβγαιναν στα κεραμίδια για «ψύλλου πήδημα» και έκαναν και μορφές πάλης που ουσιαστικά υπονόμευαν το εργατικό κίνημα και τις συλλογικές αποφάσεις. Τάχα μου με διάφορους έτσι τυχοδιωκτισμούς και διάφορα άλλα πράγματα. Δεν ντρέπονται που τα λένε αυτά;
Ο λαός πρέπει να είναι στους δρόμους και να ενημερώνει ο κάθε κλάδος, το κάθε σωματείο, ο κάθε σύλλογος, ο κάθε Δήμος αν είναι πραγματικά αγωνιστής, για το τι συμβαίνει στην πόλη του, στον τόπο του, στον κλάδο του, στον χώρο εργασίας του και βεβαίως εκεί να πιέζει για άμεσες λύσεις. Αλλά βεβαίως ξαναλέμε ότι και με τις άμεσες λύσεις δεν λύνεται το πρόβλημα ούτε της αξιολόγησης, ούτε της οικονομικής κρίσης, ούτε του κράτους, ούτε όλα αυτά τα προβλήματα που είναι ανοιχτά μπροστά στο λαό. Άρα λοιπόν πρέπει αυτή η λογική, αυτή η στάση, η λαϊκή πάλη και η πάλη του ΚΚΕ μέσα στη βουλή και έξω από αυτή, για άμεσα προβλήματα, για επίλυση άμεσων ζωτικών ζητημάτων ανακούφισης του λαού μας, να συνδέεται να εντάσσεται σε ένα συνολικότερο αγώνα, για να βάλουμε οριστικό τέλος σε όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές και τα αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο έτσι μπορούν κι αυτά να τα σιγουρέψουν οι εργαζόμενοι. Γιατί αλλιώς κερδίζεις κάτι, με τον αγώνα του ΚΚΕ, με τον αγώνα των εργαζομένων και μετά έρχεται από την άλλη πάντα και στο παίρνει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό λέμε κι αυτή είναι η άποψη του ΚΚΕ. Μισό μέτρο θετικό να φέρει στη βουλή το ψηφίζουμε, το έχουμε αποδείξει άλλωστε.
Προσπαθώ να καταλάβω το εξής: Δώσατε μια εκτίμηση ότι δεν πάει άλλο, ο ελληνικός λαός το έχει βιώσει πια στο πετσί του, μιλήσατε για μεγάλες κινητοποιήσεις που έχει κάνει. Από την άλλη μεριά εκτιμάτε ως χαμηλό το επίπεδο συνείδησης του εργατικού κινήματος σήμερα.
Και ο αγώνας δεν είναι με την ίδια τη δυναμική που πρέπει. Χρειάζεται και οργάνωση των αγώνων και λαϊκή συμμαχία και ο λαός να δείξει πραγματικά τη δύναμή του. Έχει δείξει ένα μέρος της δύναμής του. Και θέλει προσανατολισμό και στα αιτήματα και στο περιεχόμενο της πάλης και στο συνολικό αγώνα. Και βεβαίως ο λαός μας να συνταχθεί με το σύνολο αυτού του ζητήματος, σε τελευταία ανάλυση και να παλέψει για μια άλλη, νέα κοινωνία. Γιατί κοιτάξτε να δείτε, όταν εμείς του λέμε -κι αυτό προσπαθούμε να εξηγήσουμε- ότι με επιμέρους μερεμετίσματα, με επιμέρους διορθώσεις, με ημίμετρα, σε πολιτικό επίπεδο δεν λύνονται τα προβλήματα, αντίθετα σήμερα επιδεινώνονται αυτά τα προβλήματα. Άρα αν κατανοηθεί αυτό, θα μπορέσουμε να δούμε και τις αιτίες γιατί φτάσαμε εδώ, θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σε προβλήματα και σε ανησυχίες που υπάρχουν σήμερα, στο παρόν και κυρίως θα μπορέσουμε να χαράξουμε ένα καλύτερο, πιο ελπιδοφόρο και πιο σίγουρο μέλλον, με ασφάλεια για το αύριο. Αυτό είναι το ζήτημα.
Στο πλαίσιο της λογικής που χρησιμοποιήσατε και εσείς ότι μέχρι την αλλαγή του πλαισίου, την αλλαγή του συστήματος, είναι αναγκαίοι και αυτοί οι αγώνες, που δεν λύνουν βεβαίως το πρόβλημα, ανακουφίζουν όμως. Μια τέτοια επιχειρηματολογία, ανεξάρτητα εάν έχει σωστή αφετηρία ή όχι και που θέλει να καταλήξει, χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση. Και τι λέει; Λέει ότι «εγώ κάνω μια διαπραγμάτευση, δεν τα πιστεύω αυτά τα μέτρα, βρίσκομαι σε αυτούς τους οργανισμούς, αλλά τι να κάνω, πρέπει να λύσω άμεσα, σημερινά προβλήματα; Κάνω λοιπόν αυτή την προσπάθειά μου και με έναν τελικό στόχο, όχι μόνο των μέτρων που πρέπει να λάβω, αλλά και το τι θα γίνει τελικά και με το χρέος μας». Δεν μιλάμε για διαγραφή, δεν μιλάμε για κούρεμα, μιλάμε όμως για παράδειγμα για επιμήκυνση. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να κερδίσει τελικά ή είναι κατά την άποψή σας ψευτοδίλημμα αυτό;
Δεν είναι κέρδος για το λαό, αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί. Δεν είναι κέρδος για το λαό, η μείωση του χρέους, εγώ σας λέω ακόμα και το κούρεμα να έπαιρνε. Που το έλεγε η κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση ή πέρσι το πρώτο 6μηνο της διακυβέρνησής της, έλεγε να κουρευτεί το χρέος κλπ. Είχε συνταχθεί τότε με την άποψη του ΔΝΤ και της πλειοψηφίας της ηγεσίας των ΗΠΑ. Δεν συμφωνούσε σε αυτό η Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ. Τώρα μιλάει για επιμήκυνση, έχει πάει στη λογική δηλαδή της Γερμανίας και άλλων χωρών της ΕΕ, σε αντίθεση με το ΔΝΤ. Δεν μας έχει εξηγήσει βέβαια γιατί έκανε και αυτή την τούμπα, την κωλοτούμπα ξανά, στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά ας πούμε ότι έχει βάση, γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο, εφόσον «επέλεξε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό», αυτό είναι το βασικό της επιχείρημα αυτή τη στιγμή και την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ, την ευρωζώνη κλπ, ψηφίζοντας το μνημόνιο.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Είτε στην περίπτωση του κουρέματος του χρέους είτε στην περίπτωση της επιμήκυνσης του χρέους που λέει η κυβέρνηση, αυτό προϋποθέτει νέα μέτρα για το λαό. Κανείς από τους δανειστές, είτε είναι Αμερικάνοι, είτε ΔΝΤ, είτε είναι Γερμανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Δανοί, δεν ξέρω τι, της ΕΕ, όλοι αυτοί, οι χώρες, τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και η ΕΚΤ, δεν θα σου δώσει ρευστό, χρήμα ή δεν θα απαλύνει τέλος πάντων τον ασφυκτικό περιορισμό στο τραπεζικό σύστημα και σε μία σειρά άλλα πράγματα, εάν δεν υποσχεθείς νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτά που έχουν στα συρτάρια, τώρα τα λένε «καβάντζα», «κάβα». Κρατάνε την κάβα και επιμένουν να τα ψηφίσουν τώρα, μαζί με τα υπόλοιπα. Και λένε «αν χρειαστεί», να είναι ψηφισμένα από την ελληνική βουλή, να είναι νόμος του κράτους και αν δεν χρειαστούν δεν θα τα πάρεις, αν χρειαστούν όμως θα είναι ήδη ψηφισμένα και θα τα πάρεις. Αυτό τους λένε κι αυτή η διαπραγμάτευση γίνεται αυτή τη στιγμή και γι' αυτό καθυστερούν και όλα τα υπόλοιπα. Λοιπόν, όλα αυτά σημαίνουν βάρβαρα μέτρα για το λαό. Το συνειδητοποιούμε αυτό; Τότε τι να πεις, είναι καλύτερη η επιμήκυνση; Είναι καλύτερο εκείνο; Η κυβέρνηση κάνει ό,τι έκαναν και οι προηγούμενες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν. Το ίδιο κάνει από πέρσι τον Ιούλιο, όταν αποφάσισε ότι πρέπει να συμφωνήσει με τους εταίρους, με το κουαρτέτο, να υπογράψει 3ο μνημόνιο, τώρα ετοιμάζεται για το 4ο, είμαστε έτσι κι αλλιώς σε μνημόνια διαρκείας. Αυτή είναι η ουσία κι αυτό να περιμένουμε. Θέλετε να το ακούσετε τώρα -όχι εσείς, απευθύνομαι στους τηλεθεατές μας- τι λέει το ΚΚΕ; Εδώ είμαστε και θα τα δούμε. Και όλα τα άλλα, ότι σήμερα θα βγάλει η eurostat στοιχεία που θα δείχνει μια μικρή, έτσι τελοσπάντων θα παρουσιαστεί, ανάκαμψη ή σε κάποιους δείκτες, αυτά είναι -να το πω απλά- κουραφέξαλα για τον ελληνικό λαό. Η όποια έστω και μικρή ανάκαμψη, που μετά την κρίση και την ύφεση πάντα έχεις μια μικρή ανάκαμψη, δεν πρόκειται να ωφελήσει το λαό, διότι όλα τα μέτρα και είναι εκατοντάδες νόμοι αυτοί, που έχουν διαλύσει το εισόδημα, που έχουν οδηγήσει σε φτωχοποίηση, σε ανεργία κλπ, μένουν ως έχουν, δεν πρόκειται να παρθούν πίσω και βεβαίως θα παίρνονται μέτρα πάλι για να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτοί το λένε «επένδυση», ότι δήθεν θα κάνουν επενδύσεις που θα είναι για το καλό όλων. Αμ δεν θα είναι για το καλό όλων. Θα επενδύσουν, θα αγοράσουν κάποιοι εταιρείες από άλλους που είναι χρεοκοπημένοι ή που θέλουν να τους βάλουν στην άκρη γιατί πέρασε ο ιστορικός τους κύκλος ως καπιταλιστές στην οικονομία και θα φέρουν τους καινούργιους, τα νέα τζάκια, ξένους, Έλληνες, δεν έχει σημασία, οι οποίοι θα βάλουν τα κεφάλαιά τους για να έχουν τα κέρδη τους, για να αυξάνουν την κερδοφορία τους, για να αυξάνουν τον δικό τους ανταγωνισμό με άλλες εταιρείες του εξωτερικού ή του εσωτερικού, που είναι ανταγωνιστές τους στον κλάδο ή στους συναφείς κλάδους. Αυτή είναι η ιστορία.
Ας περάσουμε τώρα στο άλλο μεγάλο ζήτημα που απασχολεί, όχι μόνο την χώρα, την Ευρώπη, το προσφυγικό, το θέμα της ασφάλειας, πάλι όπως μπήκε χτες στη βουλή. Μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους, η τρομοκρατία, ένα πράγμα περίεργο. Είχατε συγκεκριμένη τοποθέτηση, θέλουμε να ακούσουμε την άποψή σας.
Καταρχήν ήταν επικίνδυνη και προβληματική η πρόταση για συζήτηση και οι τοποθετήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του κ. Μητσοτάκη. Ήταν προβληματικό και το ζήτημα που έθεσε από την αρχή που συνέδεε το προσφυγικό με τους τζιχαντιστές, με τις δολοφονικές ενέργειες, τις επιθέσεις. Μετά έμπλεξε και τα «δύο άκρα», εκ των οποίων δύο άκρων μίλησε μόνο για το ένα άκρο όπως το ονόμασε, την «αριστερά» και συνέδεσε πράγματα τα οποία δεν συνδέονται. Ένας αχταρμάς να το πω έτσι στην ουσία. Δηλαδή από τους εργατικούς αγώνες που δεν είναι μαζικοί κλείνουν δρόμους, μέχρι τα μπλόκα των αγροτών που κλείνουν εθνικές οδούς. Από τη δολοφονία του Π. Μπακογιάννη από τη 17Ν το 1989, μέχρι τις δολοφονικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Είναι απαράδεκτη αυτή η λογική, όχι μόνο να το πω έτσι ενός πολιτικού προσώπου που τοποθετείται στην ελληνική βουλή με αυτό τον τρόπο και με ανεύθυνο τρόπο, αλλά και για την ουσία των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ανευθυνότητα κε Κουτσούμπα ή είναι στόχος συγκεκριμένος;
Όχι, είναι το ίδιο που έκανε από τη δική του σκοπιά μετά, αξιοποιώντας αυτόν τον αχταρμά του κ. Μητσοτάκη, ο κ. Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή πήρε αυτά για να φανεί ότι αυτός είναι ο «αριστερός», ο «αντιστασιακός» που παλεύει, που ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία, που είναι ενάντια στα μέτρα καταστολής -ενώ τα ψηφίζει όλα μαζί με τον κ. Μητσοτάκη στο ευρωκοινοβούλιο, όλες τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα μέτρα καταστολής ενάντια στα λαϊκά κινήματα, με αφορμή τη δημόσια ασφάλεια και τα κενά ασφάλειας- και βεβαίως πήρε το μπαλάκι. Να σας το πω καθαρά: Ήταν η κλασική περίπτωση αυτού που είχαμε γνωρίσει παλιότερα ως δικομματικό παιχνίδι μέσα στη βουλή, τώρα εκφράζεται, γίνεται μια προσπάθεια να φτιαχτεί αυτό το κάλπικο όπως λέμε εμείς δίπολο, γιατί δεν πρόκειται για τέτοιο, αφού ψήφισαν μαζί το μνημόνιο. Τους βασικούς νόμους τους ψήφισαν μαζί, μαζί συντηρούν και όλο το υπόλοιπο νομικό οπλοστάσιο ενάντια στο λαό και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να κρύψουν όλα αυτά από τον ελληνικό λαό αρχίζουν την κοκορομαχία, την αντιπαράθεση, η οποία στην ουσία είναι ψεύτικη. Δεν ταυτίζουμε ούτε τις ιδεολογίες, ούτε τις αφετηρίες, ούτε τις ιστορικές παρακαταθήκες του ενός και του άλλου, λέμε τι γίνεται σήμερα και πως εξηγούνται αυτά. Βεβαίως έχουν και διαφορετικές απόψεις, βεβαίως έχουν διαφορετικές προελεύσεις αυτά τα κόμματα, μην θεωρήσετε δηλαδή -πολύ περισσότερο μην θεωρήσουν οι τηλεθεατές- με αυτά που λέω ότι τους ταυτίζουμε σε όλα τα ζητήματα, δεν είναι έτσι. Όμως το ζήτημα αυτού του παιχνιδιού θα πρέπει να σταματήσει, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για σοβαρά ζητήματα, πολέμων, συγκρούσεων, που μιλάμε για προσφυγικές ροές, για πνιγμούς ανθρώπων, για συρματοπλέγματα που στήνονται, για προβλήματα που αντιμετωπίζει και ο ελληνικός λαός εξαιτίας αυτή της κατάστασης και των πολεμικών επεμβάσεων στην περιοχή που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανάψει γενικότερο φυτίλι, γιατί η περιοχή μας είναι μπαρουταποθήκη.
Άρα λοιπόν αυτά πρέπει να έχουμε μπροστά μας και με υπεύθυνο τρόπο τα πολιτικά κόμματα να αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα. Δεν το κάνουν με αυτό τον τρόπο που το λέω, ακριβώς γιατί η γραμμή τους είναι γραμμή υπεράσπισης λυκοσυμμαχιών, είναι γραμμή συμμετοχής στις επεμβάσεις, μέσω του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, του ευρωστρατού, των ΗΠΑ σε άλλες περιοχές, για συμμετοχή σε πολεμικές συγκρούσεις και επεμβάσεις και εκεί οφείλεται το πρόβλημα αυτό. Και βέβαια αποδοχής μιας λογικής και μιας συμφωνίας, όπως είναι η πρόσφατη της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, η οποία όχι μόνο δεν λύνει το προσφυγικό πρόβλημα, όχι μόνο δεν δίνει διέξοδο σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, αλλά το εμπλέκει και περισσότερο. Και το έχει εμπλέξει, με μαζικό εγκλωβισμό στην Ελλάδα χιλιάδων προσφύγων και με συνέχιση της προσφυγικής ροής για τα επόμενα χρόνια, που πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα σταματήσει εδώ, αφού κι εφόσον δε σταματούν οι πόλεμοι στη Συρία, στη Λιβύη, στην υπόλοιπη περιοχή που φλέγεται αυτή τη στιγμή.
Και το «ζέστη» σχετικό είναι...
Ναι, και σήμερα που συνεχίζεται η διαπραγμάτευση έβαλε και μία ψυχρούλα. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να περιμένει πότε θα γίνει η αξιολόγηση, σε τελευταία ανάλυση, να το πω καθαρά όσο κι αν εκπλήσσει, δεν τον αφορά. Γιατί είτε με αυτά τα μέτρα που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση, ως προαπαιτούμενα, στο ασφαλιστικό, στο φορολογικό, στα κόκκινα δάνεια κλπ -πάμε να κατατεθούν τα νομοσχέδια- είτε με επιπλέον μέτρα αυτή τη στιγμή, δεν έχει να ωφεληθεί τίποτα. Πάντα θα είναι μόνιμο υποζύγιο, πάντα θα έχει θυσίες χωρίς τέλος και βέβαια όλα αυτά γίνονται μόνο -να το πούμε για άλλη μια φορά καθαρά, αν και ξενίζει ορισμένους- η όλη διαπραγμάτευση και η όποια κατάληξή της, είναι για το πώς θα θωρακιστούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, να υπάρχει γι' αυτούς δηλαδή, ανάκαμψη των κερδών τους. Και αυτοί είναι οι λίγοι, δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε μικρή ανάκαμψη για τους εργαζόμενους, για το λαό. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Κουβέντιαζα εχτές με έναν εργαζόμενο και επειδή του είπα ότι θα είστε εδώ, έβαλε το εξής ζήτημα: Από την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία, το ΚΚΕ δεν άφησε σε χλωρό κλαρί, γιατί αν πετύχει αυτή η λογική ότι σιγά-σιγά μπορώ να κατακτήσω πράγματα, ότι μπορώ να βελτιώσω κομμάτι-κομμάτι, ακυρώνεται η συνολική πολιτική του Κόμματος. Λέει λοιπόν ότι αυτή είναι η στρατηγική και η τακτική που το ΚΚΕ κάνει αυτή τη συνεχή επίθεση σε ένα κόμμα που λέει ότι είναι αριστερό.
Το ΚΚΕ με συνέπεια και προεκλογικά και μετεκλογικά κάνει αυτό που είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός έστειλε το ΚΚΕ στην αντιπολίτευση, με αυτές τις συγκεκριμένες δυνάμεις, για να κάνει συγκεκριμένα πράγματα και για να ασκεί συγκεκριμένη πολιτική πίεση σε αυτή την κυβέρνηση, με στόχο την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό είπε προεκλογικά το ΚΚΕ και γι' αυτό βρέθηκε στη βουλή με το συγκεκριμένο ποσοστό, το οποίο δεν είναι και πάρα πολύ μεγάλο, αλλά με αυτές τις δυνάμεις αγωνιζόμαστε και πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε παραπέρα να ισχυροποιήσουμε τη φωνή μας. Πολλοί μας ακούνε, πολλοί λένε «έχετε δίκιο», οι οποίοι πρέπει να αποφασίσουν να παλέψουν και να βάλουν πλάτη για αυτά που λέει το ΚΚΕ. Γιατί μόνο έτσι θα βγούμε στο ξέφωτο, αλλιώς θα μένουμε σε μια απ' τα ίδια, θα παλεύουμε για το μικρότερο δήθεν κακό, που αποδεικνύεται ότι γίνεται μεγαλύτερο.
Εγώ σας λέω ότι έστω η κυβέρνηση «πετυχαίνει», εντός εισαγωγικών το βάζω αυτό γιατί για εμάς δεν πρόκειται για καμιά επιτυχία, να κάνει την αξιολόγηση η τρόικα, το κουαρτέτο και να περάσει αυτά τα αντιδραστικά, αντιλαϊκά, αντεργατικά νομοσχέδια στη βουλή. Είμαστε 100% σίγουροι ότι μετά από 1 μήνα, μετά από 6 μήνες, θα έρθει πάλι η ίδια η τρόικα, θα έρθει η ΕΕ, το ΔΝΤ και θα πουν «τώρα πάρτε τα μέτρα που δεν πήρατε τότε και που εγώ έκανα πίσω για να σας διευκολύνω πολιτικά, να λύσετε τα εσωτερικά σας ζητήματα στην Ελλάδα και πάρτε τα τώρα». Αυτό δε γίνεται κ. Δάρρα και κ. Δαράκη δεκαετίες τώρα και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, τα τελευταία 7 χρόνια; Τάχα μου υποχωρούνε, τάχα μου έχουμε success story, πότε έχουμε στοιχεία που δείχνουν μια μικρή ανάκαμψη και άρα «βγαίνουμε στο ξέφωτο», πότε δήθεν υποχωρούν οι εταίροι και τα καταφέρνει η εκάστοτε κυβέρνηση, πριν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τους υπόλοιπους, τώρα οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με όσους του συμπαραστέκονται και όσους ψήφισαν το 3ο μνημόνιο και ξανά βρισκόμαστε σε μια απ' τα ίδια και ο λαός μας βρίσκεται σε όλο και σε χειρότερη κατάσταση. Πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά. Τέρμα αυτές οι αυταπάτες, αυτό είναι το ζητούμενο και δεν είναι να μετράμε με τον πήχη πόσο κριτική κάνει το ΚΚΕ. Μα ο ρόλος του ΚΚΕ και ο ρόλος αν θέλετε της ίδιας της πλειοψηφίας του λαού, που την πλειοψηφία του λαού στη βάση της δεν την έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Τσίπρα. Με 36% τους έβγαλε στην κυβέρνηση, συν ένα 3% που έχει το κόμμα των ΑΝΕΛ και πήραν μια πλειοψηφία με βάση αυτόν τον συγκεκριμένο εκλογικό νόμο. Άρα η πλειοψηφία του λαού και εκλογικά αν θέλετε -αλλά εμείς δεν το μετράμε έτσι, μετράμε τι σκέφτεται και τι υποφέρει ο εργαζόμενος λαός- δεν είναι με την πολιτική της κυβέρνησης.
Άρα ο ίδιος ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, συνεπώς, δεν κυβερνά ο λαός και ο λαός μας θα πρέπει να απαντήσει δυναμικά. Και το έχει κάνει αυτό. Μόλις 6 μήνες μετά τις εκλογές, έχουν γίνει τόσες 24ωρες πανελλαδικές απεργίες, με μεγάλη συμμετοχή. Συλλαλητήρια μαζικά που πρέπει να δυναμώσουν. Δεν έχει δείξει ακόμα ο λαός την πραγματική δύναμή του. Αυτά πρέπει να δυναμώσουν και μπροστά στο ενδεχόμενο να φέρει η κυβέρνηση -ήδη τα έχει καταθέσει, δεν τα έχει φέρει καν ακόμα ούτε στις επιτροπές της βουλής, θα δούμε πότε θα το κάνει αυτό- αν καταφέρει τελικά και το φέρει όπως λέει αμέσως μετά το Πάσχα σε ψήφιση, πρέπει να βγει ο λαός στους δρόμους. Πρέπει να συμμετάσχει μαζικά στις απεργίες.
Κε Κουτσούμπα έχετε πει πολλάκις ότι δεν έχουν καμία σημασία αυτού του είδους οι αλλαγές και η όλη προσπάθεια τελικά, γιατί μόνο με αλλαγή του συστήματος μπορεί να ωφεληθεί ο ίδιος...
Όχι, σημασία έχουν οι αλλαγές και οι μικρές, αλίμονο. Να σας πω προχτές πήρα τον κ. πρωθυπουργό για να του πω, μετά τη συνάντηση με τους εργαζόμενους στα αμυντικά συστήματα, στα ΕΑΣ, στην ΕΑΒ, στην ΕΛΒΟ, μεγάλες βιομηχανίες, οι οποίοι υποφέρουν από άμεσα προβλήματα, από απληρωσιά. Δεν λέω το συνολικό πρόβλημα του ενιαίου φορέα, του κρατικού, αμυντικής βιομηχανίας που δεν θα είναι κάτω από τις επιταγές του ΝΑΤΟ, μη σας πω όλη την πολιτική του ΚΚΕ, που είναι γνωστή, δεν λέμε για αυτά. Του είπα απλά: Πλησιάζουν οι γιορτές, Πάσχα, έχουν οικογένειες και είναι απλήρωτοι μήνες, τι θα γίνει; Τουλάχιστον ένα ποσό δεν μπορεί να εκταμιευτεί από όλα αυτά που έρχονται; Χτες 83 εκατομμύρια αποφάσισαν να δώσουν σε 8 ΜΚΟ! Έλεος! Που θα πάει αυτό το πράγμα;
Τι σας είπε για το ζήτημα που βάλατε;
Είπε ότι θα το δει, θα το μελετήσει, θα κανονίσει μια συνάντηση με τον υπουργό οικονομικών, τον κ. Ευ. Τσακαλώτο. Δεν ξέρουμε είναι σε εξέλιξη, δεν μου απάντησε. Αυτό, κοιτάξτε να δείτε κ. Δαράκη, δεν είναι ζήτημα περί του σοσιαλισμού, ούτε περί οράματος, περί ουτοπίας, ούτε περί συνολικής ανατροπής του συστήματος. Έλεος πια με αυτή τη λογική. Οι προτάσεις νόμου που καταθέτει σχεδόν κάθε εβδομάδα το ΚΚΕ, εδώ και πάρα πολλούς μήνες, για όλα αυτά τα άμεσα και ζωτικά προβλήματα δεν είναι για τη Δευτέρα Παρουσία, είναι για τώρα, για σήμερα, τώρα τα έχει ανάγκη ο κόσμος και αυτά τα χρήματα για να επιβιώσει, για να μπορέσει να λύσει άμεσες ανάγκες. Τα μέτρα προστασίας των ανέργων δεν είναι για να λυθεί το συνολικό πρόβλημα της ανεργίας και να βρουν αμέσως δουλειά το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, που μπορούν να βρουν με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της πατρίδας μας, με βάση τις δυνατότητες που έχει αντικειμενικά. Όχι με βάση τις πολιτικές που το σύστημα και το κράτος ακολουθεί και οδηγείται σε αυτό το χάλι, σε τέτοια απαξίωση το εργατικό δυναμικό- τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τη βιομηχανία συνολικά, τον ορυκτό πλούτο της χώρας κι όλους τους τομείς της οικονομίας. Που κι αυτό θα μπορούσε να λυθεί, αλλά εμείς σας λέμε άμεσα.
Λοιδορήσανε το δήμαρχο Πάτρας, τη δημοτική αρχή της Πάτρας, που έκανε μια αγωνιστική πορεία από την Πάτρα στην Αθήνα, στο Σύνταγμα, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η Αυγή, η κυβέρνηση, κυβερνητικά στελέχη, όχι επίσημα, αλλά με αρθρογραφία που είχαν. Λοιδόρησαν αυτό τον αγώνα, που ήταν και για να κάνει κοινωνό του προβλήματος όλο το λαό, τους εργαζόμενους, για αυτούς τους ανθρώπους, τους συμπατριώτες μας, τους συναδέλφους μας που υποφέρουν, βρίσκονται στην ανεργία και δεν μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Για τα άμεσα ζητήματα: Τι θα γίνει τώρα, τι προσλήψεις θα γίνουν ή έστω μέτρα ανακούφισης για όσο καιρό διαρκεί η ανεργία τους. Τι θα γίνει με τα Ταμεία, αν παίρνουν το επίδομα, αν είναι γραμμένοι στις καταστάσεις των ανέργων κλπ. Λοιπόν τι μου λέτε τώρα; Και λένε «με χιλιόμετρα περπατώντας, θα λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας;». Σα, δε ντρέπονται λίγο. Αυτοί οι ίδιοι που πριν ένα χρόνο, όταν ήταν στην αντιπολίτευση έβγαιναν στα κεραμίδια για «ψύλλου πήδημα» και έκαναν και μορφές πάλης που ουσιαστικά υπονόμευαν το εργατικό κίνημα και τις συλλογικές αποφάσεις. Τάχα μου με διάφορους έτσι τυχοδιωκτισμούς και διάφορα άλλα πράγματα. Δεν ντρέπονται που τα λένε αυτά;
Ο λαός πρέπει να είναι στους δρόμους και να ενημερώνει ο κάθε κλάδος, το κάθε σωματείο, ο κάθε σύλλογος, ο κάθε Δήμος αν είναι πραγματικά αγωνιστής, για το τι συμβαίνει στην πόλη του, στον τόπο του, στον κλάδο του, στον χώρο εργασίας του και βεβαίως εκεί να πιέζει για άμεσες λύσεις. Αλλά βεβαίως ξαναλέμε ότι και με τις άμεσες λύσεις δεν λύνεται το πρόβλημα ούτε της αξιολόγησης, ούτε της οικονομικής κρίσης, ούτε του κράτους, ούτε όλα αυτά τα προβλήματα που είναι ανοιχτά μπροστά στο λαό. Άρα λοιπόν πρέπει αυτή η λογική, αυτή η στάση, η λαϊκή πάλη και η πάλη του ΚΚΕ μέσα στη βουλή και έξω από αυτή, για άμεσα προβλήματα, για επίλυση άμεσων ζωτικών ζητημάτων ανακούφισης του λαού μας, να συνδέεται να εντάσσεται σε ένα συνολικότερο αγώνα, για να βάλουμε οριστικό τέλος σε όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές και τα αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο έτσι μπορούν κι αυτά να τα σιγουρέψουν οι εργαζόμενοι. Γιατί αλλιώς κερδίζεις κάτι, με τον αγώνα του ΚΚΕ, με τον αγώνα των εργαζομένων και μετά έρχεται από την άλλη πάντα και στο παίρνει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό λέμε κι αυτή είναι η άποψη του ΚΚΕ. Μισό μέτρο θετικό να φέρει στη βουλή το ψηφίζουμε, το έχουμε αποδείξει άλλωστε.
Προσπαθώ να καταλάβω το εξής: Δώσατε μια εκτίμηση ότι δεν πάει άλλο, ο ελληνικός λαός το έχει βιώσει πια στο πετσί του, μιλήσατε για μεγάλες κινητοποιήσεις που έχει κάνει. Από την άλλη μεριά εκτιμάτε ως χαμηλό το επίπεδο συνείδησης του εργατικού κινήματος σήμερα.
Και ο αγώνας δεν είναι με την ίδια τη δυναμική που πρέπει. Χρειάζεται και οργάνωση των αγώνων και λαϊκή συμμαχία και ο λαός να δείξει πραγματικά τη δύναμή του. Έχει δείξει ένα μέρος της δύναμής του. Και θέλει προσανατολισμό και στα αιτήματα και στο περιεχόμενο της πάλης και στο συνολικό αγώνα. Και βεβαίως ο λαός μας να συνταχθεί με το σύνολο αυτού του ζητήματος, σε τελευταία ανάλυση και να παλέψει για μια άλλη, νέα κοινωνία. Γιατί κοιτάξτε να δείτε, όταν εμείς του λέμε -κι αυτό προσπαθούμε να εξηγήσουμε- ότι με επιμέρους μερεμετίσματα, με επιμέρους διορθώσεις, με ημίμετρα, σε πολιτικό επίπεδο δεν λύνονται τα προβλήματα, αντίθετα σήμερα επιδεινώνονται αυτά τα προβλήματα. Άρα αν κατανοηθεί αυτό, θα μπορέσουμε να δούμε και τις αιτίες γιατί φτάσαμε εδώ, θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σε προβλήματα και σε ανησυχίες που υπάρχουν σήμερα, στο παρόν και κυρίως θα μπορέσουμε να χαράξουμε ένα καλύτερο, πιο ελπιδοφόρο και πιο σίγουρο μέλλον, με ασφάλεια για το αύριο. Αυτό είναι το ζήτημα.
Στο πλαίσιο της λογικής που χρησιμοποιήσατε και εσείς ότι μέχρι την αλλαγή του πλαισίου, την αλλαγή του συστήματος, είναι αναγκαίοι και αυτοί οι αγώνες, που δεν λύνουν βεβαίως το πρόβλημα, ανακουφίζουν όμως. Μια τέτοια επιχειρηματολογία, ανεξάρτητα εάν έχει σωστή αφετηρία ή όχι και που θέλει να καταλήξει, χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση. Και τι λέει; Λέει ότι «εγώ κάνω μια διαπραγμάτευση, δεν τα πιστεύω αυτά τα μέτρα, βρίσκομαι σε αυτούς τους οργανισμούς, αλλά τι να κάνω, πρέπει να λύσω άμεσα, σημερινά προβλήματα; Κάνω λοιπόν αυτή την προσπάθειά μου και με έναν τελικό στόχο, όχι μόνο των μέτρων που πρέπει να λάβω, αλλά και το τι θα γίνει τελικά και με το χρέος μας». Δεν μιλάμε για διαγραφή, δεν μιλάμε για κούρεμα, μιλάμε όμως για παράδειγμα για επιμήκυνση. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να κερδίσει τελικά ή είναι κατά την άποψή σας ψευτοδίλημμα αυτό;
Δεν είναι κέρδος για το λαό, αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί. Δεν είναι κέρδος για το λαό, η μείωση του χρέους, εγώ σας λέω ακόμα και το κούρεμα να έπαιρνε. Που το έλεγε η κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση ή πέρσι το πρώτο 6μηνο της διακυβέρνησής της, έλεγε να κουρευτεί το χρέος κλπ. Είχε συνταχθεί τότε με την άποψη του ΔΝΤ και της πλειοψηφίας της ηγεσίας των ΗΠΑ. Δεν συμφωνούσε σε αυτό η Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ. Τώρα μιλάει για επιμήκυνση, έχει πάει στη λογική δηλαδή της Γερμανίας και άλλων χωρών της ΕΕ, σε αντίθεση με το ΔΝΤ. Δεν μας έχει εξηγήσει βέβαια γιατί έκανε και αυτή την τούμπα, την κωλοτούμπα ξανά, στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά ας πούμε ότι έχει βάση, γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο, εφόσον «επέλεξε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό», αυτό είναι το βασικό της επιχείρημα αυτή τη στιγμή και την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ, την ευρωζώνη κλπ, ψηφίζοντας το μνημόνιο.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Είτε στην περίπτωση του κουρέματος του χρέους είτε στην περίπτωση της επιμήκυνσης του χρέους που λέει η κυβέρνηση, αυτό προϋποθέτει νέα μέτρα για το λαό. Κανείς από τους δανειστές, είτε είναι Αμερικάνοι, είτε ΔΝΤ, είτε είναι Γερμανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Δανοί, δεν ξέρω τι, της ΕΕ, όλοι αυτοί, οι χώρες, τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και η ΕΚΤ, δεν θα σου δώσει ρευστό, χρήμα ή δεν θα απαλύνει τέλος πάντων τον ασφυκτικό περιορισμό στο τραπεζικό σύστημα και σε μία σειρά άλλα πράγματα, εάν δεν υποσχεθείς νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτά που έχουν στα συρτάρια, τώρα τα λένε «καβάντζα», «κάβα». Κρατάνε την κάβα και επιμένουν να τα ψηφίσουν τώρα, μαζί με τα υπόλοιπα. Και λένε «αν χρειαστεί», να είναι ψηφισμένα από την ελληνική βουλή, να είναι νόμος του κράτους και αν δεν χρειαστούν δεν θα τα πάρεις, αν χρειαστούν όμως θα είναι ήδη ψηφισμένα και θα τα πάρεις. Αυτό τους λένε κι αυτή η διαπραγμάτευση γίνεται αυτή τη στιγμή και γι' αυτό καθυστερούν και όλα τα υπόλοιπα. Λοιπόν, όλα αυτά σημαίνουν βάρβαρα μέτρα για το λαό. Το συνειδητοποιούμε αυτό; Τότε τι να πεις, είναι καλύτερη η επιμήκυνση; Είναι καλύτερο εκείνο; Η κυβέρνηση κάνει ό,τι έκαναν και οι προηγούμενες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν. Το ίδιο κάνει από πέρσι τον Ιούλιο, όταν αποφάσισε ότι πρέπει να συμφωνήσει με τους εταίρους, με το κουαρτέτο, να υπογράψει 3ο μνημόνιο, τώρα ετοιμάζεται για το 4ο, είμαστε έτσι κι αλλιώς σε μνημόνια διαρκείας. Αυτή είναι η ουσία κι αυτό να περιμένουμε. Θέλετε να το ακούσετε τώρα -όχι εσείς, απευθύνομαι στους τηλεθεατές μας- τι λέει το ΚΚΕ; Εδώ είμαστε και θα τα δούμε. Και όλα τα άλλα, ότι σήμερα θα βγάλει η eurostat στοιχεία που θα δείχνει μια μικρή, έτσι τελοσπάντων θα παρουσιαστεί, ανάκαμψη ή σε κάποιους δείκτες, αυτά είναι -να το πω απλά- κουραφέξαλα για τον ελληνικό λαό. Η όποια έστω και μικρή ανάκαμψη, που μετά την κρίση και την ύφεση πάντα έχεις μια μικρή ανάκαμψη, δεν πρόκειται να ωφελήσει το λαό, διότι όλα τα μέτρα και είναι εκατοντάδες νόμοι αυτοί, που έχουν διαλύσει το εισόδημα, που έχουν οδηγήσει σε φτωχοποίηση, σε ανεργία κλπ, μένουν ως έχουν, δεν πρόκειται να παρθούν πίσω και βεβαίως θα παίρνονται μέτρα πάλι για να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτοί το λένε «επένδυση», ότι δήθεν θα κάνουν επενδύσεις που θα είναι για το καλό όλων. Αμ δεν θα είναι για το καλό όλων. Θα επενδύσουν, θα αγοράσουν κάποιοι εταιρείες από άλλους που είναι χρεοκοπημένοι ή που θέλουν να τους βάλουν στην άκρη γιατί πέρασε ο ιστορικός τους κύκλος ως καπιταλιστές στην οικονομία και θα φέρουν τους καινούργιους, τα νέα τζάκια, ξένους, Έλληνες, δεν έχει σημασία, οι οποίοι θα βάλουν τα κεφάλαιά τους για να έχουν τα κέρδη τους, για να αυξάνουν την κερδοφορία τους, για να αυξάνουν τον δικό τους ανταγωνισμό με άλλες εταιρείες του εξωτερικού ή του εσωτερικού, που είναι ανταγωνιστές τους στον κλάδο ή στους συναφείς κλάδους. Αυτή είναι η ιστορία.
Ας περάσουμε τώρα στο άλλο μεγάλο ζήτημα που απασχολεί, όχι μόνο την χώρα, την Ευρώπη, το προσφυγικό, το θέμα της ασφάλειας, πάλι όπως μπήκε χτες στη βουλή. Μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους, η τρομοκρατία, ένα πράγμα περίεργο. Είχατε συγκεκριμένη τοποθέτηση, θέλουμε να ακούσουμε την άποψή σας.
Καταρχήν ήταν επικίνδυνη και προβληματική η πρόταση για συζήτηση και οι τοποθετήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του κ. Μητσοτάκη. Ήταν προβληματικό και το ζήτημα που έθεσε από την αρχή που συνέδεε το προσφυγικό με τους τζιχαντιστές, με τις δολοφονικές ενέργειες, τις επιθέσεις. Μετά έμπλεξε και τα «δύο άκρα», εκ των οποίων δύο άκρων μίλησε μόνο για το ένα άκρο όπως το ονόμασε, την «αριστερά» και συνέδεσε πράγματα τα οποία δεν συνδέονται. Ένας αχταρμάς να το πω έτσι στην ουσία. Δηλαδή από τους εργατικούς αγώνες που δεν είναι μαζικοί κλείνουν δρόμους, μέχρι τα μπλόκα των αγροτών που κλείνουν εθνικές οδούς. Από τη δολοφονία του Π. Μπακογιάννη από τη 17Ν το 1989, μέχρι τις δολοφονικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Είναι απαράδεκτη αυτή η λογική, όχι μόνο να το πω έτσι ενός πολιτικού προσώπου που τοποθετείται στην ελληνική βουλή με αυτό τον τρόπο και με ανεύθυνο τρόπο, αλλά και για την ουσία των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ανευθυνότητα κε Κουτσούμπα ή είναι στόχος συγκεκριμένος;
Όχι, είναι το ίδιο που έκανε από τη δική του σκοπιά μετά, αξιοποιώντας αυτόν τον αχταρμά του κ. Μητσοτάκη, ο κ. Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή πήρε αυτά για να φανεί ότι αυτός είναι ο «αριστερός», ο «αντιστασιακός» που παλεύει, που ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία, που είναι ενάντια στα μέτρα καταστολής -ενώ τα ψηφίζει όλα μαζί με τον κ. Μητσοτάκη στο ευρωκοινοβούλιο, όλες τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα μέτρα καταστολής ενάντια στα λαϊκά κινήματα, με αφορμή τη δημόσια ασφάλεια και τα κενά ασφάλειας- και βεβαίως πήρε το μπαλάκι. Να σας το πω καθαρά: Ήταν η κλασική περίπτωση αυτού που είχαμε γνωρίσει παλιότερα ως δικομματικό παιχνίδι μέσα στη βουλή, τώρα εκφράζεται, γίνεται μια προσπάθεια να φτιαχτεί αυτό το κάλπικο όπως λέμε εμείς δίπολο, γιατί δεν πρόκειται για τέτοιο, αφού ψήφισαν μαζί το μνημόνιο. Τους βασικούς νόμους τους ψήφισαν μαζί, μαζί συντηρούν και όλο το υπόλοιπο νομικό οπλοστάσιο ενάντια στο λαό και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να κρύψουν όλα αυτά από τον ελληνικό λαό αρχίζουν την κοκορομαχία, την αντιπαράθεση, η οποία στην ουσία είναι ψεύτικη. Δεν ταυτίζουμε ούτε τις ιδεολογίες, ούτε τις αφετηρίες, ούτε τις ιστορικές παρακαταθήκες του ενός και του άλλου, λέμε τι γίνεται σήμερα και πως εξηγούνται αυτά. Βεβαίως έχουν και διαφορετικές απόψεις, βεβαίως έχουν διαφορετικές προελεύσεις αυτά τα κόμματα, μην θεωρήσετε δηλαδή -πολύ περισσότερο μην θεωρήσουν οι τηλεθεατές- με αυτά που λέω ότι τους ταυτίζουμε σε όλα τα ζητήματα, δεν είναι έτσι. Όμως το ζήτημα αυτού του παιχνιδιού θα πρέπει να σταματήσει, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για σοβαρά ζητήματα, πολέμων, συγκρούσεων, που μιλάμε για προσφυγικές ροές, για πνιγμούς ανθρώπων, για συρματοπλέγματα που στήνονται, για προβλήματα που αντιμετωπίζει και ο ελληνικός λαός εξαιτίας αυτή της κατάστασης και των πολεμικών επεμβάσεων στην περιοχή που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανάψει γενικότερο φυτίλι, γιατί η περιοχή μας είναι μπαρουταποθήκη.
Άρα λοιπόν αυτά πρέπει να έχουμε μπροστά μας και με υπεύθυνο τρόπο τα πολιτικά κόμματα να αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα. Δεν το κάνουν με αυτό τον τρόπο που το λέω, ακριβώς γιατί η γραμμή τους είναι γραμμή υπεράσπισης λυκοσυμμαχιών, είναι γραμμή συμμετοχής στις επεμβάσεις, μέσω του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, του ευρωστρατού, των ΗΠΑ σε άλλες περιοχές, για συμμετοχή σε πολεμικές συγκρούσεις και επεμβάσεις και εκεί οφείλεται το πρόβλημα αυτό. Και βέβαια αποδοχής μιας λογικής και μιας συμφωνίας, όπως είναι η πρόσφατη της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, η οποία όχι μόνο δεν λύνει το προσφυγικό πρόβλημα, όχι μόνο δεν δίνει διέξοδο σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, αλλά το εμπλέκει και περισσότερο. Και το έχει εμπλέξει, με μαζικό εγκλωβισμό στην Ελλάδα χιλιάδων προσφύγων και με συνέχιση της προσφυγικής ροής για τα επόμενα χρόνια, που πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα σταματήσει εδώ, αφού κι εφόσον δε σταματούν οι πόλεμοι στη Συρία, στη Λιβύη, στην υπόλοιπη περιοχή που φλέγεται αυτή τη στιγμή.
