Καθόλου τυχαία, άλλωστε, η χτεσινή παρουσία του
πρωθυπουργού στη συγκεκριμένη επιχείρηση συνέπεσε με την κατάθεση του νομοσχεδίου για τα Εργασιακά στη Βουλή.
Ο συνειρμός που προσπάθησε να δημιουργήσει η κυβέρνηση, είναι καθαρός: Από τη μια ένας επιχειρηματικός όμιλος που επενδύει κεφάλαια στην Ελλάδα και, από την άλλη, ένα νομοσχέδιο που βελτιώνει τάχα την προστασία των εργαζομένων από εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Κάπως έτσι προσπαθούν τα κυβερνητικά επιτελεία να χτίσουν το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης»...
Στην ομιλία του στους εργαζόμενους, ο Αλ. Τσίπρας περίπου τους ζήτησε να πουν κι «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση, που με τη 2η «αξιολόγηση» φόρτωσε στην πλάτη τους αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα τουλάχιστον για μια πενταετία μπροστά, ενώ με τη συμφωνία για το χρέος μετέφερε σε ορίζοντα δεκαετιών τα ματωμένα «πρωτογενή πλεονάσματα» και τα προαπαιτούμενά τους.
Να τι είπε ο πρωθυπουργός: «Η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και, κυρίως, η δέσμευση των εταίρων μας για έναν αλγόριθμο που κλειδώνει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (...) διαμορφώνουν μια προοπτική που την έχουν χαιρετίσει η πλειοψηφία των επενδυτών έξω από την Ελλάδα και μέσα στην Ελλάδα. Κι αυτό αποκρυσταλλώθηκε με την επιτυχή έξοδο της χώρας στις αγορές».
Αφού λοιπόν οι εργαζόμενοι «λούστηκαν» τα μέτρα των δύο προηγούμενων μνημονίων, αφού κουβάλησαν στην πλάτη τους το σταυρό του 3ου μνημονίου και αφού τον περασμένο Ιούλη είδαν την κυβέρνηση να ψηφίζει στη Βουλή τα προεόρτια του 4ου, μετά από 8 σχεδόν χρόνια ανελέητων περικοπών, αντεργατικών μέτρων και αντιλαϊκών ανατροπών, μπορούν τώρα ανακουφισμένοι να αναφωνήσουν ότι, επιτέλους, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να επιστρέψουν οι επενδύσεις στην Ελλάδα!
Αυτό είπε ο πρωθυπουργός στους εργαζόμενους του «Παπαστράτου», απευθυνόμενος συνολικά στην εργατική τάξη και το λαό. Η πρόκληση όμως και το θράσος δεν σταματάνε εδώ.
Η δημιουργία περιβάλλοντος «φιλικού στην επιχειρηματικότητα» μπορεί να συμβαδίζει με την «εξασφάλιση των εργασιακών σχέσεων», δηλαδή με εργασιακά δικαιώματα, είπε χτες ο πρωθυπουργός. Η άποψη αυτή όμως έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, που δείχνει ακριβώς το αντίθετο, με το γεγονός δηλαδή ότι το φιλικό στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις περιβάλλον προϋποθέτει σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων που οδηγούν σε απώλειες την εργατική τάξη. Τέτοιες ρυθμίσεις έφεραν με την πολιτική τους και οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, ενώ εκκρεμούν και άλλες στο άμεσο μέλλον. Ταυτόχρονα, διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι με το νομοσχέδιο που κατέθεσε χτες το υπουργείο Εργασίας αντιστρέφεται ο «εργασιακός μεσαίωνας».
Για την παραπλάνηση που επιχειρεί η κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ο «Ριζοσπάστης» γράφει αναλυτικά στο σημερινό του ρεπορτάζ. Τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με το θράσος του πρωθυπουργού να καταγγέλλει τον «εργασιακό μεσαίωνα», όταν η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει αλλάξει ούτε ένα κόμμα από την αντεργατική νομοθεσία που παρέλαβε από τους προηγούμενους, αλλά την έχει εμπλουτίσει κιόλας! Για να μη μιλήσουμε για τα προαπαιτούμενα της 3ης «αξιολόγησης» που αρχίζει άμεσα και στα οποία περιλαμβάνονται νέα αντεργατικά μέτρα.
Στις 9 Σεπτέμβρη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, η θέση των εργαζομένων δεν είναι δίπλα στους εργοδότες - επενδυτές, που θα χειροκροτούν την κυβέρνηση και την πολιτική της, αλλά στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Στον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
