Σε τι διαφέρει η πολιτική της κυβέρνησης;
Το ερώτημα όχι μόνο έχει απαντηθεί, αλλά ήδη φέρνει τους πρώτους καρπούς για το κεφάλαιο.
«Τα λεφτά σας πιάνουν τόπο» διατυμπανίζουν ο ένας μετά τον άλλο οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όπου και αν βρεθούν, καλώντας το διεθνές κεφάλαιο να επενδύσει στα προσφερόμενα πακέτα των ιδιωτικοποιήσεων. Όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται, από δημόσιες επιχειρήσεις, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΛΙΜΑΝΙΑ, ΤΡΕΝΑ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ, μέχρι τα
σπίτια των εργαζομένων.
Όλα για το κέρδος των ολίγων.
Δεν τους νοιάζει αν ο λαός τρέφεται καλά, αν κρυώνει, αν έχει την υγεία του, αν σπουδάζει τα παιδιά του, αν έχει δουλειά.
Από παντού ακούγεται το «…ψάχνω για δουλειά…» - «Βρήκες τίποτα;»
Η απάντηση «Όχι»...
Κοινός τόπος των εργαζομένων η ανεργία, το ελαστικό ωράριο, η μαύρη εργασία, η απληρωσιά, δουλειά με το κομμάτι και από πάνω χαράτσια, φόροι, ακρίβεια, πλειστηριασμοί, κόψιμο μισθών και συντάξεων.
Όλα αυτά διασφαλίζονται με τη συνέχεια των μνημονίων, τα προαπαιτούμενα και τους χιλιάδες εφαρμοστικούς νόμους, έως το 2060.
Να έμεναν μόνα σε αυτά;
Όχι. Μπετονάρουν το απεργιακό δικαίωμα, αξιοποιώντας την ωμή βία και την καταστολή. Σπέρνουν φόβο διαρκείας στο λαό.
Σε αυτό τον τόπο που βασιλεύει η βαρβαρότητα, η μισή δουλειά, η μισή ζωή δηλαδή, το «Value for money» ή αλλιώς «τα λεφτά σας πιάνουν τόπο» ισχύει στο ακέραιο για τους καπιταλιστές.
Ναι, η αστική τάξη βρήκε τα καλύτερα τσιράκια να κάνει τη δουλειά της.
Μια χώρα και ένας λαός λεηλατημένος δεν μπορεί παρά να είναι μια ευκαιρία αγοράς.
Τα business plan τα διαμόρφωσαν οι αστοί και τα λανσάρουν μακροοικονομικά, πότε τα κυβερνητικά σχήματα με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, πότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ίσως αύριο ένα νέο κυβερνητικό μείγμα, ευθυγραμμισμένο στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, που θα υπηρετεί τους στόχους της.
Το αστικό κράτος έχει συνέχεια γιατί έχουν συνέχεια τα συμφέροντα της αστικής τάξης και αυτά διασφαλίζονται και κλειδώνονται, πολιτικά, νομικά, θεσμικά και στρατιωτικά, μέσα από τις λυκοσυμμαχίες των ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σε αυτή την περίπτωση εφόσον αποφασίσεις να κάνεις τη βρώμικη δουλειά, θα την κάνεις με χίλιους τρόπους, όποια ταμπέλα και αν φοράς.
Έτσι και αλλιώς τα κόμματά της είναι πειθαρχημένα στο καπιταλιστικό ιδεώδες, καμία σημασία δεν έχει αν κάποιο από τα παιδιά της γκρινιάζει λίγο. Η επιστροφή του «Ασώτου» είναι σύνηθες φαινόμενο. Έχει τον τρόπο της η αστική τάξη να μαζεύει τα παιδιά της.
Οι βαστάζοι και οι υπηρέτες πάντα ήταν στον αυλόγυρό της.
Γιατί πάντα πίστευαν στην αστική τάξη, πάντα πίστευαν στην πλουτοκρατία.
Δούλευαν σαν τα χαλινάρια που συγκρατούν τα άλογα.
Σήμερα περισσότερο από άλλοτε το τοπίο είναι πιο καθαρό.
Το ποιος με ποιον δεν είναι δίλημμα πλέον, είναι απόφαση.
Είναι απόφαση ταξικής δράσης και συντονισμού των κοινωνικών δυνάμεων της ανατροπής και της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος πρώτα από όλα.
Αεροπεζοναύτης
