Χαμόγελα που βρωμάνε μπαρούτι

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τα αποτελέσματα του 2ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ, την Τετάρτη στο Ισραήλ, με επικεφαλής των αντιπροσωπειών τους πρωθυπουργούς των δύο χωρών, όσο και γι' αυτά της τριμερούς Συνόδου Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, την Πέμπτη, με συμμετοχή και του Κύπριου Προέδρου.
Και πώς αλλιώς, εφόσον προσηλωμένη όντας η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ στο στόχο της εγχώριας αστικής τάξης για «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της στην ευρύτερη περιοχή (π.χ. μέσα από το ενεργειακό), μπορεί να επαίρεται στους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους πως έκανε τα «αδύνατα δυνατά» για να προωθήσει σχετικά κομπρεμί τους με άλλα κεφάλαια της Ανατολικής Μεσογείου.
Ο ίδιος ο Ελληνας πρωθυπουργός ξεκαθάρισε, την Τετάρτη, ότι στην Ιερουσαλήμ υπογράφτηκαν συμφωνίες σε χρυσοφόρα πεδία, όπως Τουρισμός, Περιβάλλον, Ενέργεια, διαχείριση υδάτων, φαρμακευτική βιομηχανία κ.ά. Ενώ, την Πέμπτη, στη Λευκωσία οι τρεις πλευρές συμφώνησαν στην

Τα «ανεκτά» όρια

Μιλώντας, προχτές, στη Βουλή για τους αγροτικούς αγώνες, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάρκος Μπόλαρης, εμφανίστηκε σαν θεματοφύλακας του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στη διαμαρτυρία, στην οποία, όμως, θα «πρέπει να εκφραστούν αντιθέσεις, να κατατεθούν επιχειρήματα, να γίνει διάλογος, να λειτουργήσει η δημοκρατία».

Σ' αυτό το πνεύμα, καταδίκασε τους αγώνες που, κατά την ερμηνεία της κυβέρνησης, «εκφεύγουν από τη συνταγματική, τη νόμιμη, τη δημοκρατική λειτουργία». Άλλα στελέχη της κυβέρνησης λένε, με κάθε αφορμή, ότι θέλουν το λαό να διαδηλώνει στους δρόμους, για να δυναμώσει η διαπραγματευτική της ισχύς απέναντι στην τρόικα.

Αυτές είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, σε ό,τι αφορά τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις εργατικές - λαϊκές αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της, με αιχμή το Ασφαλιστικό. Αν πάρουμε τοις μετρητοίς αυτά που λέει ο υπουργός, προκύπτει ότι τα μόνα μέσα διαμαρτυρίας που αναγνωρίζει η κυβέρνηση σε όσους θίγονται από την

Η συναίνεση και η «κόντρα»

Επιστρέφοντας από το Παρίσι, όπου βρέθηκε στα τέλη της περασμένης βδομάδας για τη Διυπουργική Σύνοδο του ΟΟΣΑ, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, σχεδόν πανηγύριζε ότι εισέπραξε «μια πολύ θετική υποδοχή» του σχεδίου της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό από τον Οργανισμό και τους ομολόγους του στην ΕΕ.

Για του λόγου το αληθές, ο Τύπος φιλοξένησε δηλώσεις όπως αυτή της Γερμανίδας υπουργού Εργασίας, που είπε ότι θα στηρίξει την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, επειδή «βρίσκεται στο σωστό δρόμο» και της Γαλλίδας, η οποία χαρακτήρισε «θαρραλέο» το σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση.

Οι δηλώσεις τους δείχνουν ότι το ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης συνεχίζεται με τη στήριξη της ΕΕ, ανεξάρτητα από τις επιμέρους «παρατηρήσεις». Αλλωστε, και οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας τα ίδια μέτρα παίρνουν στις χώρες τους για να θωρακίσουν την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου σε βάρος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Ωστόσο, την ίδια ώρα που ο υπουργός Εργασίας παρουσίαζε συναινετικό το κλίμα με τους Ευρωπαίους

Τα «νέα» κάλπικα δίπολα

Όσο εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου, όσο πιο φανερή γίνεται η σύγκλιση όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης στη στρατηγική που τσακίζει το λαό, τόσο μεγαλώνει η ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος να στήσει «νέα» κάλπικα δίπολα που θα αποπροσανατολίζουν το λαό από τον πραγματικό του αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, να στήσει «νέες» πλαστές διαχωριστικές γραμμές που θα εγκλωβίζουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε «εναλλακτικές» εντός των τειχών.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούνται ήδη η εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ και οι συνολικότερες διεργασίες που αυτή φαίνεται να επιταχύνει.

«Το δίλημμα είναι Αριστερά ή Δεξιά», λένε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ότι ο νέος αρχηγός της ΝΔ είναι «νεοφιλελεύθερος». Μέτωπο στο «λαϊκισμό μιας ανίκανης κυβέρνησης» σηκώνει από την πλευρά της η ΝΔ.

Και οι μεν και οι δε, όμως, υπηρετούν τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο, την καπιταλιστική ανάκαμψη, η οποία προϋποθέτει το διαρκές τσάκισμα του λαού. Γι' αυτό και τα «νέα» διλήμματά

Γνωστό άλλοθι

Το επιχείρημα των «ρετιρέ», των «προνομιούχων» και των «μπαταχτσήδων» που πάντα βρίσκουν τρόπους να φεύγουν από την τσιμπίδα της Εφορίας είναι γνωστό, παλιό και βολικό. Κάθε αστική κυβέρνηση σηκώνει το ζήτημα της πάταξης της φοροδιαφυγής, όταν πρόκειται να χτυπήσει με την πολιτική της τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. «Ο χαμηλόμισθος υπάλληλος πολεοδομίας που γυρνάει στην πόλη με αυτοκίνητο που η αξία του υπερβαίνει τις 100.000 ευρώ» (δες χτεσινή «Αυγή») είναι το άλλοθι για να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του κόσμου το κυνηγητό - και μέσω της φορολόγησης - των λαϊκών νοικοκυριών. Πολύ περισσότερο που το φορολογικό σύστημα στον καπιταλισμό είναι ένα εργαλείο που ευνοεί το μεγάλο κεφάλαιο και διαιωνίζει την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.
Δεν μπορεί να υπάρξει «δίκαιο φορολογικό σύστημα», όσο θα υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος και η καπιταλιστική εκμετάλλευση. Αν ήθελε η κυβέρνηση να αποκαταστήσει τις αδικίες, γιατί δεν αυξάνει το συντελεστή φορολόγησης στα κέρδη του κεφαλαίου στο 45%, γιατί δεν καταργεί τον ΦΠΑ στα είδη βασικής κατανάλωσης, τον ΕΝΦΙΑ, τη λεγόμενη εισφορά αλληλεγγύης και άλλους αντιλαϊκούς φόρους; Ούτε το θέλει ούτε το μπορεί μια κυβέρνηση που υπηρετεί τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, είτε σε κρίση είτε σε

Άξονες εμπλοκής

Η διαπάλη που γίνεται στη Συρία και τη Μέση Ανατολή ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία (ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι), τη Ρωσία, τους συμμάχους τους και δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία - όπου όλοι χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - εκφράζει ανταγωνιστικά συμφέροντα για τον ελέγχο του πλούτου, των δρόμων μεταφοράς του, των αγορών, των γεωστρατηγικά κρίσιμων περιοχών. Οι τζιχαντιστές αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται σαν το όχημα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΗΠΑ και ΕΕ στη Συρία, είτε ενισχύοντάς τους απέναντι στον Ασαντ, είτε αξιοποιώντας τους ως πρόσχημα. Η Ρωσία παρεμβαίνει στρατιωτικά υπερασπιζόμενη τα συμφέροντά της στην περιοχή, που

Στόχος τους η χειραγώγηση

Το κάλεσμα του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για μαζική συμμετοχή στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις μπορεί να προκάλεσε μια πλημμυρίδα σκωπτικών σχολίων, αυτά όμως περιορίστηκαν ως επί το πλείστον σε μια πρώτη ανάγνωση του καλέσματος και στο οφθαλμοφανές παράδοξο να καλεί το κόμμα που κυβερνά στις απεργιακές κινητοποιήσεις εναντίον της πολιτικής που εφαρμόζει.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, πίσω απ' τις γραμμές, ξεπροβάλλει η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρέμβει στο κίνημα, να το προσανατολίσει στην κατεύθυνση που βολεύει την κυβέρνησή του και τα ταξικά συμφέροντα που αυτή εκπροσωπεί, να το χειραγωγήσει στα άμεσα προτάγματα του κεφαλαίου, ενσωματώνοντάς το στα μακροπρόθεσμα. Αυτή τους η επιδίωξη καθρεφτίστηκε με ακρίβεια στις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών κυβέρνησης και κόμματος, όπως του

Η «σκληρή διαπραγμάτευση»

Τρεις βασικές κατηγορίες ζητημάτων οριοθετούν το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης που κάνει αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση.

Πρώτον, συζητάει καινούργια μέτρα που θα προστεθούν στα προηγούμενα. Δεύτερον, συζητάει για παλιότερα μέτρα, που τώρα αναθεωρούνται προς το χειρότερο και τρίτον, αναζητάει «ισοδύναμα» για ορισμένα από τα νέα μέτρα, τα οποία όμως κι αυτά θα προέλθουν από την τσέπη του λαού, αφού θα κληθεί να «διαλέξει» ποιο δικαίωμα θα χάσει!

Σε ότι αφορά τα καινούργια μέτρα, χαρακτηριστικό είναι το Ασφαλιστικό.

Όλα τα σενάρια επιβεβαιώνουν ότι κατάληξη αυτής της συζήτησης θα είναι η μείωση όλων των συντάξεων και ταυτόχρονα η επιδείνωση των όρων Ασφάλισης και συνταξιοδότησης, κυρίως για τους νέους.

Για τα παλιότερα μέτρα, που αναθεωρούνται προς το χειρότερο, αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι οι πλειστηριασμοί.

Εδώ, πάει να αλλάξει η προστατευτική νομοθεσία που υπήρχε και η οποία ήταν ούτως ή άλλως ελλιπής, αφού η αναστολή των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία

Στις 12 Νοέμβρη απεργούμε!

Την Πέμπτη 12 Νοέμβρη απεργούμε γιατί αυτή η βάρβαρη ταξική πολιτική, που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, πρέπει να βρει απέναντί της ισχυρά εμπόδια, να πάρει μαζική απάντηση.
Απεργούμε για να φτάσει το μήνυμα σε συγκυβέρνηση, κεφάλαιο και τρόικα ότι, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε ο λαός στις τελευταίες εκλογές, δεν είναι διατεθειμένος να βάλει μόνος του το κεφάλι στην γκιλοτίνα που του στήνουν, να φωνάξει «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Οτι τα μέτρα που φέρνουν στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας, δεν έχουν τη σιωπηρή αποδοχή του λαού, πολύ περισσότερο την ενεργητική του στήριξη.
Απεργούμε για να σηκώσει κεφάλι ο λαός. Για να σπάσει το κλίμα της απογοήτευσης και της μοιρολατρίας, του «δε γίνεται τίποτα». Για να χτυπηθεί ο φόβος που κυριαρχεί στους τόπους δουλειάς και κρατά καθηλωμένες δυνάμεις που αγανακτούν και έχουν αγωνιστικές διαθέσεις.
Στις 12 Νοέμβρη απεργούμε για να πάρουν απάντηση οι μεγαλοεργοδότες, για τους οποίους φτιάχνονται τα νομοσχέδια και που γι' αυτούς διαπραγματεύεται η

«Αβεβαιότητες»...

Με ένα μπαράζ αναλύσεων και παρεμβάσεων, διάφορα αστικά επιτελεία κάνουν λόγο για «απανωτά καμπανάκια» στην πορεία της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας. «Ο υπαρκτός κίνδυνος είναι η χώρα να διολισθήσει σε βαθύτερη ύφεση ή και σε μια μακροχρόνια στασιμότητα», επισημαίνεται στο πιο χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα, στην Τριμηνιαία Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, που δημοσιεύθηκε προχτές.

«Όμως, ο κίνδυνος αυτός μπορεί, υπό όρους, να αποτραπεί», αναφέρεται στην ίδια έκθεση, για να παρουσιαστεί ως «σπουδαιότερος όρος» που διασφαλίζει τάχα «ταχύτερη ανάκαμψη» και «σε διατηρήσιμη βάση», η «εξάλειψη της αβεβαιότητας τόσο ως προς τη γενική κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής, όσο και ως προς τη

Η ψευτιά των «ισοδυνάμων»

Δεν υπάρχει μέρα που η κυβέρνηση να μην ξεφουρνίζει κι ένα «ισοδύναμο» για τα μέτρα που βρίσκονται ψηλά στη λίστα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και προκαλούν την αντίδραση του λαού.

Το κλίμα που προσπαθούν να διαμορφώσουν τα κυβερνητικά στελέχη είναι το εξής: Οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι μεν δεσμευτικοί, με βάση το 3ο μνημόνιο, αλλά όχι και τα μέσα που θα τους πετύχει η κυβέρνηση.

Επομένως, στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, λένε, τα κυβερνητικά επιτελεία εξαντλούν όλα τα περιθώρια, ώστε να ελαφρύνει το βάρος από τα ψηφισμένα μέτρα, ή να αντικατασταθούν άλλα, που αν εφαρμοστούν, θα

Ξανά τα ίδια παραμύθια...

Και να που ζούμε και πάλι μια περίοδο ...«σκληρής διαπραγμάτευσης». Να που ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, στελέχη της, σ' ένα απίστευτο κρεσέντο κοροϊδίας σε βάρος του λαού, προσπαθούν να πείσουν ότι «αντιστέκονται», ότι υπάρχει «ισχυρή αντιπαράθεση», ότι είναι «σκληροί απέναντι στους δανειστές» και το κάνουν αυτό για το καλό των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών, των συνταξιούχων, των νέων ζευγαριών. Το έργο αυτό το έχει ξαναδεί ο κόσμος. Τώρα το βλέπει με αφορμή έναν ακόμη έλεγχο της τρόικας, προκειμένου ν' ανάψει το «πράσινο φως» για την επόμενη δόση του δανείου. Από τον περασμένο Φλεβάρη έως τον Ιούλη, το είχε ξαναδεί με αφορμή τη χρηματοδότηση που ζητούσε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ. Και βέβαια, το περίφημο «κάνουμε σκληρή διαπραγμάτευση» το έχουμε ζήσει και από προηγούμενες κυβερνήσεις, που κάθε φορά που διαπραγματεύονταν για το

Συμπεράσματα για τους λαούς

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, που είχε ως βασικό θέμα - υποτίθεται - την αντιμετώπιση της «προσφυγικής κρίσης», επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον επιθετικό για τους λαούς χαρακτήρα αυτής της λυκοσυμμαχίας. Από τη μία θα ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα για όσους χαρακτηρίζονται πρόσφυγες και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τις αστικές τάξεις ως φτηνή εργατική δύναμη και από την άλλη οι οικονομικοί μετανάστες θα επαναπροωθούνται πίσω στις χώρες προέλευσης. Την ίδια ώρα, αξιοποιώντας ως νέο πρόσχημα τους μετανάστες και την «καλύτερη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ», θα δοθεί νέα συνέχεια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, που σχετίζονται με τον έλεγχο ενεργειακών πηγών, δρόμων

Οι «προγραμματικές» του λαού

Ζαλίζεται πραγματικά το μυαλό, διαβάζοντας τα νούμερα με τις περικοπές και τους φόρους που περιέχονται στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Χρειάζεται, ωστόσο, να ξεχωρίσουμε ορισμένα βασικά σημεία που πρέπει να «βαρύνουν» στη διαμόρφωση μαχητικής στάσης του λαού απέναντι στο νέο κυβερνητικό σχήμα και την πολιτική που υπηρετεί.

Από την πρώτη κιόλας ώρα, γίνεται καθαρό ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εφαρμόσει γρήγορα και με αποφασιστικότητα το σύνολο των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων που περιλαμβάνονται στην πρώτη «αξιολόγηση».

Άλλωστε, αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που επιλέχτηκε με τις ευλογίες του κεφαλαίου: Να προχωρήσει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη χειραγώγηση, στην ενσωμάτωση κι

Προαπαιτούμενα...

Η επιβολή μιας νέας φουρνιάς σκληρών αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι στα σκαριά. Είναι όλα εκείνα τα - λεγόμενα - προαπαιτούμενα που συμπεριλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν στη Βουλή, τον Αύγουστο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Είναι όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που θα χτυπήσουν το λαϊκό εισόδημα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα ζευγάρια, τους αυτοαπασχολούμενους. Ο κατάλογος με αυτά τα προαπαιτούμενα που καθημερινά βλέπει το φως της δημοσιότητας είναι μακρύς. Ερχεται να προστεθεί σ' εκείνα που είχαν ψηφιστεί τον περασμένο Ιούλη από την ίδια κυβέρνηση, αλλά και σε όσα έχουν επιβληθεί τα

Οι «τίμιοι διαμεσολαβητές»

Ο Αλ. Τσίπρας δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος πρωθυπουργός της χώρας που τα ιμπεριαλιστικά γεράκια των ΗΠΑ και τα αφεντικά μεγάλων οικονομικών μονοπωλίων τον καλωσορίζουν τόσο θερμά.

Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Ελληνας πρωθυπουργός, που, εκπροσωπώντας συγκεκριμένα τμήματα του κεφαλαίου, εκπροσωπώντας το ελληνικό κεφάλαιο, κάνει ένα ακόμα «τουρ» στις ΗΠΑ.

Επισκέπτεται τους «τίμιους διαμεσολαβητές» (έτσι τους είχε αποκαλέσει ο Γ. Βαρουφάκης τον περασμένο Απρίλη) ανάμεσα σε ελληνική κυβέρνηση και ηγέτες της Ευρωζώνης.

Επισκέπτεται εκείνους που τους είχε ευχαριστήσει ο Γ. Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 12ης Ιούλη και την επίτευξη συμφωνίας που έφερε την αντιλαϊκή λίστα με τα

Επόμενη μέρα...

Τις τελευταίες μέρες, τα αστικά κόμματα και επιτελεία προσπαθούν να ενισχύσουν ψεύτικα αντιλαϊκά διλήμματα, αποπροσανατολιστικά κριτήρια μπροστά στην κάλπη, αξιοποιώντας και στοιχεία των δημοσκοπήσεων.

Διαμορφώνουν μια εικόνα εκλογικής μάχης «ντέρμπι» - όπως λένε χαρακτηριστικά - ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, θυμίζοντας τα ανάλογα σκηνικά της εποχής του πάλαι ποτέ δικομματισμού ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Σε αυτό το έδαφος, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ για να μη γυρίσει η ΝΔ και το «παλιό πολιτικό σύστημα», ζητάει να του δώσει ο λαός αυτοδυναμία, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θέλει να συνεργαστεί με τα «φθαρμένα μνημονιακά κόμματα», κρατώντας βεβαίως ανοιχτό το παράθυρο στο «μήνυμα της

Έχεις την ευκαιρία...

Μας θεωρούν λωτοφάγους! Αλλιώς δεν εξηγείται πως όλα τα κόμματα αστικής διαχείρισης καλούν το λαό να τους δώσει μια ακόμα ευκαιρία με την ψήφο του.

Μια «δεύτερη ευκαιρία» για «επανεκκίνηση της κυβέρνησης της Αριστεράς» ζητάει με θράσος ο ΣΥΡΙΖΑ από το λαό, καλώντας τον να ξεχάσει τα «χουνέρια» που του 'κανε το τελευταίο επτάμηνο, με κορύφωση την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

«Δεύτερη ευκαιρία» στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει επιβράβευση της κοροϊδίας και των αυταπατών που μοίρασε με τη σέσουλα, για να κερδίσει τις προηγούμενες εκλογές.

Πολύ περισσότερο, σημαίνει αναβάπτιση αυτών των

«Παλιά» και «νέα» σαπίλα

Το ζήτημα είναι απλό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015 έθεσε ως κυρίαρχο το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο». Ενα ψεύτικο δίλημμα, με το οποίο εξαπατήθηκε μεγάλο μέρος εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, που πίστεψαν ότι μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ, με όλες τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτήν, με μια πολιτική με στόχο την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια των καπιταλιστών, μπορεί ο λαός να δει άσπρη μέρα. Πατώντας πάνω σε αυτήν την απάτη έγινε κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 25ης του Γενάρη 2015. Τα αποτελέσματα είναι ήδη γνωστά. Οχι μόνο δεν έσκισε κανένα

Όλοι «στο πόδι»

Χτες, άρχισε και τυπικά η εκλογική μάχη, η έκβαση της οποίας στις 20 του Σεπτέμβρη εξαρτάται και απ' την αδιάκοπη προσπάθεια όλων μας, μελών, φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» με το κάλεσμα της ΚΕ του Κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές πρέπει να μπει σε όσο το δυνατόν περισσότερα εργατικά, λαϊκά σπίτια, να διαβαστεί απ' όσο περισσότερους ανθρώπους του μόχθου γίνεται. Η αυριανή πανεξόρμηση θα σηματοδοτήσει τη δυναμική εκκίνηση της εκλογικής μάχης και την αποφασιστικότητα με την οποία θα τη φτάσουμε έως το τέλος της.

Από αύριο και κάθε μέρα έως τις 20 του Σεπτέμβρη ξεχυνόμαστε στους δρόμους και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, όλης της Αττικής, όλης της Ελλάδας. Επικοινωνούμε με όλους τους γνωστούς και φίλους, τους