ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 20ού ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

Από τις 30 Μάρτη μέχρι τις 2 Απρίλη 2017 συνήλθε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, στην έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος.
Το 20ό Συνέδριο ενέκρινε τις Θέσεις της ΚΕ που περιλαμβάνουν τον απολογισμό δράσης του Κόμματος και τα πολιτικά του καθήκοντα μέχρι το 21ο Συνέδριο, παίρνοντας υπόψη τη συζήτηση και υπερψήφισή τους από τις Γενικές Συνελεύσεις των ΚΟΒ και τις Συνδιασκέψεις. Ενέκρινε, επίσης, την Εισήγηση της ΚΕ στο 20ό Συνέδριο καθώς και τον απολογισμό της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου (ΚΕΟΕ).
Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ ψήφισε Πολιτική Απόφαση, με την οποία καθορίζονται τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 21ο Συνέδριο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ισχυροποίησης του ΚΚΕ στη δράση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την εργατική εξουσία. Ιδιαίτερα καθήκοντα τίθενται για την οικοδόμηση του Κόμματος στην εργατική τάξη, στις παραγωγικές ηλικίες, στη νεολαία, στις γυναίκες, για τη στήριξη της δουλειάς της ΚΝΕ, τη βελτίωση της λειτουργίας των καθοδηγητικών οργάνων, την ανάδειξη νέων στελεχών.
Τα ντοκουμέντα του 20ού Συνεδρίου εξοπλίζουν παραπέρα το

Ολοκληρώθηκε η συζήτηση και η ψηφοφορία για το πρώτο θέμα

Το Σάββατο 1 Απρίλη ολοκληρώθηκε, μετά από πλούσια συζήτηση, το Α΄ Θέμα της Ημερήσιας Διάταξης του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ, που αφορούσε τον Απολογισμό δράσης της Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου και τον Προγραμματισμό δράσης ως το 21ο Συνέδριο.
Μίλησαν 70 Σύνεδροι, ενώ υπήρχαν πολλές παρεμβάσεις - προτάσεις, γραπτές και προφορικές.
Στη συζήτηση εκφράστηκε η ουσιαστική συμφωνία με τις

Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο (VIDEO)

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παρουσίασε την Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος, που ξεκίνησε το πρωί της Πέμπτης 30 Μάρτη, στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό.
Παρατίθεται η Εισήγηση:  
«Στη βάση του νέου Προγράμματος του Κόμματος και των Αποφάσεων που ψηφίστηκαν στο 19ο Συνέδριο, εκτιμάμε σήμερα τη δράση μας, βγάζουμε συμπεράσματα χρήσιμα για την πάλη μας, χαράσσουμε τα καθήκοντά μας μέχρι το επόμενο, το 21ο Συνέδριο.
Οι Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου, οι οποίες εξειδικεύτηκαν στις συνολικά 46 Συνόδους της ΚΕ που έγιναν αυτά τα 4 χρόνια, έχουν συναντήσει την αποδοχή της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Η προσπάθεια για την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική ανάπτυξη του Κόμματος δέσποσε όλα αυτά τα χρόνια στη

Τι εννοούμε «κόμμα της επαναστατικής ανατροπής υποχρεωμένο να δρα σε μη επαναστατικές συνθήκες»;

Στη θέση 64 αναφέρεται ότι «Υπάρχει μία αντικειμενική αντίφαση που διατρέχει κάθε κομμουνιστικό κόμμα, κάθε εργατικό επαναστατικό κίνημα που δρα σε μη επαναστατικές συνθήκες. Και αυτή η αντίφαση έγκειται στο γεγονός ότι, ενώ το ΚΚ είναι κόμμα της επαναστατικής ανατροπής, δεν δρα σε συνθήκες που ευνοούν την επαναστατική ανατροπή». Τι εννοούμε σε αυτό το σημείο;

Σε μη επαναστατικές συνθήκες, η αστική τάξη διατηρεί γενικά την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία επί της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων. Αυτό δεν ισχύει μόνο επειδή έχει στα χέρια της τον κρατικό μηχανισμό, τους

Τι εννοούμε «κόμμα της επαναστατικής ανατροπής υποχρεωμένο να δρα σε μη επαναστατικές συνθήκες»;

Στη θέση 64 αναφέρεται ότι «Υπάρχει μία αντικειμενική αντίφαση που διατρέχει κάθε κομμουνιστικό κόμμα, κάθε εργατικό επαναστατικό κίνημα που δρα σε μη επαναστατικές συνθήκες. Και αυτή η αντίφαση έγκειται στο γεγονός ότι, ενώ το ΚΚ είναι κόμμα της επαναστατικής ανατροπής, δεν δρα σε συνθήκες που ευνοούν την επαναστατική ανατροπή». Τι εννοούμε σε αυτό το σημείο;
Σε μη επαναστατικές συνθήκες, η αστική τάξη διατηρεί γενικά την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία επί της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων. Αυτό δεν ισχύει μόνο επειδή έχει στα χέρια της τον κρατικό μηχανισμό, τους μηχανισμούς ιδεολογικής χειραγώγησης (ΜΜΕ, εκπαιδευτικό σύστημα, Εκκλησία κ.λπ.), τις δυνατότητες οικονομικής εξαγοράς, εκβιασμού κ.λπ. αλλά και γιατί η κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής τροφοδοτεί σε αυτές τις συνθήκες και την κυριαρχία των αντιλήψεων που ταιριάζουν σε αυτές. Με άλλα λόγια, σε μη επαναστατικές συνθήκες και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τείνουν αυθόρμητα να «φοράνε» «αστικά γυαλιά», για να ερμηνεύσουν τόσο τις γενικότερες εξελίξεις όσο και αυτές που τους αφορούν πιο άμεσα. Φυσικά, υπάρχει και η παρέμβαση άλλων παραγόντων - και η παρέμβαση του ΚΚ, η εξέλιξη της ταξικής πάλης - που συμβάλλουν ανάλογα είτε στο να ενισχύεται ή να αποδυναμώνεται αυτή η επίδραση.
Τι σημαίνει, λοιπόν, για το ΚΚ πολιτική που να υπηρετεί τους επαναστατικούς του σκοπούς σε τέτοιες συνθήκες αρνητικών συσχετισμών; Σε αντίθεση με τις συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, όπου το βασικό καθήκον είναι ο προσανατολισμός της πάλης στην άμεση ανάληψη δράσης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, σε μη επαναστατικές συνθήκες το βασικό καθήκον συνίσταται στην ολόπλευρη ιδεολογικο-πολιτική και οργανωτική ενδυνάμωση του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και την ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των πιο πρωτοπόρων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων που συσπειρώνονται αγωνιστικά σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση κάτω από την παρέμβαση των κομμουνιστών. Αυτό το γενικό καθήκον περνά μέσα από μια σειρά άλλα ιδιαίτερα καθήκοντα, όπως η πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η πάλη για την ανάπτυξη της κοινωνικής συμμαχίας, η πάλη για τη βελτίωση του πολιτικού συσχετισμού, η πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό και τις αυταπάτες για φιλολαϊκή αξιοποίηση του αστικού κράτους, η πάλη για τη διατήρηση της πολιτικής αυτοτέλειας του εργατικού κινήματος από όλες τις πτέρυγες της αστικής πολιτικής.
Πρόκειται για μια δράση, η οποία αντικειμενικά είναι πολύ σύνθετη, αφού πάει «κόντρα στο ρεύμα». Το γεγονός μάλιστα ότι πολλά ΚΚ ενσωματώθηκαν - ανεξάρτητα από το αν κράτησαν τον τίτλο τους ή όχι - στην πορεία στον καπιταλισμό δείχνει και τη δυσκολία να κρατιέται σταθερά η «πυξίδα» της επαναστατικής δράσης σε όλες τις συνθήκες. Η ικανότητα του ΚΚΕ να δρα σε όλες τις συνθήκες ως κόμμα της επαναστατικής ανατροπής κωδικοποιείται στο σύνθημα «Κόμμα παντός καιρού».
Η πίεση προς το ΚΚ για περιορισμό της δράσης του εντός των ορίων της καπιταλιστικής οικονομίας και των αστικών θεσμών μπορεί να πάρει πολλές μορφές (πολιτική, ιδεολογική, οικονομική κ.λπ.) ενώ αυξάνεται σε συνθήκες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, όξυνσης των ενδοαστικών αντιθέσεων κ.λπ. Ιστορικά έχει αποδειχτεί μάλιστα ότι παραμένει ανεξάρτητα από το αν το ΚΚ δρα σε συνθήκες παρανομίας ή σε συνθήκες σχετικής νομιμότητας. Αυτή η πίεση αυξάνεται επίσης όταν αγγίζει τμήμα της άμεσης πολιτικής επιρροής ή ακόμα και των μελών του ΚΚ.
Η αντιμετώπιση των παραπάνω κινδύνων προϋποθέτει την εδραίωση και ενίσχυση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του ΚΚ. Προϋποθέτει την κατάκτηση της ικανότητάς του να αντλεί συμπεράσματα από την πορεία της ταξικής πάλης, προϋποθέτει τη βελτίωση της κοινωνικής και ηλικιακής του σύνθεσης, προϋποθέτει τη βελτίωση της ικανότητάς του να δουλεύει με πλατιά λαϊκά στρώματα με τρόπο που δεν θα υποτάσσεται στο χαμηλό επίπεδο της πολιτικής τους συνείδησης, αλλά αντίθετα συμβάλλει στο ανέβασμά του.
Το καθήκον της κατάκτησης επαναστατικών χαρακτηριστικών και της προσαρμογής όλων των πλευρών της λειτουργίας του Κόμματος στους επαναστατικούς του σκοπούς - όπως αυτοί αποτυπώνονται στο Πρόγραμμά του - αποτελεί ένα καθήκον που κατακτιέται σε μη επαναστατικές συνθήκες.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Ερώτηση - Απάντηση», του «Ριζοσπάστη», Πέμπτη 16 Φλεβάρη 2017.

Για τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και τη στήριξή του από την αστική τάξη

Με αφορμή την αναφορά στη θέση 28 των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του τίθεται το ερώτημα της αποσαφήνισης του χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και γιατί στηρίχθηκε από την αστική τάξη.
Ο προσδιορισμός του πολιτικού στίγματος του ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει καταρχάς τη διευκρίνιση της σχέσης ανάμεσα στην αστική πολιτική και το οπορτουνιστικό ρεύμα. Η οπορτουνιστική πολιτική γραμμή είναι - όσον αφορά την ταξική της ουσία - αστική πολιτική γραμμή, όπως όμως αυτή

Τι εννοούμε με τον όρο «κοινωνικό κεφάλαιο»;

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο αναφέρεται ο όρος «κοινωνικό κεφάλαιο». Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος; Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε σε αντιφάσεις στην κίνηση του κοινωνικού κεφαλαίου;
Η αναφορά σε κοινωνικό κεφάλαιο προσδιορίζει πως αναφερόμαστε στο συνολικό κεφάλαιο της καπιταλιστικής κοινωνίας (1), στο συνολικό κεφάλαιο ενός αστικού κράτος σε αντιδιαστολή με το «ατομικό» κεφάλαιο ενός ξεχωριστού καπιταλιστή.
Ωστόσο, προτού αναφερθούμε στο περιεχόμενο του όρου «κοινωνικό κεφάλαιο», αξίζει να υπενθυμίσουμε το

Πώς συνδέεται η αύξηση του κρατικού χρέους με την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου;

Στις Θέσεις αναφέρεται: «Το μεγάλο μέγεθος της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και η αδυναμία ελεγχόμενης απαξίωσής του (π.χ. στη μορφή του υπερβολικού κρατικού χρέους) με ικανοποιητικό τρόπο από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα».
Το πρόβλημα του υψηλού χρέους, ιδιωτικού και κρατικού, και της αδυναμίας αποκλιμάκωσής του διογκώνεται σε

Τι εννοούμε όταν λέμε έλλειψη «ατμομηχανής» στην καπιταλιστική οικονομία; Γιατί μιλάμε για αβέβαιη ανάπτυξη;

•  
  
  
  
  
  • Στη Θ.1 των Θέσεων της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ αναφέρεται ως ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας: «Η επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας την τελευταία τριετία, χωρίς κανένα ιμπεριαλιστικό κέντρο να προβλέπεται να λειτουργήσει ως ατμομηχανή για την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξής της».

Ο ρόλος μιας «ατμομηχανής» είναι πως η ανάπτυξη σ' αυτήν βοηθά γενικότερα την καπιταλιστική ανάπτυξη στις υπόλοιπες χώρες. Η καπιταλιστική ανάπτυξη γεννά νέες ανάγκες για μέσα παραγωγής, πρώτες ύλες, μηχανές και εργατική δύναμη, που συχνά καλύπτονται από άλλες χώρες. Για παράδειγμα, η ανάπτυξη της Γερμανίας την τελευταία

Η ανισομετρία, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και οι διεθνείς συμμαχίες

Συνεχίζεται η αρθρογραφία που συμβάλλει στην κατανόηση πλευρών των Θέσεων της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο.
Όπως και το πρώτο άρθρο (31/12/2016), όπου ασχολήθηκε με τα ζητήματα της επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας και το μεγάλο μέγεθος υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και την αδυναμία ελεγχόμενης απαξίωσής του από ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυβερνήσεις, έτσι και το παρόν βασίζεται και περιέχει αποσπάσματα από

Για την οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Ελλάδας

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα του Κόμματος: «Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές ανισότιμες εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ (...)
Μετά την εκδήλωση της κρίσης, επιδεινώθηκε η θέση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, της ΕΕ και γενικότερα της διεθνούς ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, γεγονός που δεν αναιρεί ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ - ΕΕ εξυπηρέτησε τα πιο

Τι εννοούμε διακυβερνητικό χαρακτήρα της ΕΕ;

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ στη Θέση 18, όπου γίνεται αναφορά στο Brexit και τις διαπραγματεύσεις για την υλοποίησή του, αναφέρεται:
«Απ' ό,τι φαίνεται, πάντως, η γενική κατεύθυνση των διαπραγματεύσεων θα είναι η διατήρηση "στενής σχέσης" με την ΕΕ. Πάνω σε αυτό το έδαφος περιπλέκονται τα διλήμματα της αστικής πολιτικής στη

Ποια η σχέση του χρέους με την απαξίωση κεφαλαίου;

Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο ζήτημα της απαξίωσης του κεφαλαίου. Τι σχέση έχει το χρέος με την απαξίωση κεφαλαίου;
Τα «δανεικά», σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά κεφάλαιο που έχει δανειστεί στο δανειολήπτη και ο οποίος το χρησιμοποιεί στην παραγωγή με σκοπό το κέρδος, ενώ έχει συμφωνήσει να το επιστρέψει στον πιστωτή του, σε

Τι είναι η πολιτική του προστατευτισμού μιας καπιταλιστικής οικονομίας;

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο (Θ.2) αναφέρεται: «Την περίοδο που διανύουμε, ισχυροποιείται προσωρινά το αστικό ρεύμα του εθνικισμού και του προστατευτισμού στην οικονομία, τόσο στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία όσο και σε ισχυρά κράτη της Ευρωζώνης όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Στην ΕΕ, το συγκεκριμένο ρεύμα εκφράζουν διάφορα κόμματα του αστικού ευρωσκεπτικισμού. Το ρεύμα του προστατευτισμού αναπτύσσεται ως επιλογή τμημάτων της αστικής τάξης στις ΗΠΑ και σε κράτη της ΕΕ για να αμυνθούν στην επιδείνωση των όρων ανταγωνιστικότητας πρώτα απ' όλα του βιομηχανικού

Τι εννοούμε όταν κάνουμε λόγο για απαξίωση κεφαλαίου;

Η εκδήλωση της κρίσης είναι αποτέλεσμα της όξυνσης της βασικής αντίθεσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής απ' τη μία και την κυριαρχία των καπιταλιστών στην κοινωνική παραγωγή απ' την άλλη. Η αντίθεση αυτή οξύνεται με την καπιταλιστική ανάπτυξη, με τη συσσώρευση κεφαλαίου, οδηγώντας στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Η κρίση έχει ως αποτέλεσμα την απαξίωση του κεφαλαίου, δηλαδή την ελάττωση της αξίας του κεφαλαίου, την καταστροφή ενός τμήματός του, με πολλούς τρόπους, που γενικά εντάσσονται στην καταστροφή ενός μέρους

Τι εννοούμε όταν κάνουμε λόγο για «μεγάλο μέγεθος υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου»;

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο αναφέρεται ως ένα βασικό χαρακτηριστικό των εξελίξεων στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία «το μεγάλο μέγεθος της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και η αδυναμία ελεγχόμενης απαξίωσής του (π.χ. στη μορφή του υπερβολικού κρατικού χρέους) με ικανοποιητικό τρόπο από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα» (Θ. 1).
Ουσιαστικό χαρακτηριστικό του κεφαλαίου που το διαφοροποιεί απ' το χρήμα είναι η δυνατότητα αυτοαύξησής του. Ενα τσουβάλι χρήμα δεν συνιστά κεφάλαιο αφού δεν αυξάνεται, γίνεται κεφάλαιο μόνο αν επενδυθεί, είτε απευθείας στην παραγωγή και στο εμπόριο, είτε έμμεσα μέσω του δανεισμού.
Υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο είναι το κεφάλαιο που δεν αποδίδει ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Το ποσοστό

Ποια η διαφορά απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης;

Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο (Θ. 1) περιγράφοντας τις οικονομικές εξελίξεις των προηγούμενων χρόνων, αναφέρεται ως ένα από τα στοιχεία αυτών των εξελίξεων: «Η όξυνση της βασικής αντίθεσης, η ενίσχυση της τάσης απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης της εργατικής τάξης πρώτα απ' όλα στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και όξυνσης όλων των κοινωνικών αντιθέσεων».

Η εξαθλίωση της εργατικής τάξης είναι σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Η γενική τάση της καπιταλιστικής παραγωγής δεν είναι να ανεβάζει, αλλά να κατεβάζει το επίπεδο των μισθών, και κατά συνέπεια το βιοτικό, της εργατικής τάξης. Οσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός τόσο περιορίζεται η δυνατότητα ικανοποίησης των διευρυνόμενων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Το γεγονός